ล้มลุกคลุกคลานกับสกีทริปนักเรียนไทยในนางาโน่
หวัดดีจ้า...
จากที่บอกไปหลายครั้งแล้วว่าจะไปเล่นสกี
ทำให้หลายคนประหลาดใจมากว่า
ว่าคนที่เกลียดกีฬา จนถึงขั้นไปลดวิชาแบดมินตันอย่างขจีภรณ์เนี่ยนะ
จะไปเล่นสกี!!!
แต่มันเกิดขึ้นแล้วล่ะนะ
แล้วมันก็ถอนตัวไม่ทันซะด้วย เพราะจ่ายตังค์ไปแล้วเกือบสามหมื่นเยน ฮ่าๆๆ
วันนี้กลับมาแล้ว...(ถึงสดๆร้อนๆตอนตีห้าเมื่อเช้านี้เอง)
และประทับใจสกีทริปครั้งนี้ จนไม่อยากจะปล่อยให้นาน
เพราะกลัวว่าจะลืมความรู้สึกนี้...
เลยมาอัพไดให้อ่านกันรวดเร็วทันใจ
ไม่พูดพร่ำทำเพลง..ขอเริ่มเรื่องราวณบัดนี้~~
ภาพภูเขาที่เมืองนางาโน่...ปกคลุมด้วยหิมะ นี่คือลานสกีของเรา
ออกจากบ้านเมื่อคืนวันพุธที่ 4...
ออกจะทุลักทุเลเล็กน้อย เพราะบริษัททัวร์แอบประสานงานกับรถทัวร์ไม่ดี
ตอนแรกต้องไปรับสมาชิกที่เกียวโต...
รถออกจากท่าประมาณหนึ่งชั่วโมงแล้ว ก็งงๆทำไมมันไม่ถึงเกียวโตซะทีหว่า
ไปๆมาๆ...คนขับรถไม่รู้ค่ะ และเลยเกียวโตมานานแล้ว เลยต้องวนกลับไปรับ
ไปถึงนางาโน่ตอนเกือบเจ็ดโมงเช้า
เราก็หลับมั่งไม่หลับมั่ง...อย่างว่าล่ะบนรถน่ะนะ ที่ก็แคบ รถก็โคลง
ขนาดกินยาแก้เมารถที่มีฤทธิ์ทำให้ง่วงนอนไปแล้วนะ ยังไม่สามารถทำให้เราหลับได้
ตอนแรกก็มุ่งหน้าไปที่โรงแรมก่อน แล้วก็เอาข้าวของวางไว้
ล้างหน้าแปรงฟันเรียบร้อย ก็เดินฝ่าหิมะที่ตกอยู่พรำๆไไปยังสถานที่ที่เราจะไปเล่นสกีกัน
สถานที่ที่เราจะไปเล่นคือ Escal Plaza และเส้นทางที่เราจะไปเล่นก็มีหน้าตาแบบนี้...
เมื่อจัดการเช้าเสื้อผ้า รองเท้า และสกีเสร็จแรียบร้อยแล้ว
ก็ได้เวลาออกไปเล่นสกีกัน...เย้!!
มันก็ดีใจอยู่ได้แป๊บนึงอ่ะนะ...
แต่พอเหยียบไปบนหิมะแล้วลื่นจะตกพื้นลงมาหลายรอบก็เริ่มหวั่นๆ
เออ...ถอนตัวตอนนี้จะทันไหมว้าาาา
แต่ก็นะ...ไหนๆก็มาแล้ว ลองสักครั้งจะเป็นไรไป
อ่อ...ลืมบอกไป สกีทริปครั้งนี้ไม่ใช่มีแค่นักเรียนไทยในโอซาก้า และเกียวโตเท่านั้นนะที่ไป
แต่ยังมีโตเกียว ฮิโรชิม่า นาโกย่า และโยโกฮาม่าอีกด้วย ทำให้รู้จักคนหน้าใหม่เพียบเลย
อีกอย่าง..สมาชิกทริปนี้ร่วมเจ็ดสิบชีวิต ทำให้มีการแบ่งกลุ่มเป็น 6 กลุ่ม
ส่วนเราอยู่กลุ่มสีแดง...มีสมาชิกคือ
1. พี่พลัง
2. พี่แนน
3. พี่ติม
4. พี่จี้
5. พี่รุ้ง (นาโกย่า)
6. พี่แพรว (นาโกย่า)
7. พี่นิ (โตเกียว)
8. พี่โอ๊ค (โตเกียว)
9. พี่แหวน (โตเกียว)
10. พี่เต็ก (โตเกียว)
11. พี่หยก (โตเกียว)
สมาชิก สีแดงจ้า
...แล้วอยากบอกว่า สีแดงบ้าพลังมาก
เพราะทั้งๆที่ทั้งกลุ่มมีคนเล่นเป็นแค่สามคนคือพี่พลัง พี่นิ และพี่โอ้ค
คนอื่นมือใหม่หมด...
แต่พี่แกพาขึ้นไปบนยอดเขา...
ดูตามแผนที่ข้างบนก็คตือจุดสูงสุดของยอดเขานั่นเอง...
ทำให้วันแรกทั้งวัน ทุกคนกลิ้งลงมาจากเขา
รวมทั้งเราด้วย...
จากยอดเข้าลงมาทางเส้นทางสีเขียวทางขวาได้แค่ครึ่งทาง
ใช้เวลาตั้งแต่บ่ายโมงถึงสี่โมงเย็น
จริงๆแล้วมันก็ไม่น่าจะนานขนาดนั้นหรอกนะ
แต่ว่ามันเสียเวลาในการแงะตัวเองออกมาจากกองกิมะที่กลิ้งไปปักร่วมร้อยรอบ
ตอนแรกกะว่าจะนับแล้วว่าล้มทั้งหมดกี่ที...แต่ท่าทางจะนับไม่ถ้วนเลยเลิกล้มไปกลางคัน
เพราะตอนแรกยังเบรคไม่เป็นไง...ขจีภรณ์จะหยุดเมื่อไหร่ก็ล้มเมื่อนั้น
คือพอเห้นหิมะกองใหญ่ๆ กะว่ากรูไม่ตกเขาชัวร์ ก็รีบพุ่งตัวเข้าไปทันที...
เรื่องที่ฮามากก็คือ...
ตอนนั้นสี่โมงเย็นแล้วกอนโดล่า (กระเช้าไฟฟ้า) มันจะปิด
แล้วพวกมือใหม่ยังลงไปได้แค่ครึ่งทางอย่างที่บอก เลยต้องนั่งกระเช้าลงไปข้างล่าง
พวกพี่ๆสามคนที่เล่นเป็นแล้วก็บอกว่าเดี๋ยวไปเจอกันข้างล่าง
ไอ้พวกเราพอลงกระเช้าอย่างสบายใจลงไปถึงข้างล่างแล้ว ก็คุยๆกันว่าไปหาร้านนั่งรอกันเหอะ
ระหว่างมองๆหาร้านอยู่นั้น..ทองไปเห็นหัวอยู่ไวๆ
เฮ้ย!!! ทำไมพี่แกลงมาหมดแล้ววะ!!!
คือมันเร็วมากจอร์จ...!!!
จบการเล่นสกีวันแรกไปด้วยความทุลักทุเลอย่างมากมาย
ปวดเมื่อยไปทั้งตัว ก็สงสัยอยู่เหมือนกันทำไมถึงปวดแขนกะปวดคอได้หว่า
ทั้งๆที่ใช้แค่ขาอ่ะนะ....
แล้วมาคิดออกก็เมื่อ...รู้ส่าตัวเรานี่ล้มไปทุกท่าทางแล้ว
เป็น expert ด้านการล้มไปแล้วมั้ง ไม่มีท่าไหนที่ยังไม่ล้ม เหอๆๆ
ล้มอยู่ก็ยังยิ้มออกนะนั่น
ตอนกลางคืนก็มีกิจกรรมร่วมกันทุกคน...
เราก็นะ ได้เด่นโดยไม่รู้ตัว เพราะว่าดันไปช่วยพี่ๆเค้าคิดเกม
แล้วเด็กที่เคยผ่านค่ายมานับไม่ถ้วนอย่างเรา ก็มีเกมเต็มหัวเลยอ่ะนะ
เกมที่เลือกมาเพราะคิดว่าเล่นแล้วฮาสุด และเวิร์คที่สุดในการที่จะเล่นกับคนจำนวนมาก
นั่นก็คือ "Killer!!~"
แต่ Killer ครั้งนี้ไม่เหมือนปกตินะ เพราะนอกจากเราจะมี Killer มีตำรวจแล้ว
ฝั่งโตเกียวก็ยังเสนอให้มีอีกตำแหน่งคือ "พระเจ้า" ซึ่งมีความสามารถชุบชีวิตได้
นอกจากนี้แล้วยังมีสองชีวิตด้วย คือถ้าพระเจ้าโดนฆ่าไปแล้วจะทำให้กลายเป็นคนธรรมดา
ระหว่างที่เราพูดๆไป ถุงสลากเข้ามาอยู่ในมือ เมื่อเปิดขึ้นมาแล้วก็ตกใจ
คือปากยังพูดอยู่เลย ...ก็จับได้ Killer ซะงั้น!! เอาล่ะ..ฆ่าใครก่อนดี ฮ่าๆๆ
คนแรกที่ซวยคือพี่โอ้คที่ยืนอยู่ข้างหน้าพอดี ตัวเค้ายังไม่ทันจับสลากเลย...ตายซะแล้ว เหอๆ
จบคืนแรก...ด้วยอาการปวดเมื่อย
...............................................................
เช้าวันที่สองตื่นมา...โอยปวดไปทั้งตัวเลย
ดีนะที่เมื่อคืนกินยาลดไข้ดักไว้ ทำให้วันนี้ตื่นมาด้วยอาการปกติ
ออกจากโรงแรมโดยลากสกีและรองเท้าสุดหนักไปด้วย
อ่อ...ลืมบอกไป วันนี้มีแข่งสกีสำหรับมือใหม่ซึ่งเป็นตัวแทนกลุ่มกลุ่มละสามคน
เราก็ดันได้เป็นตัวแทนสีแดงซะงั้น โดยเทรนเนอร์กลุ่มเราทั้งสามคนบอกว่า
ยกให้เราเป็นมือวางอันดับหนึ่ง เมื่อวานไม่น่าซ่าทำเก่งไปเร็วกว่าคนอื่นเล๊ยยย~~
พอไปถึงสถานที่แข่ง คือบริเวณยอดของเส้นทางสีเขียวทางซ้ายมือ
ขึ้นลิฟท์ไปอ่ะนะ...แต่พอมองลงมาแล้วก็เกิดอาการป๊อดทันที...เหวอออ มันสูงง่ะ
แผนของกลุ่มเราก็คือให้พี่รุ้งซึ่งเคยเล่นมาแล้วหนึ่งครั้งลงไปก่อนเลยไม่ต้องรอใคร
ให้พี่แหวนเกาะหลังพี่นิลงไป ส่วนเราให้ลงไปเองตามยถากรรม... ฮื่อๆๆๆๆๆ TTwTT
พอเริ่มสตาร์ทปุ๊บ....
เราเองก็อดขำไม่ได้อ่ะ ยังไม่ถึงสามเมตร ทุกสีล้มกลิ้งกันหมด เป็นแถวหน้าหระดานเลย
คือถึงแม้เราจะวิ่งผ่านเค้าไปได้ แต่ก็ล้มช้ากว่าเค้าประมาณสามนาที
คือกะว่ากรูคงตายแน่อยู่บนนนี้แหละ เพราะคนมันเยอะมากอ่ะ แล้วเราก็ยังหลบไม่เป็นไง
แล้วก็ได้ยินเสียงสวรรค์มาจากข้างหลัง...
"น้องโบ เกาะหลังพี่มั้ย"....
คือเสียงพี่พลังนั่นเอง แล้วมีหรือจะปฏิเสธ รีบเกาะเลย
จนไปถึงเนินสุดท้ายพี่เค้าก็บอกให้ปล่อย แล้วให้ลงไปเอง
ลงมาถึง...หน้าตาแช่มชื่นมาก เหมือนลงมาเอง เหอๆๆๆๆ
ใครที่เข้ามาอ่านแล้วเพิ่งรู้ความจริงตอนนี้ก็ขอโทษทีนะคะ
คือโบไม่ได้เก่งหรอกค่ะ แต่โบโกง เหอๆๆๆๆ
หลังจากแข่งเสร็จ เราก็วนเวียนเล่นอยู่บนเส้นทางสีเขียวนั่นอ่ะแหละประมาณสามสี่รอบ
รอบแรกพี่นิก็มาเล่นด้วยอยู่ดีๆ ยังลงไปจากเนินไม่ได้เลยพี่เค้าก็ทิ้งเราไป
แง๊~~~ บอกว่าอย่าทิ้งหนู~~~~ มาปล่อยไว้บนเนินเลยง่ะ
พอบ่ายสาม...ก็กลับไปนอน เหอๆ
ตอนกลางคืน...
เฉลย Killer....คือเราเองก็งงๆอ่ะนะว่าทำไมประเจ้ามันไม่ชุบชีวิตใครเลยวะ
อ่อ...พระเจ้ามันคือคนที่สองที่เราฆ่าไปเมื่อวานนี้เอง หลังจากพี่โอ้คประมาณสามนาที
ฮ่าๆ...กะเก่งจริงๆเลยเรา
สรุปแล้ว Killer คือเรา ซึ่งโง่ไปฆ่าตำรวจซะงั้น
พี่พลัง ที่ฆ่าคนได้แม้กระทั่งทางโทรศัพท์ และ c-mail
และต๊อบ (เกียวโต) ที่โดนจับได้ เพราะดันไปฆ่าคนในกลุ่มตัวเองอย่างเดียว
ก็โดนจับได้ตามระเบียบ....แต่เกมนี้ก็ประสบความสำเร็จไปได้อย่างดี อิอิ
คืนนี้...ได้ยินเสียงห้องอื่นเค้าเล่นไพ่กันจนน่าจะไปเปิดเป็นโรงบ่อนกันได้แล้ว
ห้องเรา ตอนแรกก็กะจะนอนกันอยู่แล้ว พี่หลาก็เอาตัวซุกผ้าห่มแล้ว
พี่ใหม่ก็มีแปรงสีฟันอยู่ในมือ กำลังจะไปแปรงฟัน ส่วนเราก็ถอดแว่นเตรียมนอนแล้ว
แต่ทว่า...นั่งเม้าท์กันร่วมสองชั่วโมง เหอๆๆๆๆ
จบวันที่สอง...ด้วยอาการปวดเมื่อยเช่นเคย
......................................................................
วันที่สาม....
ตื่นสาย เมื่อคืนนอนไม่หลับ สงสัยว่าจะนอนตอนกลางวันไปอ่ะนะ
ก็เช็คเอาท์ตอนสิบโมงเช้าแล้วก็ออกไปยังลายสกี
วันนี่สมาชิกกว่าครึ่งถอนตัวไปแล้ว และเปิดวงไพ่กัน
โดยมีเจ้าที่คือพี่ต้าที่เมื่อวานเจ็บเท้า วันนี้เท้าบวมเป็นเท้าช้างนอนเฝ้าที่อยู่ ทำให้ไม่มีใครมานั่งเลย เหอๆ
เราก็...คิดๆอยู่อ่ะนะ ว่าจะเล่นอีกดีไหม คือคิดว่ากรูจะรอดไหมเนี่ยกับกีฬาประเภทนี้
แต่ก็นะ รวบรวมกำลังใจเฮือกสุดท้าย...
เอาหน่ะ...ไหนๆก็มาแล้ว แล้วก็ไม่รู้ว่าชาตินี้จะได้เล่นอีกไหมสกีเนี่ย
เอาให้มันครั้งเดียวเป็นไปเลยแล้วกัน...
แล้วก็ปีกกล้าขาแข็งตามกลุ่มพี่ๆที่ผ่านการเล่นสกีมาโชกชนมาแล้วทุกคน
ขึ้นไปยังยอดเขาอีกครั้ง....
และ...ตั้งใจมั่นว่า วันนี้จะลงเส้นทางสีแดง!!!~
โดยมีพี่พลังซึ่งรับปากซะมั่นเหมาะว่าจะทำให้เราเล่นเป็นให้ได้
หลังจากผ่านไปสองวันแล้วเรายังโง่อยู่
วันนี้...ประสบความสำเร็จ จากวันแรกที่ล้มลุกคลุกคลานที่เส้นเขียวขวาสุดไปได้แค่ครึ่งทาง
วันนี้....นอกจากจะเล่นเขียว แล้วยังลงเสียแดงอีกด้วย แถมล้มน้อยกว่าเดิมประมาณ 80%
กินข้าวเที่ยง...
แล้วก็ยังไปเล่นต่อ....
แต่ตอนบ่ายนี่ทุลักมากอ่ะ...เพราะนอกจากจะไปลงเส้นแดงเต็มๆแล้ว ซึ่งเป็นเนินสุดชัน
แถมยังมีหิมะตกเยอะมากๆ ทำให้มองอะไรไม่เห็นเลย มองเส้นทางไม่เห็นเลย
มอง curve อะไรไม่เห็นทั้งสิ้น ชนกันกระจายเลย
แต่พอผ่านพ้นจากเส้นทางสีแดงมาได้แล้ว
ทำให้พอเราไปเล่นเส้นทางที่แข่งเมื่อวาน จากล้มไม่เป็นท่ากลับไม่ล้มเลยสักครั้ง
แถมลงขาคู่ เบรค เลี้ยงหลบซ้ายขวาได้อย่างสวยงามมมมม...
ไม่อยากจะเชื่อเลย...ว่าเราจะทำได้เหมือนกันนะเนี่ย!!!!
จบการเล่นสกีวันนี้ ด้วยความสำเร็จ ดีใจเอ๊ยดีใจจังงง...
ตอนเย็นก็อาบน้ำอาบท่า เล่นไพ่ไปตามเรื่องตามราว ถ่ายรูปร่วมกัน
และบอกลา.....
จบแล้วค่ะ สกีทริปครั้งนี้...
ได้ความประทับใจ และความสนุกกลับมาเพียบ
ขอบคุณทุกคน...ที่ทำให้วันนี้ของโบเป็นวันที่สวยงาม...สุดๆไปเลย
ขอบคุณค่ะพี่พลัง พี่นิ พี่โอ้ค ที่ช่วยสอนโบตั้งแต่ยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย จนวันนี้ลงสีเขียวได้อย่างสวยงาม
ขอบคุณพี่ใหม่ พี่หลา เพื่อนคุยคนสำคัญ ไม่ว่ากลางวันกลางคืน คุยได้ทุกสถนการณ์ อิอิ
ขอบคุณพี่ๆสีแดงทุกคนที่ร่วมล้มลุกคลุกคลานมาด้วยกัน แม้จะเจ็บตัวทุกคน แต่ก็หนุกหนานกันสุดๆค่ะ
ขอบคุณพี่น็อต พี่ปอย และพี่ๆทุกคนที่ช่วยทำให้งานนี้เกิดขึ้นได้
สุดท้าย...ขอบคุณสมาชิกทริปทุกคน ที่ทุกคนต่างก็เป็นส่วนเติมเต็มทำให้ทริปนี้สมบูรณ์แบบ
ขอบคุณมากค่ะ...
หวังว่าคงได้ไปเที่ยวกันอีกเน๊อะ ^^
posted by *BoW* @ 9:40 PM
12 Comments:
มันจะเหมือน สกีที่เมืองหิมะดรีมเวิลด์มั้ยวะ 555
นั่นสิพี่อิง... 555
(อ้าว โดดงานมาอ่านไดนี่นา)
อ่านจบแล้วอยากไปเล่นโคตรๆ
ท่าทางจะสนุกน่าดูที่เดียวเชียว
แล้วก็ดีแล้วล่ะที่กลับมาไม่เป็นอะไร
...แต่ตอนนี้ไปทำงานต่อดีกว่า
take care
เปนห่วงนะ -_-
โอสึคาเรสามะค้าบ
หนุกๆ งานนี้ แม้ต้องรอพี่พลังนานหน่อย แต่ก้อคุ้มเนอะ
ลงแดงมาได้แล้ว คราวหน้าไปดำกัน อิอิ
ทิ้งน้องไปตอนใหม่ จำบ่ได้ รู้เพียงแต่ว่า ถ้าน้องคนไหนยังเล่นไม่ได้พี่ก้อยังไม่ทิ้ง นี่คือคำตอบครับ
ล้อเล่นน่าพี่...อย่าโกรธนา~
เรื่องล้ม เรามั่นใจว่ามากกว่าโบว์แน่นอน ไม่เชื่อถามสีฟ้าทุกๆคนได้ โดยเฉพาะพี่น็อต ฮ่าฮ่า
ไว้อัพภาพแล้วส่งให้น่อ
น้องโบทำให้พี่ไม่ได้นอน...น ฮาฮา.. โบ้ยเห็นๆเลย (จริงๆต้องเป็นน้องโบทำให้พี่ได้เ้ข้านอนช้า แต่พี่กะหลาทำให้โบนอนไม่หลับ.. รึเปล่าหว่า) ไว้ไปอีกเมื่อไหร่ไปลงเส้นแดงกัน (หรือว่าจะซ่าลงดำเลยดี.. ??)
เก่งมากครับน้องโบว์ นำเกมก็เก่ง เล่นสกีก็เก่ง ฆ่าคนก็เก่ง คุยก็เก่ง แถมยังเขียนไดอารี่ได้สนุกอีกต่างหาก เก่งจริงๆนะค่ะ แต่วันที่สามตอนน้องโบว์ไถ่สกีตามพี่พลังตามเส้นสีเขียวนรกฝั่งขวาเนี้ย หน้าตาดูแล้วเหนื่อยแทนแต่คิดว่าน้องคงมันส์มากกว่า เพราะเล่นไม่ยอมหยุดพักเลย บ้าพลังใช่เล่นนะนี่ (^_^')
พี่โอ๊กเองครับ
น้องโบแน่มาก
ทริปเดียวเล่นขาคู่ได้เลย
พี่ยังต้องอาศัยข้ามปี
มาให้กำลังใจลูกศิษย์อันดับที่ 5 ลูกศิษย์ เก่งก็เป็นความภาคภูมิใจของอาจารย์ (555) น้องโบว์ ขยัน ซื่อสัตว์ ประหยัด อดทน เข้มแข็ง แล้วยัง เขียนได ได้สนุกมากค่ะ
หวัดดีจ้ะ มาทักมายนะ น้องโบว์พยายามมากเลย สกีวันแรก สู้ๆ มาเทรินโปรพร้อมกัน ฮะฮะ แล้วไว้ไปกันอีกนะคะ ^^ จากรุ้งเองแหละ ฮี่ๆ
เรื่องราวในblogของพี่โบว์นี่ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลย
555+ ชอบจริงๆ killer เนี้ย
Post a Comment
<< Home