รับน้องโอซาก้า...กับคาราโอเกะสองวันซ้อนนนน!!
ฮาโหลสวัสดีทุกคน
ตอนนี้ที่ญี่ปุ่นอากาศหนาวมากอ่ะ
เมื่อวานนี้ขนาดยังไม่ทันจะหน้าหนาวเลยเราก็ต้องควักเสื้อโค้ทมาใส่ซะแล้ว
และท่าทางว่ามันจะหนาวขึ้นเรื่อยๆ...เรื่อยๆ บรื๋อ~~
ขอเล่าย้อนไปเมื่อวันศุกร์ก่อน
ก็เนื่องจากว่าเราไม่ค่อยสบายอ่ะ ก็เพราะอากาศเนี่ยแหละกลางวันร้อนกลงคืนหนาว
ตอนเช้าออกจากบ้านใส่เสื้อสามชั้น พอตอนเที่ยงอยากจะถิดเหลือชั้นเดียว
แล้วยังกระแดะเข้าเมืองหลังเลิกเรียนอีก -_-"
กลับมาบ้านก็รู้สึกวิงเวียนหัวเล็กน้อย
พอดีว่าวันนั้นเป็นวันเกิดเพื่อนใน OUSSEP คนนึง
ซึ่งจริงๆก็ไม่ได้สนิทกับเค้าเท่าไหร่หรอก แต่ว่าทุกคนก็จัดปาร์ตี้กัน
เราก็เลยกะว่านะ....จะโดดซะหน่อย พอถึงเวลานัดคือหกโมงเย็น
เราก็เลยส่ง message ไปหาเพื่อนคนแคนาดาคนนึงชื่อ Lillian
ที่เราสัญญากะเค้าว่าจะไปเป็นเพื่อน แล้วก็บอกว่าเค้าว่าเราไม่สบาย ขอไม่ไป
เวลาผ่านไปสอง ชม. ในใจคิดว่ารอดแล้วกรู....
เสียงออดหน้าห้องก็ดังขึ้น
คนที่ยืนหน้าห้องก็คือ Lillian, Florence และ Ron (สามช่าแคนาดา)
แล้วก็หว่านล้อมเราต่างๆนานา โดยบอกว่าจะไม่ไป club แล้วจะไปเกะกันแทน
พร้อมทั้งข่มขู่แกมบังคับให้เราไปด้วย และบอกว่าจะลงไปรอข้างล่าง ถ้ายังไม่ลงไปอีก
จะขึ้นมาใหม่ พร้อมกับจะให้ Jeffrey และ Andras (สองหนุ่มที่ตัวใหญ่ที่สุด)
มาลากตัวเราลงไป o_O"
ง่า....ไปก็ได้ฟร้า
อีกอยาก เกะนี่ก็เรื่องถนัดไม่ใช่เล่น เหอๆ
ก็เดินไปเกะที่ Ishibashi แถวบ้าน
ทุกคนต่างก็งัดไม้เด็ดออกมาโชว์....
โดยเฉพาะ Lillian ซึ่งร้องเพลงจีน และ Hyuck ที่ร้องเพลงเกาหลี
ทำให้คนอื่นร้องตามไม่ได้......และได้โชว์ออฟเต็มที่
โอ้ ขอบอก...พี่ Hyuck นี่เท่มากๆๆๆๆๆ อ่ะ ขอกรี๊ด..ให้สิบดาวเลย
เราก็พยายามหาเพลงไทยอ่ะนะ...แต่มันไม่มีหว่ะ เหอๆ
แล้วมานจามีได้ไงว้า~ ก็เลยอาศัยความสามารถพิเศษ
คือการร้องได้ทุกเพลง ทุกท่อน มาข่มคนอื่น
เวลาคนอื่นเลือกเพลงมาแล้วขึ้นไม่ได้ (ซึ่งก็ไม่รู้จะเลือกทำไม)
เราก็อาศัยความสามารถพิเศษของเราคือการใช้เสียงดังมาก่อน
ร้องขึ้นมา ในขณะที่คนอื่นเงียบรวมถึงคนที่เลือกเพลง เพราะนึกไม่ออกว่าเริ่มยังไง
ไมค์ก็จะลอยมาหาเราโดยอัตโนมัติ ฮ่าๆๆๆ เก่งป่ะล่ะ
ตอนที่ร้องๆกันอยู่ สงสัยห้องเรามันจะมันมาก
เลยทำให้มีใครมาจากไหนไม่รู้เข้ามาแจม เต้นๆในห้องเราใหญ่เลย
งงหว่ะ...ถามกันใหญ่เลยว่าเค้าเป็นใคร แต่ก็ไม่มีใครตอบได้
เลิกร้องกันแล้ว...คนอื่นก็ไป drink กันต่อ ส่วนเราก็กลับบ้านนอนอ่ะนะ เหอๆ
..............
วันเสาร์ ตอนแรกคิดว่าอาหาศจะแจ่มใสเหมือนกับสามสี่วันที่ผ่านมา
ตื่นมาสิบโมงเช้า ทำงานบ้านหลั่นล้าไป คือ กวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้า
ทำกับข้าว เปลี่ยนผ้าปูที่นอน...ดูเหมือนจะขยันอ่ะนะ แต่จริงๆแล้วไม่มีไรทำอ่ะ
แถมห้องก็เล็กกระติ๊ดเดียว ปักม็อบสองสามทีก็ทั่งห้องแล้ว จะขี้เกียจก็ยังไงอยู่
อ่อ...วันนี้มีงานรับน้องโอซาก้าแหละ ที่สวนสาธาณะแถวๆ Minami-sensi
ซึ่งเราก็ไปไม่ถูกอ่ะ ก็เลยนัดพี่คนไทยคนหนึ่ง ชื่อพี่เคไว้แถวบ้านเค้า
จะได้ตามเค้าไป กะว่าไม่หลงแน่นอน...
ออกจากบ้านก่อนสามโมงเย็นนิดหน่อย เพระพี่เคนัดไว้บ่ายสามครึ่ง
พอพี่เคมาถึง...ก็บอกว่าวางแผนผิด ความจริงเรารออยู่ที่สถานีแถวบ้านดีอยู่แล้ว
ไม่ต้องเสียตังค์หลายต่อ เหอๆ...
แล้วพอจะเปลี่ยนรถ...พี่เคก็งง ถามเราอีกว่าไปสถานีไหน
แถมขึ้นผิด platform เห็นรถสายที่เราควรจะขึ้นวิ่งออกไปต่อหน้าต่อตา
ต้องรออีกสิบนาที ฮ่าๆๆๆ.....แถมพอไปถึงที่แล้วยังไปผิดตึกอีก
กะว่า..จะไปถึงตอนสี่โมง ไปถึงก็สี่โมงครึ่งละ งานเริ่มห้าโมง
สรปพี่เคก็ไม่ได่ไปช่วยไรเค้าเลย....แล้วเราก็นะ หลงจนได้ ฮ่าๆๆๆ
พอไปถึง....งานก็ใกล้เริ่มแล้ว เราก็คุยกับคนที่พอรู้จักบ้างไป
เพราะคนส่วนใหญ่....ไม่รู้จักง่ะ -_-"
ห้าโมงก็ขนของไปที่สวนสาธารณะ ท่ามกลางอากาศหนาวเหน็บ
เพราะฝนเพิ่งหยุดตก....หนาวววววมากกกกกกกกกกก
ยิ่งตกกลางคืนยิ่งหนาว สังเกตได้ว่า บริเวณเตาปิ้งบาบีคิวจะมีคนออมากที่สุด
เพราะว่ามันหนาวววว ไปยืนผิงไฟกัน แล้วทกุคนก็จะมีกลิ่นหมูปิ้งติดตัว ติดหัว ติดมือ
ไปตามระเบียบ จนทำให้มีน้องหมาวิ่งตามนึกว่าเป็นหมูปิ้งเดินได้ เหอๆ
พอกินกันเสร็จเรียบร้อย...
ก็มีการแนะนำตัวน้องใหม่ และแนะนำตัวพี่ๆ
แล้วก็มีการเลือกนางนพมาศ
..............
..............
..............
..............
..............
..............
เค้าคิดยังไงมาเลือกเราวะ โอเคอ่ะถึงแม้จะมีสามคน แต่เราก็เป็นหนึ่งในสาม
คือ กลัวจะทำให้เมืองเสียชื่อเสียงจังหว่ะ
แบบว่า...เมืองนี้มันหาได้ดีสุดแค่นี้เหรอว้า~
ก็นั่นอ่ะสิ -_-"
โอเค...เปิดโอกาสให้แซวกันได้ รู้ว่าทุกคนคันปากอยากแซวมาก
เพื่อนทุกคนชั้นมันก็เป็นยังงี้แหละ ช้านนนรู้~~~
หลังเลิกงานก็มีการเก็บกวาดแล้วก็ไปเกะกันต่อ
กลุ่มหนึ่งแยกไปร้องเกะเพลงไทยที่นัมบะ กะว่าร้องกันถึงเช้า
ส่วนกลุ่มเราเน้นร้องแถวบ้าน....
แล้วรู้ไรป่ะ
มันคือที่เดียวกะเมื่อวาน....
แถวบ้านมีเกะที่เดียว เหอๆ
ก่อนไปเกะก็มีแวะกลับบ้านไปเปลี่ยนเสื้อก่อน
เพราะว่าหนาวจัดๆอ่ะ...ทุกคนยืนบิดกันกลางสนาม
ก็เลยได้โอกาสควักเสื้อโค้ทที่เพิ่งซื้อมามาใส่ซะแล้ว เหอๆ
พอไปถึงเราก็ใส่แหลกเลย
พี่ๆบอกว่า...ถ้าไปกะคนญี่ปุ่นเค้าจะเกรงใจอ่ะ ไม่ค่อยเลือก
ซึ่งสิ่งนั้นมันไม่ใช่เราอ่ะ เหอๆ
พอไปถึง ก้นสัมผัสเบาะปุ๊บเราก็หยิบหนังสือเพงปั๊บ
และ เลือกๆๆ อย่างรวดเร็ว
จนพี่นัทบอกว่า...นี่ขณะที่พี่เลือกน้ำอยู่นี่น้องเลือกเพลงไปกี่เพลงเนี่ย เหอๆๆๆ
แต่วันนี่ไม่สามารถโชว์ skill ขั้นสูงร้องทุกเพลงได้
เพราะ....เค้าเน้นร้องเพลงญี่ปุ่นกันหว่ะ ง่ะง่ะ
ร้องๆๆๆกันจนถึงตีสอง...
ก็กลับบ้าน ฝนตกอีกแล้ว
พี่นัทก็เลยเรียกแท็กซี่ กลับไปด้วยกันสามคน คือมีมุกอีกคน
อ่อ...ตอนนี้รู้สึกดีจังที่สะสมเพื่อนญี่ปุ่นไว้หลายคนอยู่
ทำให้ส่ง e-mail โต้ตอบทางมือถือเป็นประจำอ่ะ
แล้วก็บอกให้เค้าส่งเป็นภาษาญี่ปุ่นมาด้วย งิงิ ฝึกๆ
แล้วเพื่อนที่ว่าส่งเมลคุยกันเนี่ยนะ เคยเจอหน้ากันไม่เกิน 1 วันทั้งนั้นอ่ะ
สองคนที่เด่นๆคือ คนนึงชื่อ Masahiro เจอกันที่ HPAIR วันเดียวคือวัน cultural night
ถ่ายรูปด้วยกันหนึ่งรูป และแลกนามบัตรกันเท่านั้นอ่ะ เหอๆ คนนี้เรียนอยู่โตได
ส่วนอีกคน...นี่ก็คือหลังจาก HPAIR มาแล้ว อ.ให้ไปช่วยเทคแคร์เด็กญี่ปุ่นกลุ่มนึง
ก็มีคนนึงที่เจอกันวันนั้นแหละ เรียนจบ Keio มาหลายปีแล้ว แต่มาเนียนด้วย
ชื่อ Tomo คนนี้ส่งคุยกันบ่อยสุด แถมใจดีส่งมาให้เป็นฮิรางานะ แถมแยกเว้นวรรคระหว่างคำมาให้อีก
ส่วนเราก็ เปิดดิกฯพัลวัน เหอๆ
เหอๆ....
It's good to have friends จริงๆหว่ะ
สวนสาธารณะยามค่ำคืน
มุมฮิตสำหรับผิงไฟ
ถ่ายรูปรวมกันหน่อย
posted by *BoW* @ 9:01 PM
8 Comments:
กรู๊ๆๆ นางนพมาศ
อย่าลืมลงรูปนะ อิอิ
ถ้าเราเป็นแกนะ เราจะไม่ยอมลงไปร้องเกะในทันทีหรอก
รอให้ 2 หนุ่มมาลากลงไปดีกว่า 555
ถึงอิง...
สองหนุ่มนั่นถึงแม้จะตัวสูงสุดก็จริง
แต่ผอมยังกะโยคี....เราเคยเห็นตอนนั้นมันถอดเสื้อลงไปว่ายน้ำ
กลัวกระดูกทิ่ม -_-"
พี่อิง.. แล้วผู้ชายสองคนนั่นเค้าจะลากพี่ไหวเหรอคับ (โอ๋ๆ ล้อเล่น)
อากาศหนาวแล้วก็ระวังสุขภาพตัวเองดีๆ นะคับ
(...ลมหนาวมา เมื่อไร ใจฉันคง ยิ่งเหงา.. - -")
อย่าลืมใส่ถุงมือด้วยนะ เดี๋ยวมือแห้ง
ระวังจะเป็นหวัดนะคับ
เปนห่วงนะ -_-
เป็นไงบ้างแก ไม่ได้คุยกันนานมากๆแล้ว จำกันได้ป่าว
อยู่ที่นู่นก้ดูแลตัวเองดีๆนะแก คิดถึงแกนะ
Hey Nong BOW, glad to know you're fine and gotta be Nang Noppamas na hehehe.... Here in Jordan is getting cold too but no guys around T_T I would prefer to be in Osaka na. Kikiki... find a cute japanese for me dii (kidding hahaha) Take care na nong, miss you A LOT!!!!!
อากาศหนาวๆ รักษาสุขภาพนะจ๊ะ
เพิ่งได้แว้บแอบเข้ามาอ่านไดอารี่ของคุณน้องเป็นครั้งแรก
อ่านแล้วสนุกดี
จะแว้บมาอ่านอีกนะจ๊ะ
(ทั้งๆที่ได้อยู่ในเหตุการณ์เกือบตลอด๕๕๕๕๕๕)
Post a Comment
<< Home