zz *Bow's Journey Under the RainBow*: วันแห่งการเดิน..

*Bow's Journey Under the RainBow*

And this is a little journey of me...

Friday, September 30, 2005

วันแห่งการเดิน..

โอยเมื่อย...
ไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมจะต้องซื่อของแต่งบ้านมามากมายทั้งๆที่บ้านก็เล็กนิดเดียว -_-"

เข้าเรื่องดีกว่า...
วันนี้ตื่นแต่เช้า ทั้งๆที่เมื่อคืนนั่งคุยเอ็มถึงดึกดื่น
จริงๆแล้วเราไม่ต้องไปแต่เช้าหรอก
เพราะเราไม่ได้สมัครโครงการ host family ไว้ทำให้เป็นเด็กไร้ครอบครัว....เหอๆ

แต่ที่ออกมาเร็วก็เพราะว่า....กลัวหลงง่ะ เ
ลยตามๆคนอื่นมาพอไปถึงที่แล้วก็ทำปีกกล้าขาแข็งเลยนะ
โดยการพยายามเดินไปไปรษณีย์ด้วยตัวเองแต่ทำไมรู้ไหม....

หลงสิคะ!!!

หลงทางอีกแล้วอ่ะ...แต่ดีนะที่วันนี้มีโทรศัพท์ ไ
ม่งั้นคงต้องย้อนกลับไปสู่เหตุการณ์เดิมเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
หาทางไม่เจอ....แถมพูดก็ไม่รู้เรื่อง กว๊ากกกกกกกกกกก!!!
(ใครยังไม่รู้...ให้กลับไปอ่านเหตุการณ์เมื่อสองครั้งที่แล้ว จะได้รู้ถึงความโง่ของเรา)

ก็เลยได้ที...โทรไปหาพี่พลังพี่พลังเป็นนักเรียนไทยที่นี่
มาเรียนหมอที่ฮันได้ได้หลายปีแล้ว
แล้วรู้สึกว่าพี่เค้าจะเป็นประธานนักเรียนไทยที่คันไซด้วย

พี่พลังเป็นคนที่เราโทรไปหาเป็นคนแรกที่เรามาโอซาก้า
จำได้ไหมเพราะวันนั้นเป็นวันที่เหงาสุดๆ แล้วพี่พลังเคยให้เบอร์เราไว้พอดี
ถ้าไม่มีพี่พลังวันนั้น...เราก็คงยังนั่งร้องไห้อยู่ที่เดิมอ่ะ เหอๆ

อ่อ...แล้วเมื่อวาน
เราได้ตามพี่อ้นไปประชุมงานลอยกระทงที่สถานกงสุลไทยประจำโอซาก้า
แล้วพี่พลังก็ได้ทาบทามเราให้เป็นนางนพมาศไว้แล้ว!!!เ

ราล่ะเป็นงงสิคะ....
ทำไมหว่า ท้องถิ่นนี้มันไม่มีแล้วจริงๆหรือเนี่ยจนต้องหมดสิ้นหนทางมาทาบทามเรา เ
หอๆ...ขำง่ะ

เข้าเรื่องต่อ...
พอโทรไปหาพี่พลังแล้วก็ทำให้หาไปรษณีย์เจอ...
แต่ขากลับแอบงงๆเล็กน้อย ท่าทางเราจะมีปัญหาด้านทิศทาง เหอๆ

ไปถึงงานก็มี opening ceremony...
เค้าก็ให้นักเรียนขึ้นไปพูดแนะนำตัวคนละ 1 นาที
ก็รู้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วล่ะ แต่เราก็ไม่ได้เตรียมตัวอะไรมากมาย
งมๆไปเรื่อยๆแล้วก็พยายามจะถ่ายรูปมาให้ดู...
เอ๊ะ...ทำไมเปิดกล้องไม่ได้

..........

อ๋อ...ลืมแบตฯไว้ที่ห้อง -_-"

วันนี้เลยไม่มีรูปให้ดูกันนะ เหอๆ

หลังจากงานก็มีการจัดปาร์ตี้ต้อนรับเล็กน้อย
อาหารก็มีแซนวิช พิซซ่า และเฟรนฟรายส์กินไปได้สักพักก็จะไปแล้วล่ะ
เพราะตั้งใจว่าจะไปเปิดบัญชีหลังจากที่เมื่อวานนี้พยายามกระหืดกระหอบวิ่งไปเปิดบัญชีถึง Umeda (มันคือในเมืองน่ะ)
จะได้หาเรื่องเข้าเมืองบ่อยๆ เหอๆ

แต่พอไปถึง...ตอนสามโมงครึ่ง มันก็ปิดแล้วง่ะ...ปิดบ่ายสาม!!

เราล่ะงงจริงๆ..จะรีบปิดทำไมหว่าแล้ว ATM ที่นี่ไม่ได้เปิด 24 ชม.ด้วยนะ เ
หอๆแบบวันหยุดยาวต้องรีบถอนตังค์ไว้เลย ไม่งั้นอาจอดตายได้

อ่อ...ที่ต้องไปเปิดบัญชีก็เพราะว่าไม่งั้นจะไม่มีตังค์ใช้นะ
เพราะทุนเราเค้าจะโอนตังค์ผ่านบัญชีง่ะ...

ก่อนที่จะออกจากงานไปกับต้องตา (เพื่อนที่เซนต์ฟรังฯ จำได้เปล่าเคยเล่าแล้ว)
ก็มีฝรั่งคนนึงซึ่งเป็น 1 ใน 7 หนวดในโปรแกรมเรา ก็ออกมาพูดไมค์ว่าคืนนี้ให้มาเจอกัน 1 ทุ่มจะไปดื่มกัน...

จะว่าเราแปลกไหมนะ...
เราเป็นคนที่ไม่ชอบเที่ยวกลางคืนเลยให้ตายเหอะ...
อาจเป็นเพราะว่าไปเที่ยวทีไร วันต่อมาจะต้องตื่นบ่ายสาม
แล้วก็ต้องไม่สบายทุกที

อีกอย่าง..รู้สึกว่าเรากับฝรั่งนี่จะคนละแนวเลยหว่ะ
เราเลยทิ้งโอกาสที่จะได้รู้จักเพื่อน...เอาไปนอนดีกว่า เหอๆ

พอออกจากงานแล้ว...ก็พยายามหาทางไปขึ้นรถไฟแล้วทำไมรู้ไหม...
หลงอีกแล้วค่ะคุณผู้ชม!!!!

แต่อันนี้พัฒนาเพราะสามารถหาทางที่ถูกได้เองโดยไม่ต้องถามใคร
พอไปถึง Umeda โดยสวัสดิภาพแล้ว...
ก็วิ่งไปเปิดบัญชีอ่า..วันนี้มาถึงก่อนสามโมงนะเนี่ย
แต่เค้าไม่ให้เราเปิดง่ะ...

ไม่ว่าธนาคารไหนก็ตามพอรู้กันไหมว่าที่ญี่ปุ่นเค้าจะไม่มีการเซ็นชื่อนะ
เค้าจะให้ตราปั๊ม (อินคัง) กันแทนซึ่งเราไม่มีง่ะ....

อารายว้า...คนอื่นเค้ายังเปิดกันได้เลย
สงสัยสาขานี้เรื่องมาก ต้องไปเปิดวันอื่นจนได้

หลังจากนั้นก็เดินช็อปปิ้งแหลกค่ะ...
คือเลิกจดแล้วว่าซื้ออะไรมั่งวันๆแต่รู้สึกว่าจะหนักไปทางของแต่งบ้านจากร้าน 100 เยน...

ร้าน 100 เยนที่นี่ดีนะ...
แต่ละที่ก็มีของไม่เหมือนกันวันนี้ที่เจอนี่เป็นแบบแนว country ...
ก็ไม่วายซื้อมาอีกง่ะ

เดินๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

จนถึงห้าโมงเย็นเริ่มเมื่อยเลยไปหาอะไรกิน...
ฮ่าๆๆๆ บุฟเฟต์ไอติมอ่ะ...มีไอติมให้เลือก 13 รส...ท็อปปิ้งอีก 10 อย่าง ในราคา 700 เยน
อืม...สมเหตุสมผล เลยกินแหลกเลยค่ะ เหอๆ

แล้วก็ออกมาเดินสลายแคลอรี่กันต่อ...
จนถึงสามทุ่มแล้วก็กลับมาเนี่ยแหละ...

วันนี้เป็นวันแรกที่ขึ้นรถไฟกลับมาเองโดยปราศจากพี่อ้น
เพราะพี่อ้นไปต่างจังหวัดอ่ะ
จะกลับวันจันทร์ก็แอบเหงานะเนี่ย...

อ่อ...ที่บอกว่าจะไปเยี่ยมพี่แดกที่คันนาซาว่านั่นน่ะ
ได้โดยล้มเลิกไปแล้ว...
โดยแม่และพ่อเราเองแบบว่า...เค้ากลัวหลงอ่ะ

เฮ้อ...เสียดาย คงไม่ได้เจอพี่แดกอีกปีนึง

แต่มีโปรแกรมใหม่แล้ว...
ฮ่าๆๆๆโดยพรุ่งนี้จะไปเกียวโตกับต้องตาล่ะ
แล้วคราวนี้มีรูปให้ดูแน่ เพราะได้เอาแบตฯออกมาเรียบร้อยแล้วจ้า...

แล้วพบกันใหม่นะ...

6 Comments:

Anonymous Anonymous said...

อย่าหลงทางบ่อยนะคับ
อย่าไปไหนไกลๆ แล้วไม่ได้เช็คเส้นทางนะคับ
ไปไหนก็ไปกับเพื่อนที่ไว้ใจได้นะคับ

บุฟเฟต์ไอติมน่าสนใจมากเลย
อยากกินมั่งจัง

ดูแลตัวเองด้วยนะคับ
เปนห่วงนะ -__-
..Take care

10:30 PM  
Anonymous Anonymous said...

อยากไปเที่ยวมั่งจังเลยยยยย
ไว้พาเราไปเที่ยวเกียวโตมั่งนะ ;)

10:30 PM  
Anonymous Anonymous said...

ม่ายหวายเรยโบว์....
นี่จะไปอยู่ตั้งปีนึงนะ หลงทางเป็นว่าเล่นเลยเหรอ...

หัดดูแผนที่ใช้เข็มทิศสิ ช่วยได้เยอะเลย พี่ปายญี่ปุ่น 25 วัน หลงทางที่โกเบทีเดียวเอง เหอๆ

10:31 PM  
Anonymous Anonymous said...

อย่ากินเยอะนะ..
เดี๋ยวประกวดนางนพมาศไม่สวย 555

10:31 PM  
Anonymous Anonymous said...

คิดถึงจัง โบว์ เมื่อวานสอบดำรงไป แกนี่ช่างโชคดีจัง เฮ้อออ

เที่ยวให้หนุกนะแก ท่าทางจะมีไรเยอะแยะเลยเนอะที่นู่น
ช้อปเยอะๆ กินเยอะๆ เผื่อเราด้วยย
อยากกินบุฟเฟต์ไอติมมั่งอะ ง่ะๆๆ =)

10:32 PM  
Anonymous Anonymous said...

เอะอะ ก็พี่พลัง หึหึ เดี๋ยว น้องๆ ที่นี่เคืองนะจ้ะ

10:32 PM  

Post a Comment

<< Home