zz *Bow's Journey Under the RainBow*: Janette & Shirley Farewell Party

*Bow's Journey Under the RainBow*

And this is a little journey of me...

Thursday, February 16, 2006

Janette & Shirley Farewell Party

หวัดดีทุกคน..
ช่วงนี้อัพเดทบ่อย
ตามอ่านกันให้ทันนะ เหอะๆๆ

เอาเรื่องปาร์ตี้เลี้ยงส่งเพื่อนออสเตรเลียสองคนมาให้อ่านกันตามสัญญา
ปาร์ตี้จัดเมื่อคืนวันจันทร์ที่ผ่านมาก ก่อนวาเลนไทน์ 1 วัน
(สงสัย...คนจัดต้องไปฉลองกะแฟน ฮ่าๆๆ)

สงสัยกันอ่ะดิ...ทำไมต้องนักเรียนออสเตรีเลีย
แล้วทำไมสองคนนี้กลับก่อน

ไอ้เราก็เคยสงสัยเหมือนกัน
เพราะว่าสองคนนี้เค้ามาก่อนเรา 1 เทอม
คือมาตั้งแต่เดือนเมษายนปีที่แล้วน่ะ
มาเรียนแบบครึ่งๆกลางๆ เพราะว่าเค้าได้รับทุนที่ต้องบอกให้มาตอนนั้นเท่านั้น

พอมาถึงตอนนี้..
ก็ครบหนึ่งปีพอดีที่สองสาวมาเรียน
และได้เวลากลับบ้าน..

Janette & Shirley

สงสัยอ่ะดิ ทำไมหน้าตาเอเชียจัง เหอๆ
Janette จริงๆแล้วเป็นคนเกาหลี แต่ไปเรียนที่อเมริกาตั้งแต่เด็กๆ ย้ายมาเรียนมหา'ลัยที่ออสเตรเลีย คือที่ Australian National University (...ไม่แน่ใจชื่อถูกเปล่า แต่ประมาณนี้แหละ)
ส่วน Shirley เป็นคนอิสราเอล ย้ายมาเรียนมหา'ลัย ที่ออสเตรเลียเหมือนกันที่ Monarch University

ไม่มีเรื่องอะไรจะเล่าเท่าไหร่
ปาร์ตี้วันนี้ก็กิน-ดื่ม กันตามประสาเพื่อนฝูง
แล้วก็คาราโอเกะ เย้ๆ เสร็จเรา กลายเป็นผู้ครอบครองไมโครโฟนเช่นเคย
เพราะร้องเพลงได้เยอะมาก เหอๆๆ

ขอใช้รูปเล่าบรรยากาศแทนก็แล้วกันนะ

Minh Anh (เวียดนาม) Nisa (อินโดฯ) เรา และ Lillian (แคนาดา)
(สังเกตุว่าตาหยีๆ..ไม่ได้แต่งหน้าด้วย เพราะเป็นตากุ้งยิง เหอะๆๆๆ)


สองสาวกับ Kondo-sensei และ Kitahama-sensei


Andras (ฮังการี) & Jeffrey (เนเธอร์แลนด์)
เฮ้ย..ตะเกียบมีไว้กินข้าวไม่ได้ไว้ให้เล่นเฟร้ยยย


แหน่ะ..เล่นอีกคนละ


Stephen (ออสเตรเลีย) ทำอะไรน่ะ... จะแต่งงานแล้วปล่อยผีทิ้งชีวิตโสดเหรอ เหอๆ


ผู้ครอบครองไมค์ แหม ถ่ายชั้นซะอ้วนเชียวนะยะ ไม่พอใจอะไรก็บอกได้


Francis (แคนาดา) ดูตาหนวดร้องเพลง... แล้วดูคนข้างหลังทำหน้าสิ 5555


ปิดท้ายด้วยเค้ก...
อ่อ...ไม่ใช่งานวันเกิดนะ มันงานเลี้ยงอำลา แล้วจะจุดเทียนทำไมเนี่ย งงๆ

จบแล้วจ้า..งานเลี้ยงงานนี้
จริงๆแล้วไม่ค่อยสนิทกับเพื่อน OUSSEP เท่าไหร่
เพราะวันๆ ขลุกอยู่แต่กับคนไทย
ดูทีวีไทย อ่านข่าวไทย ฟังเพลงไทย และพูดภาษาไทย

กลับไป..ภาษาญี่ปุ่นไม่ได้ ภาษาอังกฤษแย่ แต่ภาษาไทยพัฒนาแน่ๆ ฮ่าๆๆ

อ่อ..แต่งานนี้สนุกดีนะ ได้คุยกะเพื่อนต่างชาติมากขึ้น
แล้วก็คิดได้ว่า มันก็ไม่ได้แย่ขนาดที่เราเคยคิดไว้ซักหน่อย
เพียงแค่เราเปิดใจ และยอมรับความแตกต่างแค่นั้นเอง

จริงป่ะ?

แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้าจ๊ะ
บ๊ายบาย ^^

6 Comments:

Anonymous Anonymous said...

ชอบรูปสี่คนอ่ะ อิอิ
ถึงว่า ทำไมหน้าตาเอเชียจัง คนเกาหลีนี่เอง
ทาร์ต strawberry น่ากินมากมาย
ทำไม sensei มันเท่จังหว่า..?

take care
เปนห่วงนะ -_-

7:05 PM  
Anonymous Anonymous said...

เพิ่งถึงไต้หวันอะ.... รู้สึกแย่มากมาย เหมือนกลับมาเข้าคุก....
อยากร้องไห้

7:05 PM  
Anonymous Anonymous said...

เขียนได้สนุกมากเลยจ้า สองคนนี้กลับไปแล้วคงเหงาๆเหมือนกันเนอะ เป็น entertainer ทั้งคู่เลย

มายืนยันว่า Kondo sensei เท่มากๆๆๆๆๆๆๆๆ พูดภาษาอังกฤษสำเนียงอังกฤษด้วยนะเค่อะ (ถ้าพยายามฟังให้เป็น..น่ะนะ) -- ---"

มีวันนึงอาจารย์ใส่แว่นมาสอน
ดิฉันละลายตายคาห้องเรียนค่ะ
เท่เกินไป --"--

7:06 PM  
Anonymous Anonymous said...

ให้ตายเหอะโรบิ้น เธออ้วนมากกกก

7:06 PM  
Blogger *BoW* said...

คนข้างล่าง...
ขอบใจนะ

ฮื่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

7:06 PM  
Anonymous Anonymous said...

ขอร้องช่วยลบรูปโบถือไมค์ออกเถอะ 555

7:06 PM  

Post a Comment

<< Home