ผู้จัดการทีมฟุตบอล!?!?
ขอโทษที..ไม่ได้มาบ่นอะไรให้ฟังซะหลายวัน
จริงๆแล้วตอนนี้มันก็ยังไม่มีอะไรตื่นเต้นหรอก
แต่มีหลายเสียงเรียกร้องให้มาบ่นอะไรให้ฟังซะที
เหมือนกะว่าไดอารี่เรานี่จะมีคนติดตามอ่านเยอะเหมือนกันนะ
เนี่ยกลับเมืองไทยไป..รวมเล่มขายดีมะ หุหุ
อ่า..ขอเล่าย้อนหลังละกันเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา...
ก็พยายามจะไปเปิดบัญชีหลังจากที่วันศุกร์ได้พยายามจะไปเปิดแล้วแต่มันไม่ให้เปิดจำได้มะ
คราวนี้ก็พยายามไปตื้อไอ้ธนาคารเดิมนี่แหละ คือ UFJ
เจ๊แกก็พ่นภาษาญี่ปุ่นอย่างรัวมา..
เป็นกระสุนปืนกลเลยทำเอาพี่อ้นก็แอบปาดเหงื่อเหมือนกัน...
สรุปแล้ว...เจ๊แกก็ไม่ให้เราเปิด...without อินคัง!!!
ก็เลยเปลี่ยน..ไม่ง้อก็ได้ฟระ!
ในที่สุดก็มี 1 ธนาคารที่ยอมให้เราเปิดบัญชีได้นั่นคือ Mitsui Tsumitomo
ขอสรรเสริญธนาคารนี้อย่าสุดซึ้ง...
หลังจากนั้นก็ได้ไปช็อปปิ้งเหอๆแต่ไม่ต้องห่วง..
วันนี้ไม่ใช่ของแต่งบ้านแน่นอน
จำได้ไหม...ว่าหลังจากที่ทีมเบสบอลฮันชินไทเกอร์ชนะ
ก็ทำให้เราได้สินค้าในราคาถูกมากมาย
ตอนนี้ (วันจันทร์) มันก็ยังไม่เลิกลด เหอๆ
โดยเราและพี่อ้นได้ไปที่ห้าง Hanshin Umeda
ซึ่งเป็นสปอนเซอร์ใหญ่ของทีม...เหมือน Carlsberg สนับสนุน Liverpool ทำนองนั้น
โอ้...ลดกระหน่ำผู้คนจากหลากหลายสารทิศ (รวมทั้งเรา)
ก็เบียดเสียดยัดเยียดกันเพื่อสินค้าราคาถูก
ส่วนเรา...ก็ได้กระเป๋า Le Sport Sac ในราคาลด 40% (6000 เยน) มา...
ดีใจเอ๊ยดีใจจังรวมถึง...เสื้อโค้ต 1 ตัว (3000 เยน)
ซึ่งแม่เราได้ถามว่า ทำไมกระเป๋ามันแพงกว่าเสื้อหว่า -_-"
และ...เหอๆ รองเท้าบู๊ทส้นสูง 1 คู่ (10,000 เยน)
อ๊ะๆๆๆ อย่าเพิ่งว่ามันแพงนะอันนี้ได้รับการันตีจากพี่อ้นมาแล้ว
ว่ารองเท้าบู๊ทหนังแท้ราคา 10,000 เยนนี่มันหาไม่ได้อีกแล้วนะน้อง
เราก็...ออกแนวเชื่อคนง่ายก็เลยซื้อซะงั้นอ่ะ เหอๆ
เอาไว้ใช้หน้าหนาวไงๆๆๆเข้าใจเราหน่อยสิ เราเป็นคนผิวบอบบางต่ออากาศหนาว เหอๆ
............................................................................
ตอนนี้เรารู้สึกว่าเราเป็นอารมณ์เดียวกับเจ๊ในเรื่อง The Secret Dreamworld of a Shopaholic เลยหว่ะ
เหอๆ..แนวพยายามหาข้อแก้ตัวให้กับการใช้ตังค์ของตัวเอง
คือ..ยังไงกรูก็มีเหตุผลในการซื้อเสมออ่ะ
ใครไม่เคยอ่าน..ลองไปหาอ่านดูนะตอนนี้ออกภาคภาษาไทยมา 4 เล่มแล้ว
ส่วนเล่ม 4 เรายังอ่านไม่จบ...เพราะได้มาที่นี่ซะก่อน
หนังสือก็ได้วางอยู่บนชั้นหนังสือที่บ้านกองรวมกับหนังสือที่ซื้อมาแต่ยังไม่ได้อ่านอีกเพียบ เหอๆ
อ่อ..สรุปแล้ววันจันทร์ก็ได้เดินแค่ชั้นกระเป๋า รองเท้าอย่างเดียว
เพราะแค่ลองรองเท้า เลือกกระเป๋า กับการฝ่าฝูงชนก็เป็นเวลานานพอดู
ก็แอบเสียดายเหมือนกันนะ...ลดครั้งยิ่งใหญ่ขนาดนี้ นานๆมีที
...........................................................................
หลังจากที่ได้เปิดเรียนมาแล้วเมื่อวันจันทร์แต่ก็นะ..
แนวเดียวกะบ้านเราแหละแจก Syllabus แล้วก็ Intro เล็กน้อย แล้วก็กลับ
วิชาแรกที่ได้รับการ Intro ไปนี่ช่างเหมือนวิชา อ.สรวิศสิ้นดีอ่ะ
แค่เปลี่ยนเป็นเรื่องญี่ปุ่นแค่นั้นเอง...
แต่ก็มีแนว gender, หนัง และ อาหารการกินที่เป็นแนว globalization อยู่
ชื่อวิชา Japan In and Out
อ่อ..วิชานี้มี term paper ด้วยนะ...5-10 หน้า 50 คะแนนซึ่ง...เ
ราคงเอารายงาน อ.สรวิศที่เคยทำไว้มา reuse อ่ะแหละ เหอๆๆ
บอกแล้ว...ปีนึงเนี่ยมาเที่ยวๆ เรียนนี่ ขำๆ
พอมาวันนี้..ตอนเช้ามี Placement test วิชาภาษาญี่ปุ่นคือเราก็ทำไม่ค่อยได้หรอกนะ...
ขนาดคาตะคานะเรายังอ่านไม่ออกเลย -_-"
แต่ก็หวังไว้เหมือนกันว่าจะไม่อยู่แค่ระดับ 1เพราะขี้เกียจมานั่งเริ่มอ่านฮิรางานะใหม่อ่ะ เหอๆ
ก็แล้วแต่ดวงอ่ะนะ...แต่ก็คงรอดระดับ 1 ไปยากอ่ะ
อ่อ..มีสอบคันจิด้วยนะแต่เราไม่ได้เข้าสอบ...
จะไปทำได้ไงวะ รู้จักอยู่ไม่เกิน 5 ตัว
แต่..ขอบอกพวกหนุ่มสาวจีนทั้งหลายออกมาจากห้องสอบต่างคนต่างบ่นว่า"Crazy easy!!"
กว๊ากกกกกก................สู้ไม่ได้อ่ะ
หลังจากนั้น....ก็พาสาวแคนาดาคนหนึ่ง
ซึ่งเพิ่งมาและได้รู้จักโดยบังเอิญเมื่อสองสามวันนี้ไปส่งที่โทโยนากะ (คือแถวบ้านเราเอง)
แล้วระหว่างจะเดินไปหาพี่อ้นที่โรงอาหาร ก็มีสองสาวญี่ปุ่นเข้ามาทัก
แกก็พ่นภาษาญี่ปุ่นใหญ่เลย...คือ..แกนึกว่าเราเป็นคนญี่ปุ่นอ่ะ
ซึ่งมันก็เกิดขึ้นกับเราเป็นประจำอ่ะเมื่อวานยังมีลุงคนนึงเดินมาถามทางเลย เราก็นะ "วาการาไนๆ"
แต่เจ๊สองคนนี้แกไม่เลิกอ่ะ...
คือแกพยายามทาบทามเราเข้าชมรมฟุตบอลเราก็นะ...
บอกว่าไม่ชอบเล่นกีฬาอ่ะแกก็ไม่ยอม ตื้อๆๆๆ จาให้เราเข้าให้ได้อ่ะ
สงสัยจะให้ไปเป็นผู้จัดการ...
ภาพผู้จัดการทีมฟุตบอลในหนังสือการ์ตูนปรากฎทันที
แว๊บ........
ซักผ้า!ถูบ้าน!กวาดบ้าน!เสิร์ฟน้ำ!
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด..........
แต่ไม่ทันจะหมดความคิดนั้น เจ๊สองคนก็ได้เบอร์เราไปแล้วเหอๆ..อีท่าไหนไม่รู้หว่ะ
แต่ก็คิดในแง่นะก็ดีเหมือนกันที่จะได้สมาคมกับคนญี่ปุ่นบ้างจะได้พูดเป็นไวๆ อิอิ
......................................................................................
เอาล่ะ...วันนี้ก็มีเรื่องมาบ่นให้ฟังแค่นี้แหละหลังจากที่เราเล่าให้ฟังเราก็นอนๆๆๆ ไม่ได้ทำไรเลย เหอๆ
แล้วเจอกัน...วันต่อไปน้า~
คิดถึงจ้า
posted by *BoW* @ 8:19 PM
7 Comments:
This comment has been removed by a blog administrator.
ไปซื้ออินคังที่ร้านร้อยเยนดิ อิอิ
ผู้จัดการทีมบอล.. - -"
ไปอยู่ไม่ทันไร
โบว์มีพัฒนาการสุดๆอ่า
โห....สุดยอดเลยโบ!!!
พยายามเข้าน้า เราจะคอยเชียร์ ^ ^
วันไหนไปที่ชมรมแล้วแวะมาเล่าให้ฟังบ้างน้า
แวะมาอ่านหลายครั้งแล้ว
แต่เพิ่งได้โอกาสเม้นอ่ะ
น่าสนุกจังเลยอ่ะ
อยากไปบ้างจัง
ไว้วันหลังจะแวะมาใหม่นะพี่
ตอนนี้ไปนอนก่อน
ป่วยอ่ะ
แวะไปไดแพรวบ้างนะพี่
บ๊ายบาย
คิดถึง อ.สรวิศล่ะเซ่ 555
Post a Comment
<< Home