หนึ่งสัปดาห์แห่งการพบปะผู้คน
หวัดดีจ้า..
ช่วงนี้รู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมาก
อีกไม่นานก็ต้องกลับไปญี่ปุ่นอีกแล้วดิ
คิดแล้วก็แอบเหงาอ่ะ พอกลับมาที่นี่มีเพื่อนเยอะแยะ
กลับไปก็คงต้องไปนั่งเล่นเน็ทอยู่ในห้องคนเดียวอีกแล้ว
เฮ้อ...เฮ้ออออออ
พูดแล้วออกแนวเศร้า...ไม่เอาดีก่า
เพื่อเป็นหลักฐานว่ากลับมาแล้วยุ่งกับการไปกินข้าวจริงๆ
โครงการจะลดน้ำหนักที่เมืองไทยก็ยังทำไม่ได้ แย่ๆๆๆ
เลยเอาภาพการไปกินข้าว 3 ครั้งในหนึ่งสัปดาห์มาให้ทุกคนดูกัน
เริ่มกันเลยดีกว่า..
20 มีนาคม - ที่ Sizzler กับอิงและแห้ว เพื่อเลี้ยงเริ่มต้นชีวิตทำงานของอิง
และชีวิตใต้ร่มพระธรรมของแห้ว เหอๆๆ (ขอโทษทีพระแห้ว..ที่ไม่ได้ไปร่วมงานบวช)
23 มีนาคม - Triam Udom Student Committee Reunion
ที่ MK Suki ตอนแรกบอกว่านจะไป MK Gold ฮ่าๆๆ (กับแพน และพงษ์)
เจ และ สไปร์ท (สามารถติดตามผลงานเธอได้ตามโฆษณาในทีวีหลายชิ้น
ซึ่งเธอบอกว่ายังมีอีกหลายชิ้นที่พวกเมิงไม่รู้ว่าเป็นกรู เหออ)
หมอโน้ตและหมอเจบริเวณหน้าหม้อสุกี้...ควันขโมงงงง
25 มีนาคม - งานสังสรรค์เล็กๆของบ้านโจ๊ะเด๊ะรุ่น 10 และ 11
ที่ร้ายอาหารบ้านจำนงค์ เพื่อบอกลาชีวิตนิสิต (แต่เราก็ยังคงต้องเรียนต่อปายยย)
รูปนี้ถ่ายกะเฮียเบิร์ท
พี่กิ้นผู้ที่ทำให้มีงานวันนี้เกิดขึ้นและบอม บัณฑิตคนใหม่ของคณะบัญชี
พี่พล (เจ้าพ่อฟิตเนส ดู..แขนใหญ่กว่าเราอีก กร๊ากกกก)
และพี่อาร์ท ซึ่งถ้าถามว่าทำงานอะไรจะต้องตอบตำแหน่งยาวมากกกกกก
พี่มณ วันนี้สวยที่สุดในรุ่นแล้ว และโฉย บัณฑิตวิศวะที่ไม่รู้จำเอาไงต่อไป เหอๆ
ตบท้ายด้วยไปกินไอติมกันต่อที่ Iberry สาขา Siam Paragon จนห้างปิด เหอๆ
กว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อาทิตย์หน้าต้องกลับญี่ปุ่นแล้วววววววว
แงแงแงแงแงแงแงแงแง
กลับมาคราวหน้าก็ชวนๆกันไปกินกันอย่างงี้อีกนะ
สัญญาว่าจะผอมกลับมา แล้วจะกลับมากินให้ได้เยอะๆๆๆ
โอย...ทำไมระยะเวลา 1 เดือนมันช่างสั้นเช่นนี้~
4 Comments:
เสียดายจริงๆ ที่ไม่ได้ไปนัดบ้านอ่ะ
ป.ล. ท่ากินไอติมของบอมดูดีกว่าแกอีก 55
ไม่ได้เจอพี่บอมนานแล้ว คิดถึ๊งง คิดถึงจังคับ
พี่อาร์ตได้งานแล้วเว้ยยย
take care
เปนห่วงนะ -_-
พี่โบว์..ได้เจอกันแป๊บเดียวตอนนู้นที่หนูยุ่งกะรายงานอ่ะ
หลังจากนั้นก้อไปเที่ยว..แล้วตอนนี้กลับมาเชียงใหม่แล้ว
คงไม่ได้เจอกันอีกนานเรยแหละเนอะ....
แหมๆ แต่พี่โบว์ก้อกลับมาคุ้มนะ ได้เจอคนเยอะแยะ
แถมยังได้ไปเที่ยวลาวด้วย..สนุกคุ้มค่าแล้วน่า :)
ไว้เจอกานตอนกลับมาเรียนละกานนะค้า~
อย่าเศร้าไปเลยคุณพี่ กลับญี่ปุ่นไปเที่ยวกันน้า~^^
Post a Comment
<< Home