โกเบ... เมืองสวรรค์แห่งอาหารอร่อย
(บล็อควันนี้ของกินล้วนๆ ใครไม่ชอบของกินโปรกข้ามปายยยย)
สวัสดีค่ะทุกคน
วันนี้ไม่พูดพร่ำทำเพลงเกริ่นอะไรให้เนิ่นนาน คือว่ามันดึกแล้ว แล้วก็ง่วงอ่ะแต่มีเรื่องให้อัพเลยรียมาเขียน ตามนิสัยคนไม่ชอบดองบล็อค หุหุ (หลายๆคนโดนแทงใจดำกันมั่งมั้ยกร๊า)
วันนี้สิ่งที่ตั้งใจเป็นอันดับแรกเลยนะ.. คือตั้งใจจะไปพบอาจารย์ฐิตินันท์ที่มาบรรยายที่โกเบ วางแผนไว้นานแล้วทั้งๆที่ช่วงนี้ยุ่งสุดตัว ข้าวของกองเต็มพื้นมากมาย เพื่อนร่วมหอก็เริ่มร่ำลากลับบ้านกันไปทีละคนสองคน แต่ว่าคือจะไปอ่ะเลยออกจากบ้านแต่เช้าเดินทางไปโกเบ ทั้งๆที่มีสัมมนาตอนบ่าย
ตอนเที่ยงนัดกินข้าวกับพี่เปิ้ล วันนี้เป็นเจ้าบ้านพาเราไปกินอาหารอินเดีย (เนื่องจากพอกันทีอาหารญี่ปุ่น ขอไม่กินสักระยะนะเริ่มเอียน)
อาหารเซ็ทกลางวัน ก็อร่อยดีแต่สู้ร้านแถวบ้านไม่ได้ง่ะ
พื้นที่บ่น ใครไม่อยากอ่านกรุณาข้ามไป
หลังจากกกินข้าวเที่ยงเสร็จก็เดินตามหาตึกที่อาจารย์บอกไว้ คือรีบไปมากกลัวไปเลททั้งๆที่สัมมนาเริ่มบ่ายสอง พอไปถึงที่ตึก.. ก็งง อะไรหว่าไม่เห็นมีสัมมนาไรเลย หรือเค้าเปลี่ยนที่แล้วคนประสานงานไม่ได้บอกเรา เราก็เดินวนอยู่สักพักแล้วก็เดินออกจากตึก
ออกมาไปบริษัททัวร์กับพี่เปิ้ลแล้วก็โทรไปหาพี่กี้ให้ดูเบอร์เจ้าของโครงการสัมมนานี้ในอีเมลเราให้หน่อย
พอได้อีเมลมาก็คุยอยู่นานสองนานมากอ่ะ คือเค้าไม่ยอมให้เบอร์โทรคนประสานงานเราเพราะบอกว่าเราไม่ได้เป็นผู้ร่วมโครงการ ให้ตายเหอะก็บอกแล้วว่าเป็นลูกศิษย์อาจารย์ที่มาบรรยาย อารายฟระ...เฮ้อออ คนญี่ปุ่นบางทีก็น่าเบื่อแบบนี้อ่ะ
สรุปแล้วเค้าบอกให้เรากลับไปที่ตึกอีกครั้ง เพราะว่าสถานที่สัมมนาไม่ใช่ที่ตึกนั้นแต่ไม่สามารถอธิบายทางโทรศัพท์ได้มันซับซ้อน แล้วก็เลยไปที่ตึก คือเดินไปถึงมันก็บ่ายสามแล้วอ่ะนะ คือเดินออกมาไกลมากแล้วเรียกให้ตูกลับไป..
พูดเค้าให้แผนที่มา..
คือต้องนั่งรถเมล์ไปอีกสี่ห้าป้าย เดินเท้าขึ้นเขาชันมากอีกประมาณยี่สิบนาที!!!!!
พี่เปิ้ลเห็นบอกว่าน้องโบอย่าไปเลย มันชันสุดๆ ไม่ไหวหรอก แถมอากาศร้อนได้ใจขนาดนี้..
ก็เลยไม่ไป.. แล้วก็ฝากของฝากจากโอซาก้า และจดหมายขอโทษอาจารย์ไว้ด้วย
คือรู้สึกผิดอ่ะ บอกอาจารย์ไว้แล้วว่าจะไป แล้วเราก็ผิดเองที่ไม่ถามให้ดีว่าตกลงมันจัดที่ไหนกันแน่ แล้วอีตา Sakai-san คนประสานงานนี่มันจะลาพักร้อนทำไมไม่บอกชั้นเนี่ยยย แล้วจะประสานงานทามมายยยย แง่งงงงงงง
จบส่วนของการบ่น
เข้าเรื่องของกินต่อ..
หลังจากนั้นก็เลยไปหาของกินกะพี่เปิ้ล คือสงคนนี้อยู่ด้วยกันไม่ได้อ่ะ อยู่ด้วยกันแล้วกินแหลกกกกกกก ให้ตายเหอะจอร์จจจ
และแล้วก็ไปจบลงที่ร้านเบเกอรี่แห่งหนึ่ง
เค้กน้องหมีช็อคโกแลตของพี่เปิ้ล
น้ำแข็งใสชาเขียวของเรา
จริงๆแล้วก็แบ่งๆกันกินอ่ะนะ ตั้งใจจะกินน้ำแข็งใสอันเดียวด้วยซ้ำแต่ที่ร้านแบบว่ามาสองคนต้องสั่งสองอ่ะ ก็เลย..ซะเลยยย
ขอมีรูปหน่อย
ให้พี่เปิ้ลด้วยรูปนึง อิอิ
หลังจากนั้นพี่เปิ้ลต้องไปธุระต่อ เลยแยกกัน โดยเราเดินทางไปยัง China Town เพราะนัดคุณเพื่อยเบ๊บไว้
อาหารจีนเล็กน้อยๆ เห็นเบ๊บบอกว่าเป็นออเดิร์ฟ เหอๆ
สมาชิกวันนี้ เบ๊บ เรา พี่นุ้ย พี่วี (เดินทางมาไกลจากโตเกียว)
ตบท้ายวันนี้ด้วยนม น้ำแข็งชาเขียวที่ Sweet Habour Land
อ่ะแถมๆๆ รูปนี้ไม่ใช่ของกิน แต่เป็นรูป Port of Kobe ยามค่ำคืน
ไม่เคยได้มาอยู่ถึงตอนกลางคืนเลยตรงนี้ เลยไม่ลืมจะถ่ายรูปมาอวด อิอิ
วันนี้ไปก่อนล่ะจ้า จะย้ายบ้านแล้วมีอะไรให้ทำอีกเยอะแยะ
ยุ่งสุดๆไปเลย
แล้วเจอกันเน้อ
posted by *BoW* @ 3:37 AM
5 Comments:
อาหารอินเดียวน่ากินนะเนี่ยย
ต้องให้พี่เปิ้ลไปเลี้ยงมั่ง 55 (ตลกรับประทาน)
เค้กหมี น่ากินมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
คิดถึง Sweet Harbour แล้วอ้ะ
จบซักทีคอร์สโกเบ (ตกลงเนื้อโกเบ..นี่ได้กินไปยัง?)
กินไปสองครั้งแล้วพี่ใหม่ หุหุ
อ้าว คือ ๆ ๆ เป็นเรื่องบังเอิญมากเลย เราเสิร์ชหาคำว่าโกเบเป็นภาษาไทย แล้วก็บล็อกของโบว์ขึ้นมาอันแรกเลย พอลองกดเข้ามาดูก็ อ้าว นี่มัน..บล็อกของโบว์ มิโดริจังที่เล่นบอร์ดอยู่นั่นเอง คิคิ ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะ
แต่ ๆ เห็นว่าบล็อกแอคทีฟอยู่แค่ปี 2006 เองง่ะ?
Post a Comment
<< Home