หิมะตกแว้วววว
สวัสดีทุกๆคน
หลังจากที่ทนดูเราพร่ำเพ้อพรรนามาสักพักใหญ่แล้ว
คงซึ้งกันมากจนเริ่มเบื่อกันแล้วอ่ะดิ
เราสบายดีน้าทุกคน...
ขอบคุณสำหรับความห่วงใยที่ส่งมาให้เราเสมอ
พอมาอยู่นี่แล้วซึ้งใจเพื่อนๆทุกคนมากมายเลยจริงๆ
เอาล่ะ...
เข้าเรื่องที่จะเล่าวันนี้ดีกว่า
วันนี้ก็ไม่มีอะไรหรอก
เหตุเกิดขึ้นเมื่อเวลาก่อนเที่ยงสักพักนึง
รู้เวลาเพราะเริ่มจะได้ยินเสียงท้อง (คนอื่น) ร้องกันโครกคราก
(เอ่อ..ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ว่าทำไมอยู่เมืองหนาวแล้วท้องร้องเสียงดัง
ทั้งๆที่ไม่ได้หิวเลยสักนิดอ่ะนะ)
พอดีวันนี้เรียนเรื่องซูโม่ ว่ากีดกันทางเพศอะไรยังงี้
เรียนมาสามอาทิตย์แล้วยังพูดไม่เลิกอีก เมื่อไหร่จะเปลี่ยนหัวข้อหว่า
มองออกไปนอกหน้าต่าง...เพราะเริ่มใกล้หลับเต็มทีแล้ว
แล้วก็สังเกตุเห็น....
หิมะตกแล้ว!!!
พอทุกคนสังเกตุเห็น
อาจารย์สังเกตุเห็น
ท่าทางเราจะตื่นเต้นอยู่คนเดียว...
เพราะคนอื่นเค้าหน้าเปลี่ยนสีกันหมด
แล้วก็บอกว่า....ท่าจะหนาวมากเน๊อะข้างนอกอ่ะ
อืม...มันก็จริงอ่ะ ลมพัดแรงใบไม้สั่นไหว
เห็นบอกว่าปีนี้เป็นปีที่อากาศหนาวที่สุดในรอบห้าหรือสิบปีเนี่ยแหละ
พอคิดได้ยังงั้นก็เลยเริ่มระลึกได้ว่า...
เออ...เราจะตื่นเต้นไปทำไม ท่าทางจะหนาวหน้าดู
ยิ่งพอเห็นภาพประกอบเป็นต้นไม้ที่กิ่งลู่ไปตามลมแล้ว
(นึกภาพตามนะ) ได้อารมณ์มากๆ
หลังจากนั้นก็เดินออกไปนอกห้องเรียน....
ทำไมหิมะมันตกๆหยุดๆหว่า พอเราเดินออกมาไม่เห็นจะเป็นหิมะเลย
มีแต่น้ำหยดๆ...ยังกะฝน
เห็นใจคนบ้านนอกนิดนึง เพิ่งคยเห็นหิมะตกครั้งแรกในชีวิต
แต่มันตกนิดเดียวอ่ะนะ...
พยายามจะถ่ายรูปจากในห้องเรียนมาให้ดู
เพราะตอนเราออไปยืนตั้งท่าจะถ่ายข้างนอก ก็ไม่เห็นมันจะตก
พอเข้ามาในห้องนี่ตกมาเต็มสตรีมเลย
ท่าทางมันจะกลัวเรา...
เลยถ่ายมาให้ดูได้แค่เนี๊ยะ...
คือเห็นกันมั้ยอ่ะ...
มันเป็นจุดๆขาวๆอ่ะ เห็นป่าวๆๆๆ
พยายามเพ่งกันนิดนึง อุตส่าห์ถ่ายมา
สำหรับคนที่ผิดหวัง....
เรามั่นใจว่าหลังจากนี้มันคงตกเยอะกว่านี้
แล้วคงจะมีรูปหิมะสวยๆมาให้ทุกคนดู
อีกอย่างจะไปเล่นสกีต้นเดือนหน้า และไปฮอคไกโดต้นเดือนกุมภาฯ
มีรูปให้เห็นแน่นอนนนน ด้วยเกียรติของเนตรนารีสามัญรุ่นใหญ่
แต่คิดถึงความหนาวแล้วไม่ค่อยอยากเลยหว่ะ เหอๆ
แค่นี่ก็หนาวไม่รู้จะเอามือไปซุกที่ไหนของเสื้อแล้วง่ะ
......................................
จบเรื่องหิมะ
ขอเล่าเรื่องความโง่ของตัวเองนิดนึง
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ไปซื้อเนื้อมาจากซุปเปอร์
กะว่าจะทำเนื้อผักมันฝรั่ง หลังจากที่มีมันฝรั่งเหลือจากการทำมัสมั่นเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
กลับมาถึงบ้านก็ล้างมือไม้ หมักเนื้อเสร็จสรรพ
แล้วก็เหลือไปเห็นคันจิตัวนึง...
เอ๋...คันจิตัวนี้มันคุ้นๆนา
เฮ้ย...
ไม่ใช่ว่ามันคือ...
คือ....
ม้า!!!!
แต่เพื่อความชัวร์ เลยไปกดดิคดู
เฮ้ย...มันม้าจริงๆหว่ะ
ซวยแล้ว...
สงสารน้องม้า นั่งรู้สึกผิดอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง
คิดว่าจะเอาไปทิ้งละ เพราะคิดว่าไม่กินน้องม้าแน่นอน
ภาพความทรงจำที่เคยขี่ม้าตอนม.1 แล่นเข้ามาในสมอง
โถ...น้องม้า~
แต่คิดไปคิดมา...
ถ้าเราเอาไปทิ้ง ม้าตัวนี้ก็ตายโดยเปล่าประโยชน์อ่ะสิ
เลยคิดว่าจะเอาไปให้รุ่นน้อง
รีบโทรหาคุณน้องเต้งเลย...
- "เฮ้ย..แกกินม้าเปล่าวะ"
- "เออ..ก็กินได้"
แล้วก็เล่าไปว่าไปซื้อเนื้อม้ามาจากซุปเปอร์
- "เนื้อม้าที่ไหนเค้าขายตามซุปเปอร์ เนื้อวัวป่าว"
ชั้นก็เถียงคอเป็นเอ็นเลยนะ ว่ามันเป็นม้าจริงๆ ชั้ยเปิดดิคแล้ว
ก็เลยถ่ายรูปป้ายคันจิส่งไปให้คุณน้องดู
สักพักคุณน้องก็โทรกลับมา
- "จะบ้าเหรอ...นั่นมันวัว ดูไงเป็นม้าวะ"
มาถึงบางอ้อก็เมื่อมาเปิดดิคอีกครั้ง
อ่อ...คันจิตัวที่เรามองเป็นม้าอ่ะนะ มันคือวัวแหละ
และตัวที่เราเข้าใจมันก็คือม้าจริงๆอ่ะ แต่เป็นม้าในปี 12 นักษัตริย์
แถมมันคนละตัว...
แค่มันแอบคล้ายกัน
เหอๆ....
เราว่าผ่านไปสักปีนึง
คนแถวนี้อาจจะเบื่อในความโง่ของเราไปแล้ว
เหอๆ...
เล่าไปก็อายหว่ะ
...............................................
เอาล่ะ...จบเรื่องที่จะเล่าวันนี้แล้ว
ยังคิดถึงทุกคนเหมือนเดิม ไม่ได้น้อยลงเลย
แค่พยายามเอาเรื่องอื่นมากลบๆความเศร้าลงได้หน่อยนึง เหอๆๆๆ
แล้วเจอกันเดือนมีนาฯนะ
4 Comments:
ที่นี่ก็หนาวแล้วแก
อยากเล่นหิมะบ้างจัง
แอบตกจายไปด้วย....เนื้อม้า!!!!..เหอๆ -*-
แต่เป็นหนูก้อไม่กล้ากิน รุสึกว่ามันคงแปลกๆอยู่อ่า
แต่ถ้าเป็นอารมชิมคำนึงของคนอื่น นี่อาจจะอยากลอง
ตอนนี้กุงเทบก้ออากาศเย็นๆอ่ะ
แต่ไม่มีหิมะหรอก..ถ้ามีก้อบ้าแล้ว เหอๆ
เล่นหิมะเผื่อด้วยนะจ๊ะ
^_______________^
เนื้อม้าก็น่าลองกินนะ
มีคนบอกว่าเนื้อม้าอร่อย ไม่รู้จริงรึเปล่า
อยากไปลองกินดูเหมือนกัน
อยากไปเล่นหิมะเหมือนกันนะเนี่ย
ถ้าได้ไปเล่นสกี ถึงหนาวก็คุ้ม
take care
ระวังเปนหวัด
เปนห่วงนะ -_-
เล่าเรื่องเนื้อม้าจิงด้วย ยังไงก้อโชคดีอ่ะ ที่เป็นเนื้อวัว ส่วนหิมะตก ก้อดีใจด้วย แต่ท่าทางที่ญี่ปุ่นไม่หนาวเท่าสวิส ที่นี่เล่นติดลบเอาๆ อีกสองวันกลับบ้านแล้วอ่ะ จะเที่ยวเมืองไทยเผื่อเน้อ เข้มแข็งไว้ สู้ๆ
Post a Comment
<< Home