รับน้องเกียวโต ณ ริมแม่น้ำคาโมะ
อ่านหัวข้อแล้วงงอ่ะดิ..
รับน้องเกียวโต แล้วเราไปเกี่ยวอะไร???
กร๊ากกกกกกกกกกกกก
บอกแล้วเป็นลูกครึ่งเกียวโต
พี่น้องพ่อแม่ลุงป้า ฯลฯ อยู่เกียวโตกันเพียบเลย เหอๆๆ
พอดีเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา..ตามหัวข้อแหละ คือไปงานรับน้องเกียวโตมา
เป็นแขกรับเชิญ....เพื่อไปช่วยพี่ใหม่ทำกับข้าว เหอๆๆ
ถึงบ้านพี่ใหม่ตอนหกโมงครึ่งวันศุกร์ ก็หั่นผักปลากันไปแล้วก็เริ่มทำแกงเขียวหวาน
จนประมาณสามทุ่มหน่อยๆก็ย่างหมูสะเต๊ะกัน
ย่างกันจนควันขโมง...
ผ้าปูที่นอนหมอนมุ้ง ห้องน้งห้องน้ำกลิ่นหมูสะเต๊ะไปหมด
แล้วก็นะ..
ย่ากันตั้งแต่ละครมังกรซ่อนพยัคฆ์ยังไม่มา (คือ..ยังดูละครไทยกันอยู่ ฮ่าๆๆ)
คือตอนเกือบสี่ทุ่มที่นี่ จนละครจบ รายการหลังจากนั้นจบไปอีกสองรายการ
ก็ยังย่างไม่เสร็จ -_-"
ไปเสร็จครึ่งนึงตอนตีหนึ่งครึ่ง!!!
นอนละเมอฝันเห็นหมูปิ้งไปเลย..
เพราะล้มตัวลงนอนแล้ววิญญาณกลิ่นหมูสะเต๊ะยังลอยละล่องมาให้พบพาน
ทั้งจากผ้าม่าน พรมเช็ดเท้า ฯลฯ
ว๊ากกกก..กลัวแล้ว
................................................................
เช้ามาก็มาทำหมูสะเต๊ะกันต่อ..
คือเมื่อคืนที่ย่างถึงตีหนึ่งเนี่ยนะมันยังไม่เสร็จ
ก็เลยตัดใจ..ไม่ย่างแล้วล่ะ ขอเอาลงทอดละกัน
ถึงแม้จะหน้าตาไม่สวยเหมือนเอาไปย่าง
แต่เอาหน่า ใส่รวมๆกันเค้าก็ไม่รู้หรอกว่ามันปิ้งหรือทอด เหอๆๆๆ
เกือบๆเที่ยงก็เดินไปที่สถานที่จัดงาน
คือริม "แม่น้ำคาโมะ"
ดอกซากุระพันธุ์กลีบซ้อนริมแม่น้ำคาโมะ ใจเย็นบานช้ากว่าเพื่อน จนพันธุ์สีขาวเค้าร่วงกันไปหมดแล้ว แต่ก็ทำให้งานวันนี้สดใสไปด้วยสีชมพู
งายวันนี้มีพี่น้องชาวไทยในเกียวโตมาร่วมงานมากมาย
พร้อมกับแบกข้าวปลาอาหารกันมาคนละมือสองมือ
แล้วอาหารไทยทั้งนั้นคุณผู้ชม ลาภปากดิชั้น
เนื่องจากเป็นแขกรับเชิญ..
เลยได้รับเกียรติให้มีรูปเดี่ยวประดับกล้อง เหอะๆ
พองานเริ่มก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง
ทุกคนมีอาวุธคู่มือเป็นจานกระดาษและตะเกียบคนละหนึ่งคู่
และโต๊ะวางอาหารก็แปรสภาพกลายเป็นสนามรบ
ตะเกียบแต่ละคู่พุ่งตรงไปที่อาหารอย่างรวดเร็ว...
แต่เราไม่ไปแย่งกะเค้าหรอก
งานนี้ต้องขอบคุณพี่ใหม่ ที่ได้เตรียมช้อนและชามมาเอง
ชามใหญ่กว่าคนอื่นสามเท่าได้ สองคนนี้เลยจ้วงได้ใหญ่กว่าคนอื่น ฮ่าๆๆ
เนื่องจากมันเป็นช้อนนั่นเอง ตะเกียบก็คีบได้ทีละนิดใช่ป่ะล่ะ
หลังจากกินเสร็จก็แนะนำตัวกันตามระเบียบ
มีน้องใหม่ที่มาแลกเปลี่ยนจากจุฬาฯด้วย แถมเป็นรุ่นน้องชมรมกิ๊ฟท์
บอกกิ๊ฟท์แล้ว กิ๊ฟท์บอกว่าโลกกลมดีจัง
แล้วก็ถ่ายรูปรวมค่ะ
จบงานก็แยกย้ายกันกลับ ขนจานชามกลับไปล้างบ้านใครบ้านมัน
ส่วนเรา..นึกเหรอว่าจะกลับโอซาก้าง่ายๆ ฮ่าๆๆๆ
เลยไปเกะกันต่อกับพี่ใหม่ พี่น็อต พี่ต้น คนญี่ปุ่นจากชมรมคนรักเมืองไทยอีกสามคน
(ร้องเพลง smap ซะด้วย) และพี่ๆน้องๆที่มาใหม่อีกห้าคน
โอ้..ห่างหายจากคาราโอเกะไปหลายเดือน
มันคิดถึงยังไงไม่รู้ เหมือนขาดอะไรบางอย่างที่สำคัญในชีวิตไป ฮ่าๆๆๆ
ร้องเสร็จก็ขึ้นรถไฟกลับบ้านค่า~!
...........................................................................
สุดท้าย เอารูปธงปลาคาร์ฟ (Koinobori) มาฝาก
คราวที่แล้วอัพเดทเรื่องงานวันเด็กผู้หญิงใช่ป่ะ (ใครยังไม่ได้อ่านก็กลับไปอ่าน)
ธงปลาคาร์ฟนี่เป็นสัญลักษณ์ของวันเด็กผู้ชาย หรือวันเด็กนั่นเอง
วันเด็กผู้ชายยังไม่ถึงหรอก เพราะมันคือวันที่ 5 พฤษภาฯ
แต่ตอนนี้หลายๆบ้านก็ประดับธงปลาคาร์ฟกันแล้ว
โดยปลาตัวบนสุดแทนพ่อ ตัวที่สองแทนแม่ และตัวสุดท้ายคือลูก
รูปนี้อาจจะมองเห็นไม่ชัด
เพราะว่าตอนถ่ายลมมันไม่พัดน่ะ
ไว้คราวหลังไปบ้านไหนแล้วเห็นสวยๆเยอะๆแล้วจะถ่ายมาฝากอีกนะ
..................................................
อ่อ... ตั้งแต่วันเสาร์หน้าจนถึงวันอาทิตย์ถัดไปคือวันที่ 7 พฤษภาฯ
คือวันหยุดสุดแสนยาวของเรา เพราะมันคือ golden week ของญี่ปุ่นนั่นเอง
ตอนนี้มีแพลนที่ดูเหมือนจะชัวร์แล้วว่าจะไปหานาโฮโกะที่ "จังหวัดกิฟุ"
ตั้งแต่วันที่ 3-6 เพราะฉะนั้นคงมีเรื่องและรูปมาฝากกันเยอะแน่ๆ
อย่าลืมติดตามกันนะ...
อ่อ..ก่อนจะถึงวันนั้นก็คงมีเรื่องมาเขียนเรื่อยๆแหละ
เพราะอาทิตย์หน้าจะมีงานโรงเรียน
เดี๋ยวจะบิดขี้เกียจ แงะตัวเองออจากเตียงไปถ่ายรูปมาให้ดูกัน
ว่างานโรงเรียนที่ญี่ปุ่นเนี่ย...
มันเหมือนในการ์ตูนหรือเปล่า หุหุ
(ซึ่งคิดว่ามันคงเหมือนแหละ..ก็นะ การ์ตูนมันก็วาดมาจากเรื่องจริง)
posted by *BoW* @ 6:05 PM
5 Comments:
เออ.. แปลกคน.. ปิ้งหมูสะเต๊ะ แต่ฝันถึงหมูปิ้ง?!?!?
หน้าใหญ่จริงๆ ด้วย
ตกใจหมด
ไม่ได้เข้ามาอ่านเรย....
คิดถึง~*
เห็นด้วยกับ ing อิอิ
ซากุระซ้อนสวยมากเลย
ถึงเวลาเราไปก็ไม่ได้เห็นอยู่ดี T_T
take care
เปนห่วงนะ -_-
Post a Comment
<< Home