12 วัน Homestay Program ที่ Kikonai - Hokkaido (ตอนจบ)
(ความเดิมจากตอนที่แล้ว คลิ๊ก)
วันเสาร์ 26 สิงหาคม
วันนี้เตรียมตัวออกสู่ท่องทุ่งนากว้าง แปลงกายเป็นชาวไร่ไปบุกไร่มันฝรั่งกัน เย้!!
ทางเมืองคิโคไนวันนี้จัดโปรแกรมน่าสนใจให้นักเรียนต่างชาติอีกแล้ว ประมาณเกรงว่านักเรียนจะไม่รู้จักชีวิตความเป็นอยู่แบบชนบทที่แท้จริง วันนี้เลยให้ลงท้องที่ไปขุดมันฝรั่งกันท่ามกลางแสงแดดและอากาศอันร้อนระอุในฤดูร้อน กร๊าาาาาา~
ชุดทำงาน
หลังจากที่รวบรวมกำลังพลเด็กประถามร่วมสิบชีวิต และคุณลุงคุณป้าอีกมากมาย ก็แบ่งเป็นสองกลุ่มคือ "กลุ่มผู้ใช้แรงงาน" และ "กลุ่มแม่บ้าน"
อืม.. เราอยู่กลุ่มผู้ใช้แรงงานน่ะนะ แต่ออกแนวกินแรงคนอื่นมากๆ ฮ่าๆ (อย่างขจีภรณ์หรือจะลงมือขุด นึกภาพกันไม่ออกใช่ไม่คะ ฮ่าๆๆๆ) โดยเราทำหน้าที่เก็บมันฝรั่งอย่างเดียว ใครขุดขุดปายยย ชั้นเก็บโลด
เก็บมันฝรั่ง
น้องทรายหนึ่งในกลุ่มผู้ถูกใช้แรงงานขุดดิน
นักเรียนต่างชาติและกลุ่มลูกสมุนนักเรียนประถม
หลังจากขุดดิน เก็บมันฝรั่งกันจนหมดไร่แล้ว กลุ่มผู้ใช้แรงงานก็เดินทางกลับพร้อมกับแบกมันฝรั่งหลายสิบกระสอบกลับไปด้วย โดยมอบหน้าที่จ่อให้กลุ่มแม่บ้านจัดการทำให้เป็นเมนูอาหารมื้อกลางวันต่อไป..
ซึ่งก็แน่นอน ไม่พ้นมันฝรั่ง
หลังรับประทานอาหารเมนูมันฝรั่งกันจนเบื่อแล้วก็พากันไปเล่นกาละเล่นพื้นเมืองของเด็กญี่ปุ่น เช่น
เรียกว่าอะไรนะ...ลืม -_-" แต่คิดว่าทุกคนคงรู้จักใช่ป่าว ที่โนบิตะมันเล่นไม่เป็นน่ะ แต่เราเล่นได้นะเหยยยย (ต้องห้เด็กมันสอน ฮ่าๆๆๆ เด็กมันเก่งจริงหว่ะ)
เท่านั้นยังไม่พอนะซ่าร่า... ยังมีการจัดเป็นการแข่งขันเป็นทัวร์นาเม้นท์อีกตะหาก เกมห้าอย่าง แข่งกันสามกลุ่ม แล้วรู้อะไรไหม... เราเข้าเป็นคนสุดท้าย -_-"
ก็หมุนลูกข่างมันยากนี่หว่าาาาาาาา แงแงแง
จบวันนี้... ได้มันฝรั่งกลับบ้านประมาณสามสี่กระสอบ หอบกลับกันคนละมือสองมือ มาริจังบอกว่า "สงสัยต้องกินมันฝรั่งกันทั้งปี" เหอๆๆๆ ดีนะเราอยู่หมู่บ้านนี้แค่ถึงอาทิตย์หน้า
...................................................
วันอาทิตย์ 27 สิงหาคม
วันนี้อยู่บ้าน นั่งเล่นกับน้องทรายและมาริจังทั้งวัน
อาหารเมนูมันฝรั่งจริงๆด้วย -_-"
...................................................
วันจันทร์ 28 สิงหาคม
วันนี้ออกไปเป็นอาจารย์อีกแล้วค่ะคุณขา หลังจากได้ผ่านโรงเรียนประถมมาหนึ่งครั้งแบบทุลักทุเลเล็กน้อย
วันนี้ไปโรงเรียน ม.ปลายประจำเมืองชื่อว่า "โรงเรียนมัธยมปลายคิโคไน" (木古内高校)
แล้วก็เข้าหลักสูตรเดิม เหมือนคนดังอีกแล้ว เข้าไปในโรงยิม แล้วก็ขึ้นไปให้สัมภาษณ์บนเวที
คำถามก็ประมาณว่า ชอบของกินอะไรคะ ชอบที่ไหนในญี่ปุ่นคะ ฯลฯ คนญี่ปุ่นนี่แปลกนะชอบถามว่าชอบกินอะไร ฮ่าๆ
อ่อ มีเรื่องตลกเรื่องนึง ก่อนเข้ามาในโรงยิม ก็เจอครูใหญ่ก่อน แกก็พาไปที่ห้องพักผ่อน แล้วครูใหญ่คนนี้เนี่ยนะ ชอบแปลคำศัพท์บางคำที่มันง่ายๆ คือประมาณว่าเราอยู่แล้วอ่ะ เป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งไม่ค่อยช่วยอะไรเท่าไหร่ เหอๆๆ
ที่ตลกก็คือ ห้องพักผ่อนของแกเนี่ยนะ แกแปลเป็นภาษาอังกฤษว่า "rest room" ฮ่าๆๆๆ เย้อออออออออ ไม่ใช่ห้องน้ำ -_-"
หลังจากนั้นก็ไปที่ห้องเรียนของเด็กๆ ไปพูดเกี่ยวกับเรื่องประเทศไทยน่ะอหละ เมื่อวานว่างๆก็เลยนั่ง print รูปต่างๆไปโชว์
แล้วเป็นโชคของเรา ตรงที่มันเป็นวิชาภาษาอังกฤษ เราเลยได้โอกาสขอบรรยายเป็นภาษาอังกฤษ เหอๆๆๆ
แล้ว....
เด็กก็นั่งงง คือ คงไม่รู้เรื่องกันจริงๆน่ะแหละ ทั้งๆที่เราพยายามพูดช้าาาาาามากกกกกก แถมทวนซ้ำด้วยนะ แต่ท่าทางก็จะไม่เข้าใจกัน เหอๆ
หลังจากนั้นก็ได้เจอคนที่อาจารย์เรียกว่า "นักเรียน ม.ปลายประหลาดของฮอคไกโด" (北海道変な高校生)
นามิโอกะและเพื่อน (ตอนแรกนึกว่าเงาะป่า)
คือมันบ้ามากอ่ะ แบบพูดไม่หยุด แล้วแต่ละเรื่องพูดเรื่องไม่มีสาระ หนวกหูมากกก เพื่อนคนจีนบอกเป็นพ่อแม่ปวดหัวตายโหง นี่ขนาดอยู่ด้วยห้านาทียังปวดหัวเลย เหอๆๆ
อ่อ โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนของน้องทราย วันนี้เลยได้ถ่ายรูปคู่ในชุดนักเรียน
จบวันนี้ด้วยอาหารมื้อเย็น แกงเขียวหวาน ที่ไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร่ ก็บอกแล้วววว่ามันไม่เค็มก็ไม่เชื่อกรูกันเรยยยยยย
ปล. เรื่องที่ไปโรงเรียน ม.ปลายวันนี้ได้ลงหนังสือพิมพ์ Hokkaido Shimbun (北海道新聞) ด้วยนะ อิอิ ดังๆ.. แต่ท่าประหลาดไปหน่อย -_-"
................................................
วันอังคาร 29 สิงหาคม
วันนี้ไปบุกถึงสองโรงเรียนด้วยกัน เริ่มด้วย "โรงเรียนประถมคิโคไน" (木古内小学校）
โดยวันนี้ไปอ่านนิทานให้เด็กๆฟัง เป็นภาษาไทย -_-" ประมาณว่าโอก้าซังอยากให้เด็กๆได้ฟังภาษาอื่นมั่ง ก็เลยได้เห็นเด็กๆนั่งตาละห้อยยย ไม่รู้เรื่องกันอยู่พักนึง แล้วโอก้าซังก็อธิบายเป็นภาษาญี่ปุ่น (ฝึกมากับทรายแล้ว.. เหอๆ)
แล้วก็ไปต่อที่ "โรงเรียนมัธยมต้นคิโคไน" (木古内中学校）
เริ่มด้วยไปกินข้าวกับเด็กๆ เป็นอาหารถาดหลุม
มืดไปหน่อย ขออภัยมันย้อนแสง ปรับไม่เป็น โง่ง่ะ..
อืม... แล้วก็ตามระเบียบ เข้าโรงยิม เหอๆ
วันนี้ฮามาก อาจารย์เค้ามาถามคำศัพท์บางคำเป็นภาษาไทย จีน และไต้หวัน (จีนแหละ แต่คันจิบางตัวไม่เหมือน)
พอเราขึ้นไปเขียนคำนะ เด็กนั่งอึ้งตาแตกเลย แบบว่าเดาไม่ได้แน่ๆ มันไม่รู้จะเดาจากตรงไหน แต่พอจีนกะไต้หวันมาเขียนก็พอจะเดาได้ นึกออกป่ะ มันเป็นคันจิ ฮ่าๆๆ
ทำเด็กอึ้งมาสองวันซ้อนแล้ว
แล้วก็กลับไปที่บ้านเล็กน้อย วันนี้โอก้าซังและโยโยเพื่อนคนจีน (ซึ่งผ่านการทำงานพิเศษอย่างโชกโชน) ได้ร่วมมือกันทำพิซซ่า อ่าฮ่าาา.. คิดดูมันบ้านนอกขนาดไหน ไม่มีร้านพิซซ่าเลยต้องทำเอง -_-"
โบว์ ทัค และโยโย และพิซซ่าาาาา
หลังอาหารเย็น วันนี้ยุ่งมีมี event ที่สาม คือการไปฟัง "การตีกลองไทโกะ" （太鼓） ซึ่งเป็นการตีกลองพื้นเมืองของญี่ปุ่น งานนี้มีแต่หนุ่มๆเอ๊าะๆทั้งนั้นเลยค่ะคุณขาที่มาตีเนี่ย.. ไม่เชื่อเชิญชมวีดีโอ
เป็นไง.. ที่ว่าเอ๊าะๆนี่มีอายุตั้งแต่ 7-17 ปี ฮ่าๆๆๆๆ -_-"
ไม่หมดแค่นั้นค่ะ.. เค้ายังให้เราไปตีด้วย ไอ้เราก็คิดว่า โถๆๆๆๆ เรื่องแค่นี้จิ๊บๆ คนผ่านการตีกลองสันฯมาอย่างโชคโชนแล้วอย่างเรา อ่ะเหอๆๆๆ
แต่ที่ไหนได้.. ไม่ได้ง่ายนะคะ ใครเคยเล่นไอ้เกมญี่ปุ่นที่มันตีๆกลองกันอ่ะ อารมณ์แบบนั้นแหละ แต่ไม้หนักเป็นบ้าเลย ก็เลยแอบมีเคล็ดขัดยอกเล็กน้อยเมื่อตีเสร็จ
อ่อ เค้าให้ใส่ชุดด้วยนะเห็นป่าว แต่ใส่เสร็จแล้วก็ต้องคืนเค้าอ่ะนะ เหอๆ ไม่ได้ได้กลับบ้านแค่อย่างใด
ปิดท้ายด้วยรูปถ่ายกับเด็กเอ๊าะๆที่ร่วมวงตีกลอง
..................................................
พุธ 30 สิงหาคม
วันนี้ไม่มีโปรแกรมตอนเช้า แต่ตอนบ่ายโปรแกรมแน่นเอี้ยดดด..
อ่อ วันนี้เป็นวันแรกที่ไม่ได้เหมือนไปทำงาน แต่เหมือนไปเรียนรู้มากกว่า ดีละเอาความรู้ไปให้คนอื่นแล้ว ขอได้รับมั่ง อิอิ
เริ่มเรื่องแรกด้วยเรื่องดนตรีก่อน "โคโตะ"
โคโตะ เป็นเครื่องดนตรีญี่ปุ่น ซึ่งได้รับอิทธิพลมาจากประเทศจีนในสมัยนารา ภาษาจีนคงเคยได้ยินกันดี ก็คือ "กู่เจิง" นั่นเอง
เล่นอยู่ประมาณหนึ่งชั่วโมง ได้เพลงแบบเบสิคกันมาเล็กน้อย พอเล่นแล้วรู้สึกดีจังน้าาา แล้วก็มานั่งเสียดายอีกแล้ว ว่าทำไมตอนเจ็ดขวบที่แม่ถามเราว่าจะเรียนเปียโนไหมแล้วเราบอกไม่เรียน -_-" ไม่งั้นอาจจะได้ดีทางด้านดนตรีไปแล้วก็ได้ใครจะรู้ เฮ้อออเฮ้อออ บ่นเป็นคนแก่
หลังจากเล่นดนตรีเสร็จก็ไปเปลี่ยนเครื่องแต่งกายก่อน
แล้วก็ทำผม
เพื่อที่จะเข้า "พิธีชงชา"
งานนี้แอบเสรอเล็กน้อย แบบว่าตอนเสิร์ฟชาเค้าให้เดินไปเสิร์ฟ เราแบบว่ากุลสตรีไทยโดยแท้ คลานเข่าไปเสิร์ฟค่ะคุณขา ฮ่าๆๆๆ แป่ววววว
หลังจากนั้นก็ถ่ายรูปร่วมกันกับเซนเซทุกคน
แล้วก็ไปเลี่ยนเป็นชุดสามัญ เพื่อทำกิจกรรมต่อไปนั่นก็คือการ "ทำโซบะ"
โซบะที่ว่า ไม่ใช่บะหมี่สำเร็จรูปแต่อย่างใด ที่เราจะทำวันนี้นวดกันเป็นเรื่องเป็นราวเลยค่ะ
นวดอยู่ประมาณสิบนาที เซนเซเห็นท่าจะไม่ได้เรื่องเลยเอาไปนวดเอง ฮ่าๆๆๆ
หลังจากนั้นก็ทำการตัด
เราก็ตัดเหมือนกันนะ แต่ตอนเราตัดก็มีคนบอกว่า "นี่มันอุด้งนี่นา" ฮ่าๆๆๆ ขอโทษค่าาาาาาาาา เค้าก็เลยให้เราเลิกตัด ฮ่าๆๆๆๆๆ
เสร็จแล้วก็กลายมาเป็นอาหารเย็นวันนี้ "ซารุโซบะ" แบบเส้นทำเอง อร่อยมากกกก สดมากกกกก
..................................................
พฤหัสบดี 31 สิงหาคม
วันนี้จริงๆแล้วทางโครงการไม่มีโปรแกรมอะไรให้เราทำ แต่ทว่าเราได้หาเรื่องให้ตัวเองไว้แล้ว เหอๆๆ
ตอนเช้าที่โรงเรียนประถมที่ไปมาเมื่อวานซืน คือโรงเรียนประถมคิโคไนน่ะนะ อาจารย์ที่โรงเรียนนี้ได้เชิญร้องทรายไปให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับประเทศไทยเล็กน้อย แล้วก็มีการแสดงโชว์รำด้วย
เด็กคนนี้ขอเอาลงหน่อยเหอะ เห็นตั้งแต่วันที่ไปขุดมันฝรั่งแล้ว ป้าๆทุกคนฟันธงว่ามันโตขึ้นหล่อชัวร์ ฮ่าๆ
น้องทรายรำไทย
หลังจาดนั้นเราก็เดินทางเข้าสู่ตัวเมืองฮาโกดาเตะ วันนี้จะไปเป็นลูกมือทำอาหารไทย หุหุ
"พี่ปาน" เป็นพี่คนไทยที่อยู่ฮอคไกโด รู้จักกันเพราะว่าเล่นพันทิป ห้อง @Japan นั่นแหละ พอดีตอนนั้นอยากไปเทศกาลกิมะที่ซัปโปโรก็เลยคุยกับพี่เค้าไว้ เค้าก็ช่วยจองโรงแรมอะไรให้เรียบร้อยเลยนะ แต่สรุปแล้วเราก็ไม่ได้ไป -_-" หลังจากนั้นก็เลยคุยกับพี่เค้าเรื่อยมา
วันนี้พี่ปานจะมาเป็นครูสอนทำอาหารไทย เราก็เลยถือโอกาสนี้มาร่วมแจมด้วย หุหุ
อาจารย์ปาน และลูกศิษย์
ห้องเรียนทำอาหารไทยวันนี้ก็แอบมั่วดีแท้ เราก็ไม่ได้ไปสอนกะเค้าหรอก ก็ช่วยกวนๆแกงอยู่หน้าห้องเรียน คอยปรุงแต่งรสชาติไปเรื่อยเปื่อยตามประสาคนทำอาหารพอเป็น เหอๆ
เมนูวันนี้ได้แก่...
ข้าวหอมมะลิ แกงเขียวหวานไก่ ยำซีฟู้ด ตบท้ายด้วยขนมหวานสาคูเปียกข้าวโพด
โบว์และพี่ปาน
หลังจากนั้น ตอนแรกกะว่าจะรอดูวิวฮาโกดาเตะยามค่ำคืน แต่พอโอก้าซังรู้ว่าจะมีเพื่อนมา... เลยไม่รอ -_-" เวร ไม่น่าบอกเลยจะได้อยู่รอดู
แต่ว่าว่างๆเลยได้ไปที่นี่แทน "Onuma National Park"
จบ....
..................................................
ศุกร์ 1 กันยายน
วันนี้ไม่มีอะไรมากมาย... รู้แต่ว่าเหนื่อยมากกกก ตื่นมาทำกับข้าวตั้งแต่แปดโมงเช้า บ้าไปแล้ว..
ทำไมน่ะเหรอ ??
เพราะว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วที่ Kikonai ชาวเมือง.. (หรือเปล่านะ) ก็เลยจัดงานเลี้ยงอำลาให้พวกเรา เรียกว่า Sayonara Party นั่นเอง
อาหารที่ทำวันนี้ก็ต้องเป็นอาหารประจำชาติตัวเองด้วยนะ ก็เลยได้มาสี่อย่างนี้
ผัดไทย ยำวุ้นเส้น บัวลอยฟักทอง และแกงเผ็ดเนื้อ
ในงานมีการแสดงนิดหน่อย โดยพวกเราเอง เหอๆๆ โดยไม่ได้ตั้งใจแหละจริงๆแล้ว น้องทรายก็โดนจับไปรำเหมือนเดิม แล้วพอดีเรากับมาริจังวันก่อนนั่งร้องเพลงเล่นกัน เค้าก็เลยจับไปร้องซะงั้น
งานเลี้ยงเล็กๆ เวลาสั้นๆ แต่ก็อบอุ่น ว่าไปแล้วก็ใจหายนะ มาอยู่ที่นี่ตั้งสิบกว่าวัน มีน่าเบื่อบ้าง สนุกบ้าง แต่ก็เป็นประสบการณ์ที่ดี และทุกๆคนก็น่ารักกะเรามาก เราจะไม่ลืม Kikonai เลย
...................................................
เสาร์ 2 กันยายน
วันนี้เป็นพิธีปิดโครงการ และเป็นวันสุดท้ายที่ได้อยู่ร่วมกับครอบครัวที่ Kikonai
เราออกจากบ้านแต่เช้า บอกลาห้องเก็บของที่นอนมาตลอดสิบวัน แล้วก็มุ่งหน้าเข้าสู้เมืองฮาโกดาเตะ
พิธีปิด
นั่งเมื่อยตุ้มนั่งฟังพิธีการอยู่ประมาณครึ่งวันก็ได้เวลาอาหารรรร
และบอกลาครอบครัวเป็นครั้งสุดท้าย
มาริจัง โอก้าซัง น้องทราย และโบว์
เพื่อเริ่มการเดินทางครั้งต่อไปกับคนเหล่านี้...
.................................................
(โปรดติดตามตอนต่อไป....)
posted by *BoW* @ 2:23 AM
3 Comments:
เรื่องยาวเกิน ไม่รู้จะแซวตรงไหนดี :P
เจ้าของบล็อกขยันไปป่าวเนี่ย 555
น้องโบว์ต้องขอบคุณโปรแกรมนี้นะเนี่ยะ... ที่รักษาชีิวิต (กี้) จากทริปฟูจิ .. =P ฮาฮา
รอติดตามตอนต่อไป...
คิดถึงตอนไปโฮมเสตย์ที่คิวชูอีกแล้ว
แบบไปโรงเรียนหลายทีเหมือนกันเลย
แต่เด๋วจะไปเยี่ยมโอก้าซังอาทิตย์หน้าแล้ว
ไว้จะเอามาเล่ามั่ง
Post a Comment
<< Home