zz *Bow's Journey Under the RainBow*: 12 วัน Homestay Program ที่ Kikonai - Hokkaido (ตอนจบ)

*Bow's Journey Under the RainBow*

And this is a little journey of me...

Saturday, September 09, 2006

12 วัน Homestay Program ที่ Kikonai - Hokkaido (ตอนจบ)

(ความเดิมจากตอนที่แล้ว คลิ๊ก)

วันเสาร์ 26 สิงหาคม

วันนี้เตรียมตัวออกสู่ท่องทุ่งนากว้าง แปลงกายเป็นชาวไร่ไปบุกไร่มันฝรั่งกัน เย้!!

ทางเมืองคิโคไนวันนี้จัดโปรแกรมน่าสนใจให้นักเรียนต่างชาติอีกแล้ว ประมาณเกรงว่านักเรียนจะไม่รู้จักชีวิตความเป็นอยู่แบบชนบทที่แท้จริง วันนี้เลยให้ลงท้องที่ไปขุดมันฝรั่งกันท่ามกลางแสงแดดและอากาศอันร้อนระอุในฤดูร้อน กร๊าาาาาา~

Photobucket - Video and Image Hosting
ชุดทำงาน

หลังจากที่รวบรวมกำลังพลเด็กประถามร่วมสิบชีวิต และคุณลุงคุณป้าอีกมากมาย ก็แบ่งเป็นสองกลุ่มคือ "กลุ่มผู้ใช้แรงงาน" และ "กลุ่มแม่บ้าน"

อืม.. เราอยู่กลุ่มผู้ใช้แรงงานน่ะนะ แต่ออกแนวกินแรงคนอื่นมากๆ ฮ่าๆ (อย่างขจีภรณ์หรือจะลงมือขุด นึกภาพกันไม่ออกใช่ไม่คะ ฮ่าๆๆๆ) โดยเราทำหน้าที่เก็บมันฝรั่งอย่างเดียว ใครขุดขุดปายยย ชั้นเก็บโลด

Photobucket - Video and Image Hosting
เก็บมันฝรั่ง

Photobucket - Video and Image Hosting
น้องทรายหนึ่งในกลุ่มผู้ถูกใช้แรงงานขุดดิน

Photobucket - Video and Image Hosting
นักเรียนต่างชาติและกลุ่มลูกสมุนนักเรียนประถม

หลังจากขุดดิน เก็บมันฝรั่งกันจนหมดไร่แล้ว กลุ่มผู้ใช้แรงงานก็เดินทางกลับพร้อมกับแบกมันฝรั่งหลายสิบกระสอบกลับไปด้วย โดยมอบหน้าที่จ่อให้กลุ่มแม่บ้านจัดการทำให้เป็นเมนูอาหารมื้อกลางวันต่อไป..

ซึ่งก็แน่นอน ไม่พ้นมันฝรั่ง

Photobucket - Video and Image Hosting

หลังรับประทานอาหารเมนูมันฝรั่งกันจนเบื่อแล้วก็พากันไปเล่นกาละเล่นพื้นเมืองของเด็กญี่ปุ่น เช่น

Photobucket - Video and Image Hosting

เรียกว่าอะไรนะ...ลืม -_-" แต่คิดว่าทุกคนคงรู้จักใช่ป่าว ที่โนบิตะมันเล่นไม่เป็นน่ะ แต่เราเล่นได้นะเหยยยย (ต้องห้เด็กมันสอน ฮ่าๆๆๆ เด็กมันเก่งจริงหว่ะ)

เท่านั้นยังไม่พอนะซ่าร่า... ยังมีการจัดเป็นการแข่งขันเป็นทัวร์นาเม้นท์อีกตะหาก เกมห้าอย่าง แข่งกันสามกลุ่ม แล้วรู้อะไรไหม... เราเข้าเป็นคนสุดท้าย -_-"

ก็หมุนลูกข่างมันยากนี่หว่าาาาาาาา แงแงแง

จบวันนี้... ได้มันฝรั่งกลับบ้านประมาณสามสี่กระสอบ หอบกลับกันคนละมือสองมือ มาริจังบอกว่า "สงสัยต้องกินมันฝรั่งกันทั้งปี" เหอๆๆๆ ดีนะเราอยู่หมู่บ้านนี้แค่ถึงอาทิตย์หน้า

...................................................

วันอาทิตย์ 27 สิงหาคม

วันนี้อยู่บ้าน นั่งเล่นกับน้องทรายและมาริจังทั้งวัน

อาหารเมนูมันฝรั่งจริงๆด้วย -_-"

...................................................

วันจันทร์ 28 สิงหาคม

วันนี้ออกไปเป็นอาจารย์อีกแล้วค่ะคุณขา หลังจากได้ผ่านโรงเรียนประถมมาหนึ่งครั้งแบบทุลักทุเลเล็กน้อย
วันนี้ไปโรงเรียน ม.ปลายประจำเมืองชื่อว่า "โรงเรียนมัธยมปลายคิโคไน" (木古内高校)

แล้วก็เข้าหลักสูตรเดิม เหมือนคนดังอีกแล้ว เข้าไปในโรงยิม แล้วก็ขึ้นไปให้สัมภาษณ์บนเวที

Photobucket - Video and Image Hosting

คำถามก็ประมาณว่า ชอบของกินอะไรคะ ชอบที่ไหนในญี่ปุ่นคะ ฯลฯ คนญี่ปุ่นนี่แปลกนะชอบถามว่าชอบกินอะไร ฮ่าๆ

อ่อ มีเรื่องตลกเรื่องนึง ก่อนเข้ามาในโรงยิม ก็เจอครูใหญ่ก่อน แกก็พาไปที่ห้องพักผ่อน แล้วครูใหญ่คนนี้เนี่ยนะ ชอบแปลคำศัพท์บางคำที่มันง่ายๆ คือประมาณว่าเราอยู่แล้วอ่ะ เป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งไม่ค่อยช่วยอะไรเท่าไหร่ เหอๆๆ
ที่ตลกก็คือ ห้องพักผ่อนของแกเนี่ยนะ แกแปลเป็นภาษาอังกฤษว่า "rest room" ฮ่าๆๆๆ เย้อออออออออ ไม่ใช่ห้องน้ำ -_-"

หลังจากนั้นก็ไปที่ห้องเรียนของเด็กๆ ไปพูดเกี่ยวกับเรื่องประเทศไทยน่ะอหละ เมื่อวานว่างๆก็เลยนั่ง print รูปต่างๆไปโชว์

แล้วเป็นโชคของเรา ตรงที่มันเป็นวิชาภาษาอังกฤษ เราเลยได้โอกาสขอบรรยายเป็นภาษาอังกฤษ เหอๆๆๆ

Photobucket - Video and Image Hosting

Photobucket - Video and Image Hosting

แล้ว....
เด็กก็นั่งงง คือ คงไม่รู้เรื่องกันจริงๆน่ะแหละ ทั้งๆที่เราพยายามพูดช้าาาาาามากกกกกก แถมทวนซ้ำด้วยนะ แต่ท่าทางก็จะไม่เข้าใจกัน เหอๆ

หลังจากนั้นก็ได้เจอคนที่อาจารย์เรียกว่า "นักเรียน ม.ปลายประหลาดของฮอคไกโด" (北海道変な高校生)

Photobucket - Video and Image Hosting
นามิโอกะและเพื่อน (ตอนแรกนึกว่าเงาะป่า)

คือมันบ้ามากอ่ะ แบบพูดไม่หยุด แล้วแต่ละเรื่องพูดเรื่องไม่มีสาระ หนวกหูมากกก เพื่อนคนจีนบอกเป็นพ่อแม่ปวดหัวตายโหง นี่ขนาดอยู่ด้วยห้านาทียังปวดหัวเลย เหอๆๆ

อ่อ โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนของน้องทราย วันนี้เลยได้ถ่ายรูปคู่ในชุดนักเรียน

Photobucket - Video and Image Hosting

จบวันนี้ด้วยอาหารมื้อเย็น แกงเขียวหวาน ที่ไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร่ ก็บอกแล้วววว่ามันไม่เค็มก็ไม่เชื่อกรูกันเรยยยยยย

Photobucket - Video and Image Hosting

ปล. เรื่องที่ไปโรงเรียน ม.ปลายวันนี้ได้ลงหนังสือพิมพ์ Hokkaido Shimbun (北海道新聞) ด้วยนะ อิอิ ดังๆ.. แต่ท่าประหลาดไปหน่อย -_-"

Photobucket - Video and Image Hosting

................................................

วันอังคาร 29 สิงหาคม

วันนี้ไปบุกถึงสองโรงเรียนด้วยกัน เริ่มด้วย "โรงเรียนประถมคิโคไน" (木古内小学校)

Photobucket - Video and Image Hosting

โดยวันนี้ไปอ่านนิทานให้เด็กๆฟัง เป็นภาษาไทย -_-" ประมาณว่าโอก้าซังอยากให้เด็กๆได้ฟังภาษาอื่นมั่ง ก็เลยได้เห็นเด็กๆนั่งตาละห้อยยย ไม่รู้เรื่องกันอยู่พักนึง แล้วโอก้าซังก็อธิบายเป็นภาษาญี่ปุ่น (ฝึกมากับทรายแล้ว.. เหอๆ)

Photobucket - Video and Image Hosting

แล้วก็ไปต่อที่ "โรงเรียนมัธยมต้นคิโคไน" (木古内中学校)

เริ่มด้วยไปกินข้าวกับเด็กๆ เป็นอาหารถาดหลุม

Photobucket - Video and Image Hosting

มืดไปหน่อย ขออภัยมันย้อนแสง ปรับไม่เป็น โง่ง่ะ..

อืม... แล้วก็ตามระเบียบ เข้าโรงยิม เหอๆ

Photobucket - Video and Image Hosting

วันนี้ฮามาก อาจารย์เค้ามาถามคำศัพท์บางคำเป็นภาษาไทย จีน และไต้หวัน (จีนแหละ แต่คันจิบางตัวไม่เหมือน)

พอเราขึ้นไปเขียนคำนะ เด็กนั่งอึ้งตาแตกเลย แบบว่าเดาไม่ได้แน่ๆ มันไม่รู้จะเดาจากตรงไหน แต่พอจีนกะไต้หวันมาเขียนก็พอจะเดาได้ นึกออกป่ะ มันเป็นคันจิ ฮ่าๆๆ

ทำเด็กอึ้งมาสองวันซ้อนแล้ว

Photobucket - Video and Image Hosting

แล้วก็กลับไปที่บ้านเล็กน้อย วันนี้โอก้าซังและโยโยเพื่อนคนจีน (ซึ่งผ่านการทำงานพิเศษอย่างโชกโชน) ได้ร่วมมือกันทำพิซซ่า อ่าฮ่าาา.. คิดดูมันบ้านนอกขนาดไหน ไม่มีร้านพิซซ่าเลยต้องทำเอง -_-"

Photobucket - Video and Image Hosting
โบว์ ทัค และโยโย และพิซซ่าาาาา

หลังอาหารเย็น วันนี้ยุ่งมีมี event ที่สาม คือการไปฟัง "การตีกลองไทโกะ" (太鼓) ซึ่งเป็นการตีกลองพื้นเมืองของญี่ปุ่น งานนี้มีแต่หนุ่มๆเอ๊าะๆทั้งนั้นเลยค่ะคุณขาที่มาตีเนี่ย.. ไม่เชื่อเชิญชมวีดีโอ



เป็นไง.. ที่ว่าเอ๊าะๆนี่มีอายุตั้งแต่ 7-17 ปี ฮ่าๆๆๆๆ -_-"

ไม่หมดแค่นั้นค่ะ.. เค้ายังให้เราไปตีด้วย ไอ้เราก็คิดว่า โถๆๆๆๆ เรื่องแค่นี้จิ๊บๆ คนผ่านการตีกลองสันฯมาอย่างโชคโชนแล้วอย่างเรา อ่ะเหอๆๆๆ

แต่ที่ไหนได้.. ไม่ได้ง่ายนะคะ ใครเคยเล่นไอ้เกมญี่ปุ่นที่มันตีๆกลองกันอ่ะ อารมณ์แบบนั้นแหละ แต่ไม้หนักเป็นบ้าเลย ก็เลยแอบมีเคล็ดขัดยอกเล็กน้อยเมื่อตีเสร็จ

Photobucket - Video and Image Hosting

อ่อ เค้าให้ใส่ชุดด้วยนะเห็นป่าว แต่ใส่เสร็จแล้วก็ต้องคืนเค้าอ่ะนะ เหอๆ ไม่ได้ได้กลับบ้านแค่อย่างใด

ปิดท้ายด้วยรูปถ่ายกับเด็กเอ๊าะๆที่ร่วมวงตีกลอง

Photobucket - Video and Image Hosting

..................................................

พุธ 30 สิงหาคม

วันนี้ไม่มีโปรแกรมตอนเช้า แต่ตอนบ่ายโปรแกรมแน่นเอี้ยดดด..

อ่อ วันนี้เป็นวันแรกที่ไม่ได้เหมือนไปทำงาน แต่เหมือนไปเรียนรู้มากกว่า ดีละเอาความรู้ไปให้คนอื่นแล้ว ขอได้รับมั่ง อิอิ

เริ่มเรื่องแรกด้วยเรื่องดนตรีก่อน "โคโตะ"

โคโตะ เป็นเครื่องดนตรีญี่ปุ่น ซึ่งได้รับอิทธิพลมาจากประเทศจีนในสมัยนารา ภาษาจีนคงเคยได้ยินกันดี ก็คือ "กู่เจิง" นั่นเอง

Photobucket - Video and Image Hosting

เล่นอยู่ประมาณหนึ่งชั่วโมง ได้เพลงแบบเบสิคกันมาเล็กน้อย พอเล่นแล้วรู้สึกดีจังน้าาา แล้วก็มานั่งเสียดายอีกแล้ว ว่าทำไมตอนเจ็ดขวบที่แม่ถามเราว่าจะเรียนเปียโนไหมแล้วเราบอกไม่เรียน -_-" ไม่งั้นอาจจะได้ดีทางด้านดนตรีไปแล้วก็ได้ใครจะรู้ เฮ้อออเฮ้อออ บ่นเป็นคนแก่

หลังจากเล่นดนตรีเสร็จก็ไปเปลี่ยนเครื่องแต่งกายก่อน

Photobucket - Video and Image Hosting

แล้วก็ทำผม

Photobucket - Video and Image Hosting

เพื่อที่จะเข้า "พิธีชงชา"

Photobucket - Video and Image Hosting

งานนี้แอบเสรอเล็กน้อย แบบว่าตอนเสิร์ฟชาเค้าให้เดินไปเสิร์ฟ เราแบบว่ากุลสตรีไทยโดยแท้ คลานเข่าไปเสิร์ฟค่ะคุณขา ฮ่าๆๆๆ แป่ววววว

หลังจากนั้นก็ถ่ายรูปร่วมกันกับเซนเซทุกคน

Photobucket - Video and Image Hosting

แล้วก็ไปเลี่ยนเป็นชุดสามัญ เพื่อทำกิจกรรมต่อไปนั่นก็คือการ "ทำโซบะ"

โซบะที่ว่า ไม่ใช่บะหมี่สำเร็จรูปแต่อย่างใด ที่เราจะทำวันนี้นวดกันเป็นเรื่องเป็นราวเลยค่ะ

Photobucket - Video and Image Hosting

นวดอยู่ประมาณสิบนาที เซนเซเห็นท่าจะไม่ได้เรื่องเลยเอาไปนวดเอง ฮ่าๆๆๆ

หลังจากนั้นก็ทำการตัด

Photobucket - Video and Image Hosting

เราก็ตัดเหมือนกันนะ แต่ตอนเราตัดก็มีคนบอกว่า "นี่มันอุด้งนี่นา" ฮ่าๆๆๆ ขอโทษค่าาาาาาาาา เค้าก็เลยให้เราเลิกตัด ฮ่าๆๆๆๆๆ

เสร็จแล้วก็กลายมาเป็นอาหารเย็นวันนี้ "ซารุโซบะ" แบบเส้นทำเอง อร่อยมากกกก สดมากกกกก

Photobucket - Video and Image Hosting

..................................................

พฤหัสบดี 31 สิงหาคม

วันนี้จริงๆแล้วทางโครงการไม่มีโปรแกรมอะไรให้เราทำ แต่ทว่าเราได้หาเรื่องให้ตัวเองไว้แล้ว เหอๆๆ

ตอนเช้าที่โรงเรียนประถมที่ไปมาเมื่อวานซืน คือโรงเรียนประถมคิโคไนน่ะนะ อาจารย์ที่โรงเรียนนี้ได้เชิญร้องทรายไปให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับประเทศไทยเล็กน้อย แล้วก็มีการแสดงโชว์รำด้วย

Photobucket - Video and Image Hosting
เด็กคนนี้ขอเอาลงหน่อยเหอะ เห็นตั้งแต่วันที่ไปขุดมันฝรั่งแล้ว ป้าๆทุกคนฟันธงว่ามันโตขึ้นหล่อชัวร์ ฮ่าๆ

Photobucket - Video and Image Hosting
น้องทรายรำไทย

หลังจาดนั้นเราก็เดินทางเข้าสู่ตัวเมืองฮาโกดาเตะ วันนี้จะไปเป็นลูกมือทำอาหารไทย หุหุ

"พี่ปาน" เป็นพี่คนไทยที่อยู่ฮอคไกโด รู้จักกันเพราะว่าเล่นพันทิป ห้อง @Japan นั่นแหละ พอดีตอนนั้นอยากไปเทศกาลกิมะที่ซัปโปโรก็เลยคุยกับพี่เค้าไว้ เค้าก็ช่วยจองโรงแรมอะไรให้เรียบร้อยเลยนะ แต่สรุปแล้วเราก็ไม่ได้ไป -_-" หลังจากนั้นก็เลยคุยกับพี่เค้าเรื่อยมา

วันนี้พี่ปานจะมาเป็นครูสอนทำอาหารไทย เราก็เลยถือโอกาสนี้มาร่วมแจมด้วย หุหุ

Photobucket - Video and Image Hosting
อาจารย์ปาน และลูกศิษย์

ห้องเรียนทำอาหารไทยวันนี้ก็แอบมั่วดีแท้ เราก็ไม่ได้ไปสอนกะเค้าหรอก ก็ช่วยกวนๆแกงอยู่หน้าห้องเรียน คอยปรุงแต่งรสชาติไปเรื่อยเปื่อยตามประสาคนทำอาหารพอเป็น เหอๆ

เมนูวันนี้ได้แก่...

Photobucket - Video and Image Hosting
ข้าวหอมมะลิ แกงเขียวหวานไก่ ยำซีฟู้ด ตบท้ายด้วยขนมหวานสาคูเปียกข้าวโพด

Photobucket - Video and Image Hosting
โบว์และพี่ปาน

หลังจากนั้น ตอนแรกกะว่าจะรอดูวิวฮาโกดาเตะยามค่ำคืน แต่พอโอก้าซังรู้ว่าจะมีเพื่อนมา... เลยไม่รอ -_-" เวร ไม่น่าบอกเลยจะได้อยู่รอดู

แต่ว่าว่างๆเลยได้ไปที่นี่แทน "Onuma National Park"

Photobucket - Video and Image Hosting

จบ....

..................................................

ศุกร์ 1 กันยายน

วันนี้ไม่มีอะไรมากมาย... รู้แต่ว่าเหนื่อยมากกกก ตื่นมาทำกับข้าวตั้งแต่แปดโมงเช้า บ้าไปแล้ว..

ทำไมน่ะเหรอ ??

เพราะว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วที่ Kikonai ชาวเมือง.. (หรือเปล่านะ) ก็เลยจัดงานเลี้ยงอำลาให้พวกเรา เรียกว่า Sayonara Party นั่นเอง

อาหารที่ทำวันนี้ก็ต้องเป็นอาหารประจำชาติตัวเองด้วยนะ ก็เลยได้มาสี่อย่างนี้

Photobucket - Video and Image Hosting
ผัดไทย ยำวุ้นเส้น บัวลอยฟักทอง และแกงเผ็ดเนื้อ

ในงานมีการแสดงนิดหน่อย โดยพวกเราเอง เหอๆๆ โดยไม่ได้ตั้งใจแหละจริงๆแล้ว น้องทรายก็โดนจับไปรำเหมือนเดิม แล้วพอดีเรากับมาริจังวันก่อนนั่งร้องเพลงเล่นกัน เค้าก็เลยจับไปร้องซะงั้น



งานเลี้ยงเล็กๆ เวลาสั้นๆ แต่ก็อบอุ่น ว่าไปแล้วก็ใจหายนะ มาอยู่ที่นี่ตั้งสิบกว่าวัน มีน่าเบื่อบ้าง สนุกบ้าง แต่ก็เป็นประสบการณ์ที่ดี และทุกๆคนก็น่ารักกะเรามาก เราจะไม่ลืม Kikonai เลย

Photobucket - Video and Image Hosting

...................................................

เสาร์ 2 กันยายน

วันนี้เป็นพิธีปิดโครงการ และเป็นวันสุดท้ายที่ได้อยู่ร่วมกับครอบครัวที่ Kikonai

เราออกจากบ้านแต่เช้า บอกลาห้องเก็บของที่นอนมาตลอดสิบวัน แล้วก็มุ่งหน้าเข้าสู้เมืองฮาโกดาเตะ

Photobucket - Video and Image Hosting
พิธีปิด

นั่งเมื่อยตุ้มนั่งฟังพิธีการอยู่ประมาณครึ่งวันก็ได้เวลาอาหารรรร

Photobucket - Video and Image Hosting

และบอกลาครอบครัวเป็นครั้งสุดท้าย

Photobucket - Video and Image Hosting
มาริจัง โอก้าซัง น้องทราย และโบว์

เพื่อเริ่มการเดินทางครั้งต่อไปกับคนเหล่านี้...

Photobucket - Video and Image Hosting

.................................................

(โปรดติดตามตอนต่อไป....)

3 Comments:

Anonymous Anonymous said...

เรื่องยาวเกิน ไม่รู้จะแซวตรงไหนดี :P

เจ้าของบล็อกขยันไปป่าวเนี่ย 555

3:09 AM  
Anonymous Anonymous said...

น้องโบว์ต้องขอบคุณโปรแกรมนี้นะเนี่ยะ... ที่รักษาชีิวิต (กี้) จากทริปฟูจิ .. =P ฮาฮา

รอติดตามตอนต่อไป...

11:35 PM  
Blogger NoTtO said...

คิดถึงตอนไปโฮมเสตย์ที่คิวชูอีกแล้ว
แบบไปโรงเรียนหลายทีเหมือนกันเลย

แต่เด๋วจะไปเยี่ยมโอก้าซังอาทิตย์หน้าแล้ว
ไว้จะเอามาเล่ามั่ง

2:35 AM  

Post a Comment

<< Home