พอกลับมาญี่ปุ่นก็เข้าโหมดเดิม
อัพไดกันไม่หวั่นแม้วันมามากเลยนะฮะ
เหอๆๆๆๆ
จริงๆแล้วจะอัพตั้งกะเมื่อวานละ
แต่กลัวคนอื่นจะตามอ่านกันไม่ทัน
เลยขอเว้นวรรคทางการเมือง เอ้ย! ทางการเขียนสักวันนึง
(เอ๊ะ..ต้องทางการพิมพ์สิ..ชักงง -_-")
ก็อย่างที่เกริ่นไว้เมื่อท้ายไดอารี่คราวที่แล้วนะ
ว่าจะมีงานสงกรานต์ ก็ไม่พลาดจะไปเที่ยวและเก็บภาพมาให้ชมกัน
งานสงกรานต์คราวนี้จัดที่สวนสาธารณะปราสาทโอซาก้า
ซึ่งเราก็ซื่อไง เค้าบอกจัดที่นี่เราก็ลงรถไฟสถานีชื่อ Osakajo-koen เลย
แต่ทว่าพอไปถึงแล้ว ก็โทรหาพี่ใหม่ ถามว่างานทันจัดตรงไหน
(ตอนแรกคิดว่าสวนมันเล็กๆ)
"คือ..เดินไกลมากๆ เดินเป็นมุมแทยงๆ บอกไม่ถูกเหมือนกัน" พี่ใหม่กล่าว
ในใจก็คิดว่า เวรแล้วกรู ไม่น่าเสร่อมาคนเดียวเลย
แล้วจะหากันเจอไหมเนี่ย
"เอางี้ น้องโบออกมาเดินเรียบถนนใหญ่ไปเรื่อยๆ
เดินตรงไปเรื่อยๆนะ หาตึก NTT ไว้ งานอยู่ตรงนั้น
พี่ก็ยังเดินไม่ถึงเหมือนกัน" พี่ใหม่กล่าวอีก
อ่าว..เวรอีกแล้ว
พี่ใหม่มาถึงก่อนเราครึ่งชั่วโมง ตอนนั้นยังเดินไม่ถึงเลย
แล้วชั้นจะต้องเดินถึงกี่โมงเนี่ย
มองนาฬิกา..เป็นเวลา 10 โมงตรง
เอาวะ...ไม่ลองไม่รู้
แล้วก็เริ่มจ้ำเลย โดยไม่รุ้จุดหมาย
เอารั้วสวนสาธารณะเป็นหลัก
เดิน เดิน เดิน เดิน เดิน เดิน เดิน เถิดรานิสิตมหาจุฬาลงกรณ์
(ม่ายช่ายละ...)
ผ่านไปยี่สิบนาที...
เฮ้ย..ไมมันไม่เจอตึก NTT ซะทีวะ
หลังจากโทรไปหาพี่ใหม่สองรอบ พี่น็อตอีกประมาณสี่รอบ
และเดินรอบสวนสาธารณะซึ่งใหญ่มากมาเป็นระยะทางมากกว่าครึ่งรอบ
ก็เห็นสถานีรถไฟ...สถานีหนึ่ง
เอ๊ะ...นี่มันสถานีที่ถักจากสถานี Osaka-jo koen นี่หว่า
สรุปว่าเดินมาแล้วเป็นระยะทางหนึ่งสถานี..
แล้วทำไมตรูไม่ลงสถานีนี้ว้า!!~~!!!
เอาเหอะ...
หลังจากนั้นพี่น็อตก็บอกว่าเดินต่อไปอีกสิบนาที
พอเห็นตึก NTT แล้วดีใจมากกกกก
เหมือนได้รางวัลออสการ์!!!~~
และแล้ว...
ก็มาถึงในงานเวลา 10 โมง 50 นาที
ใช้เวลาในการเดินทั้งสิ้น 50 นาทีถ้วน..
เฮ้ออออออออออววว
พอไปถึงก็เห็นพี่ๆร้องเพลงกันอยู่บนเวทีแล้ว
อ่อ..
วันนี้มาทำอะไรอ่ะเหรอ
มาร้องเพลงง่ะ หุหุ
แต่ร้องตอนบ่ายนะ เพราะพี่ๆเค้าไม่ว่างตอนบ่ายง่ะ
น้องโบว์เลยรับเละไป คนเดียว..
รูปสมาชิกวงอะคูสติก ใต้ต้นซากุระ
(เราเสร่อมากอ่ะ..เค้ามาจากเกียวโตกันหมด ฮ่าๆๆๆ)
เอ่อ..สงสัยจะอยู่กะพี่เกียวโตมากไป
จนวันนี้ไปสอบภาษาญี่ปุ่นมา มีพี่คนไทยคนนึงถามว่า
"อ่าว..น้องอยู่มหา'ลัยนี้เหรอ นึกว่าอยู่เกียวโต"
เหอๆๆ..พี่ใหม่บอกว่าที่หลังให้ตอบไปว่า "หนูเป็นลูกผสมค่ะ"
เหมือนพันธุ์ผสมไงไม่รู้ -_-"
เข้าเรื่องๆๆๆๆ
หลังจากพี่ๆเล่นดนตรีเสร็จ
เค้าก็ไปกินข้าวกินปลากัน
งานนี้กินฟรีอีกแล้วคุณผู้ชม..
แต่เราไม่ได้ไปกินกะเค้านะ
พอดีว่า...
มีภารกิจใหม่ในขณะที่เดินๆถ่ายรูปอยู่
พี่เค้าก็ลากตัวไปถึงพวงมาลัยบนเวที...
อ่าว อะไรหว่า เดินมาเฉยๆง่ะ
อ่าว...งงละสิบอกไปถือพวงมาลัยแต่ทำไมตักน้ำ
พอดีถือเสร็จแล้วเค้าให้ไปตักน้ำต่อ
เพราะจะมีสาธิตวิธีการสรงน้ำพระ รดน้ำผู้ใหญ่ และเล่นสาดน้ำ
ซึ่งเราก็งงๆเหมือนกันอ่ะว่าเค้าให้เราขึ้นไปทำไมหว่า
ในเมื่อคุณป้าคนที่เป็นคนสั่งแกก็ทำเองหมดทุกอย่าง
ทั้งวางพวงมาลัย ตักน้ำ ฯลฯ
แล้ว...จะให้หนูขึ้นไปทามมายค๊า~!
ไม่เข้าจายค่ะ
อ่ะ...
งานของคนไทย ก็คงไม่พลากเรื่องอาหารไทยใช่ป่ะ
แต่มันไม่ได้มีแค่อาหารไทยเท่านั้นนะ
เพราะว่าพอดีช่วงนี้มันเป็นเทศกาลดูดอกไม้พอดี
ก็เลยมีคนไปนั่งกินข้าวใต้ต้นไม้ และมีของกินขายเต็มไปหมด
คือ..งานเราไม่ใช่งานเดียวในสวนนั้นน่ะนะ
(ได้ยินเสียงดนตรีเต้นแอโรบิคภาษาเกาหลีจากอากงอาม่าซุ้มข้างๆเป็นระยะๆ)
โอย..ย่างไก่กันควันขโมง
(ติดตามรูปภาพของกินเพิ่มได้ที่เว็บนี้
http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H4271936/H4271936.html)
อ่อ...
แล้วก็มีเรื่องเซอร์พร๊ายยยยยส์
มีนักร้องรับเชิญค่ะคุณขา
ดิชั้นก็งงๆ มันมาได้ไงหว่า
ถามไปถามมา..
สรุปว่าพอดีมีทัวร์ของกันตนามา แล้วพี่คนนึงเค้าเป็นคนเทคแคร์
ก็เลยจับพลัดจับผลูจับขึ้นเวทีเลยซะงั้น
อ่ะ...เดาออกป่ะว่าใคร
เฉลยก็ได้ คนๆนั้นก็คือ...
แทนแทนแทนแทนแถ่นนน แถ่นแทนแท๊นนนนนนนนนน...
Mr.D ค่ะคุณขา...
ว๊ายยป้าจะกรี๊ด...
กรี๊ดตกใจมันมาได้ไงหว่า..
มีคนถามเราเพียบเลยว่าเด็กนี่มันใคร
แล้วถามด้วยว่าดังมั้ยที่เมืองไทย (แบบว่าพี่ๆเค้าไม่กลับเมืองไทยกันนานแล้วน่ะ)
คือ...เราก็เลยไม่รู้จะตอบยังไงเลยค่ะคุณขา
ตกลงน้องเค้าดังไหมเนี่ย เหอๆๆๆๆ
พอน้อง Mr.D ลงมา
เราก็ขึ้นเวทีต้อเลยฮ่ะ...
แต่แปลกนะฮะ ทำไมตอนน้อง Mr.D ขึ้นไป
มีคนเอาแบงค์พัน (เยน) ให้เค้าเต็มเลย
แถมลงมาก็มีแต่คนตื่นเต้นขอถ่ายรูป
ประหนึ่งว่าเป็นดาราชื่อดัง (ทั้งที่...เอ่อ.. ก็ดังอ่ะนะ แต่ดังแบบแปลกๆ)
แต่พอเราขึ้นไป...
ไม่เห็นมีแบงค์เลย มีแต่พวงมาลัยและลูกโป่ง
ในใจอยากจะร้องตะโกนว่าหนูอยากได้แบงค์พันค่า!!!
ไม่ต้องเอาตังค์ไปซื้อลูกโป่งกะพวงมาลัยให้หนู แงแงแง
ร้องไปทั้งหมดสี่เพลงรวด
จนมือกีร์ต้าเจ็บนิ้วไปตามๆกัน
อ่อ..แล้วก็ดีนะที่แอบไปซ้อมก่อนมาขึ้นเวที
เพราะว่าคอร์ดเพลงที่เตรียมไว้หายไป!!!
สงสัยว่าจะไปติดอยู่กับพี่ๆกลุ่มที่กลับไปแล้ว
เลยได้แกะกันตอนนั้นเลยฮ่ะ หุหุ
หลังจากร้องเสร็จก็ได้เสียงตอบรับเป็นอย่างดี
(ถึงแม้จะไม่ได้แบงค์พัน แงแงแง)
ถึงแม้เราจะรู้สึกว่าวันนี้เราร้องได้เห่ยมาก
ตอนซ้อมดีก่านี้ตั้งเยอะง่ะ...
ครายอยากฟังเดี๋ยวส่งวีดีโอไปให้
แบบว่าใช้น้องเจี๊ยบอัดให้ง่ะ กร๊ากกกก
โทษทีนะน้องเจี๊ยบ
สุดท้าย...
จบลงที่การประกวดนางสงกรานต์
ซึ่งมีคนถามเราตั้งแต่เดือนที่แล้วจนกระทั่งตอนเช้าวันนั้น
ว่าน้องโบไม่ประกวดเหรอ
เย้ออออ..พอเหอะค่ะ หนูอายเค้า
แค่หนูไปประกวดนางนพฯ หนูก็สร้างความเสื่อมเสียให้โอซาก้ามาเยอะแล้วค่ะ
แถมตอนนี้อ้วนนนนนซะ เดี๋ยวขนาดเขนจะไปฟาดตาท่านคณะกรรมการเข้า
วันนี้อยู่ไม่จบงาน
แบบว่าต้องกลับมาจ่ายตลาด
เนื่องจากตั้งแต่กลับมาก็ตู้เย็นเปล่ามาตลอด
ประทังชีวิตด้วยเม็ดมะม่วงหิมพานต์ที่อากงคั่วมาให้
มาได้...สี่วันละ
ไปตลาด...ก็ซื้อของมาจนตอนนี้ไม่มีที่ให้ใส่แว้ววววว
วันพุธเฮียแบงค์ (พี่นก) จะมาเยี่ยม
ไม่อดตายแน่นอนพี่ชาย ฮ่าๆๆๆๆ
แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้าจ้า~
