Nahoko in Kyoto ทริปเที่ยวและกินทั่วเมือง
สวัสดีค่ะ
ช่วงนี้มีเรื่องให้เล่าทุกวัน จนคิดว่าคงจะอัพเดททุกเรื่องไม่ได้ จะเอามาเล่าเฉพาะบางเรื่องที่มันน่าสนใจแล้วกันเน๊อะ
ก่อนจะไปพูดเรื่องที่เขียนไว้เป็นหัวข้อ ขอเล่าเรื่องที่ตั้งใจจะเขียนแต่เปลี่ยนใจไม่เขียนแล้วดีกว่า หุหุ คือเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา พี่ใหม่หางานมาให้ทำ พอดีว่าเค้าขาดคนพอดี พี่ใหม่เห็นเรานอนอยู่บ้านว่างๆ กลัวจะอ้วน (ไปกว่านี้) เลยให้ออกไปหาอะไรมีสาระทำสักหน่อย
งานที่ว่าคือการไปเป็นครูอีกแล้วคุณผู้ชม...
หลังจากที่ตอนที่อยู่ฮอคไกโดไปเป็นครูมาแล้วหลายโรงเรียนด้วยกัน คราวนี้เลยไม่ค่อยหวั่นใจเท่าไหร่ แต่ก็นะ...ภาษาญี่ปุ่นระดับประถมอย่างเราไปพูดให้เด็กมันฟังรู้เรื่องก็ดีใจจะตายอยู่แล้ว เหอๆ
เรื่องนี้ขอไม่เล่าให้ฟัง เข้าไปอ่านที่บล็อคของพี่ใหม่
โบว์ พี่ใหม่ พี่ชมพู่ พี่น็อต พี่กบ พี่สโนว์ และคณาจารย์
............................................................
ขอเข้าเรื่องที่จั่วหัวไว้...
มาถึงตอนนี้คนที่อ่านบล็อคเราบ่อยๆ คงไม่มีใครที่ไม่รู้จัก "นาโฮโกะ" เพื่อนสาวชาวญี่ปุ่นของเรากันแล้วล่ะมั้ง
นาโฮโกะเคยเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่คณะเราเป็นเวลาหนึ่งปีสมัยที่เราอยู่ปีสาม พอเรามาญี่ปุ่นก็เลยติดต่อกันเป็นระยะๆ และเราได้ไปขออาศัยที่ซุกหัวนอนที่บ้านเค้าหลายครั้งคือโตเกียวครั้งที่ 1 กิฟุ และ โตเกียวครั้งที่ 2
คราวนี้ได้โอกาสที่นาโฮโกะจะมาเยี่ยมเราบ้าง...
แต่ไม่ได้นอนบ้านเรานะ เพราะตอนนี้เราเป็นคนไม่มีบ้าน เหอๆๆๆๆ จะให้มานอนบ้านพี่ใหม่อีกคนก็ใช่เรื่อง แค่เราคนเดียวก็เต็มบ้านแล้ว เหอๆๆๆๆ
เย็นหลังจากที่ไปเค้นภาษาญี่ปุ่นออกมาพูดกับเด็กนักเรียนที่โกเบเสร็จเราก็นั่งรถกลับมาหานาโฮโกะที่เกียวโตทันที เริ่มอาหารมื้อแรกที่ร้านอาหารยอกฮิตที่นักเรียนไทยในเกียวโตต้องพาเพื่อนไปกินคือร้านข้าวหมูทอด Katsukura นั่นเอง (พี่น็อตเพิ่งจะกินไปก่อนหน้านี้สองวันต้องกลับมากินอีก เหอๆๆ)
พี่ใหม่ โบว์ พี่หนา นาโฮโกะ และพี่ต้นที่หน้าร้านหมูทอด
วันต่อมาก็ออกไปทัวร์วัดต่างๆที่เกียวโต แล้วมากับเราเนี่ยคิดถูกแล้วเหรอ ฮ่าๆๆ เราค่อนข้างหวั่นใจทีเดียวนะ เพราะตัวเราคนเดียวหลงๆเราไม่ค่อยกังวลเท่าไหร่เพราะไม่ได้พาคนอื่นหลงไปด้วย เดินไปเดินมาเดี๋ยวมันก็เจอเองง่ะ แต่คราวนี้จะพาเพื่อนหลงป่าวนะ เหอๆๆ
เริ่มที่แรกที่จะไปวันนี้คือวัดทอง หรือ Kinkakuji
วัดนี้เคยไปแล้วครั้งนึงเมื่อนานมาแล้วคลิ๊กจ๊ะ
หลังจากนั้นก็ไปนั่งจ้องสวนหินให้เกิดปัญญากันต่อที่วัด Ryoan-ji (竜安寺) แปลว่าวัดแห่งมังกรอันสงบ (แปลเป็นไทยแล้วประหลาดๆหว่ะ)
สัวเหตุได้ว่าวัดที่เป็นศาสนาพุทธนิกาย Zen จะมีลักษณะเด่นตรงที่จะมีสวนหิน ซึ่งสวนหินนี้มีไว้จ้องค่ะ จ้องเข้าไป จ้องให้มันเกิดปัญญา หลังจากที่เราจ้องไปนานๆ ก็เกิดปัญญาเหมือนกัน แต่เป็นปัญญาอ่อน เหอๆๆๆ
ให้ดูว่ามีคนมานั่งจ้องหินที่วัดนี้เยอะขนาดไหน
หลังจากนั้นก็ไปต่อกันที่วัด Ninna-ji (仁和寺）
วัดนี้จริงๆแล้วไม่ได้ตั้งใจจะไป แต่ไปเพราะว่ามันเป็นจุดเปลี่ยนรถเมล์พอดี หุหุ เลยไม่ได้เสียตังค์เข้าไปข้างใน แหม..ห้าร้อยเยนแหละ
ต่อกันที่วัด Myoshin-ji (妙心寺）
วัดนี้นาโฮโกะอยากไป เพราะเป็นวัดในนิกาย Myoshin ที่นาโฮโกะนับถือพอดี หายากนะคนญี่ปุ่นที่นับถือศาสนาแบบจริงๆจังๆ
คือว่าวัดนี้น่ะนะ มีกจุดเด่นที่สำคัญคือในตัวอาคารหลักของวัด มองขึ้นไปบนเพดานจะมองเห็นรูปมังกรตัวใหญ่มากกกกกกกกก ซึ่งจะเข้าไปดูเนี่ยต้องเสียตังค์เข้าไปห้าร้อยเยน แล้วห้ามถ่ายรูป... เลยไม่มีมาให้ดูว่ามันหน้าตายังไงต้องขออภัย เหอๆๆ
หลังจากทัวร์วัดกันไปเรียบร้อยสี่วัดก็มุ่งหน้าเข้าตัวเมืองไปหาของกินกัน...
วันนี้เอารูปน้ำแข็งใสชาเขียวมากฝาก
เราไม่ได้อยากกินเลยยยยยย นาโฮโกะเค้าอยากกินนนนนนนน เราเลยขับพลัดจับผลูไปกินด้วยแต่นั้นเอ๊งงงงงงงง (แผล่บ..ปาดน้ำลาย)
รูปขนมญี่ปุ่นสวยๆที่ไปเจอที่ตลาด
ปิดท้ายด้วยรูปซูชิของปลอม น่ารักมั้ยยยยย
ปิดท้ายวันนี้ด้วยการพานาโฮโกะไปดินเนอร์ที่บ้านพี่ต้น กับพี่ใหม่และพี่หนา ได้ศัพท์แสลงภาษาไทยกลับมาเพียบเลย ฮ่าๆๆๆ
ขอบคุณพี่ๆมากค่ะ อร่อยมากกกกกกก ขอบคุณที่ช่วยดูแลเพื่อนโบว์ด้วยน้า~
ขอโทษนาโฮโกะด้วยที่การมาครั้งนี้เราไม่ได้ช่วยเทคแคร์เท่าไหร่ ออกจะแนวพอหลงซะด้วยซ้ำ แล้วเจอกันที่เมืองไทยนะ ^^
posted by *BoW* @ 10:51 PM
2 Comments:
Touche. Solid arguments. Keep up the amazing spirit.
my weblog: book promotion
Excellent website. Lots of useful info here. I'm sending it to several pals ans additionally sharing in delicious. And obviously, thank you for your effort!
Here is my blog post ebony hot porn sex
Post a Comment
<< Home