zz *Bow's Journey Under the RainBow*: My Country, My University Presentation

*Bow's Journey Under the RainBow*

And this is a little journey of me...

Wednesday, October 19, 2005

My Country, My University Presentation

สวัสดีทุกคน
เราจะเลิกเหลวไหลแล้วมาเล่าเรื่องให้ฟังบ่อยๆแล้วน้า
เราจะปรับปรุงตัว หุหุ

และหลังจากมีคำถามมาหนาหูมากว่าเราอ้วนขึ้นหรือเปล่า...

........

อืม

........

จริงๆแล้วเราก็ไม่รู้จะตอบว่าไงอ่ะนะ
เพราะเราไม่มีเครื่องชั่งน้ำหนักให้ชั่งแต่ก็นะ...

อาจจะเป็นเรื่องดีก็ได้
เพราะถ้าชั่งอาจจะช็อค!!!

เราก็เริ่มรู้สึกตัวแล้วล่ะว่าอ้วนขึ้น เหอๆๆๆๆ

จะลดได้ไหมว้าน้ำหนัก..
อยู่ประเทศนี้เนี่ย อืมมมม

เอาล่ะ เข้าเรื่องๆ...
วันนี้มีการ present ของนักศึกษาแลกเปลี่ยนชื่อว่า
My Country, My University

ซึ่งให้ทำ powerpoint ได้และ...
ตามสไตล์เดิมของเรา ไม่ทำเอง เหอๆๆๆ
อันนี้พี่อ้นให้สไลด์เรื่องประเทศไทยมา ซึ่งพี่พลังเคยทำไว้
แต่ที่เราต้องทำเองก็มีนิดนึง

ก็คือเดินไปให้พี่พลังแปลให้
เพราะมันเป็นภาษาญี่ปุ่นและทำสไลด์เรื่อง My university

เป็นไง...สไลด์ไฮโซอ่ะดิ
เออ พอดูรูปนี้แล้วเพิ่งรู้สึกว่าอ้วนจิงๆว่ะ

ทำไงดี....กว๊ากกกกกกกกกกกกกก

เมื่อกี้ก็ดันออกไปกินไอติมกับพี่นัท พี่อ้น มุกอีกจะรอดมั้ยอ่ะ...

เข้าเรื่องต่อนะ...
การ present ดำเนินไปเป็นเวลาร่วมห้าชม.
เพราะแต่ละคนต่างก็งัดของดีของประเทศตัวเองมาโชว์ใหญ่

ที่ฮาที่สุดขอยกให้ฟินแลนด์...
ไม่ได้ฮาที่อะไรหรอกนะ
แต่ฮาเรื่องที่เค้าเอามาบอกเค้าบอกว่าที่ประเทศเค้ามีการแข่ง
world championship หลายอย่าง เช่น เ

นื่องจากคนฟินแลนด์มี sauna กันทุกบ้าน ก็มีการแข่งว่าใครอยู่ใน sauna ได้นานที่สุด -_-"
แล้วก็ยังมี...แข่งตบยุง -_-"
แข่งแบกเมียวิ่งวิบาก -_-"
แข่งขว้างรองเท้าบู๊ท -_-"

และสุดท้ายเนื่องจากฟินแลนด์เป็นประเทศที่ผลิต Nokia และจำนวนมือถือมีมากกว่าจำนวนคนเลยมีการ
แข่งขวางมือถือ!!! -_-"

เราไม่ได้โกหกนะ...ไม่เชื่อก็ดูรูปเลยยยยยย

เอาล่ะ..ไม่รู้จะเล่าอะไรแล้วล่ะเ
พราะนอกนั้นก็ออกแนวน่าเบื่อ...

ช่วงนี้จะเข้าช่วงมุมระบายความในใจ...
ตอนนี้เริ่มจะตระหนักแล้วอ่ะว่าถ้าใช้ชีวิตอยู่อย่างงี้
ภาษาญี่ปุ่นจะต้องไม่กระดิกแน่ๆ

เพราะทุกวันใช้ชีวิต พูดคุย เรียน ทุกอย่างเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด!!!

คือว่า...ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองพูดภาษาอังกฤษพัฒนาขึ้นเยอะ
แต่ภาษาญี่ปุ่นเหมือนเดินอยู่กับที่

เรียนก็อาทิตย์ละสามคาบเท่านั้นอ่ะ
เรียนมาสองอาทิตย์เราก็ยังเรียนฮิรางานะอยู่เลยถึงแม้จะเป็นกลุ่มหัวหมา...
คือรู้มาบ้างแล้วว่างั้นเหอะ

แต่คือเราเซ็งอ่ะ...เราอยากให้ปีนึงของเราที่นี่มันมีคุณค่านิดนึง
โอเคอ่ะ...มันได้ประสบการณ์ชีวิตก็จริงแต่เราก็อยากจะได้ภาษาด้วย
อย่างน้อยก็อยากจะคุยเรื่องพื้นฐานกับข้าวบ้านรู้เรื่อง
ตอนนี้ที่คอนวิเนี่ยนสโตร์ถามเราว่าจะเอาถุงมั้ยเรายังทำหน้างงเลย

เศร้าอ่ะ...ถ้าวันนึงฟังว่าในทีวีมันหัวเราะอะไรกันออก
ชีวิตเราคงมีความสุขมากกว่านี้เยอะเลย

ใครช่วยแนะนำหน่อยสิ...

6 Comments:

Anonymous Anonymous said...

เดี๋ยวอยู่ไปปีนึงก็ได้ภาษาแหล่ะน่า

9:04 PM  
Anonymous Anonymous said...

(หันไปพูดกับอิง) อยู่เฉยๆมันไม่ได้นะเฟ้ย

(หันไปตบบ่าโบ) วันก่อนที่ coop ถามว่าเรามีบัตรสมาชิกไหม เรายังไม่รู้เรื่องเลยแก

เซ็งตัวเอง...

9:04 PM  
Anonymous Anonymous said...

ปีนึงนี้สั้นนักแล

9:04 PM  
Anonymous Anonymous said...

ไอ้การฟังเค้าไม่รู้เรื่องมันก็ถือเป็นประสบการณ์อย่างนึงไง!! 555

แล้วหลังจากงงกับประโยคนั้น (พร้อมกับรู้สึกหน้าแตกนิดๆไปด้วย) เราก็จะจำประโยคนั้นได้ไม่ลืม :_)

แต่เรื่องฟังไม่รู้เรื่องเนี่ย มันก็เกิดขึ้นได้กับทุกคนที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาแหละนะ ไม่งั้นสอบระดับ 1 ระดับ 2 เค้าคงไม่มีสอบพาร์ทฟังหรอก...

สู้ๆนะ ขำๆ ;-)

9:04 PM  
Anonymous Anonymous said...

ภาษาอะเดี๋ยวก็เปนเองแหละ
ต้องเจออยู่บ่อยๆ

ชักอยากไปฟินแลนด์ซะแล้ว...

ดูแลสุขภาพนะคับ ใกล้หน้าหนาวแล้ว
เป็นห่วงนะ -_-

9:04 PM  
Anonymous Anonymous said...

แข่งขว้างมือถือ...
คิดได้ไง - -"

9:05 PM  

Post a Comment

<< Home