zz *Bow's Journey Under the RainBow*: In Memory of Tsunami...

*Bow's Journey Under the RainBow*

And this is a little journey of me...

Tuesday, December 27, 2005

In Memory of Tsunami...


ปีที่แล้วเรายังจำได้....
ตอนเช้าตื่นมาแม่เราบอกเราว่า "โบเห็นข่าวคลื่นยักษ์หรือยัง"
ตอนแรกเรายังไม่นึกว่ามันจะเป็นเหตุการณ์แห่งความสูญเสีนครั้งยิ่งใหญ่
แต่หลังจากวินาทีนั้นเราเชื่อว่าทุกคนต่างก็ตกใจ และเศร้าสลดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ในภาพข่าว...
เราเห็นภาพใครหลายๆคน ร่ำไห้เพราะความสูญเสีย
ป่านนี้...คนเหล่านั้นจะเป็นยังไงบ้างนะ...

ไม่กี่วันต่อมา...เราก็ได้เห็นพลังน้ำใจของคนไทย และชาวโลกที่ส่งทั้งกำลังกาย กำลังใจและกำลังทรัพย์ไปช่วยเหลือผู้ประสบภัยในครั้งนั้น... หลังจากคลื่นยักษ์ที่นำไปสู้ความสูญเสีย นำมาสู้คลื่นน้ำใจที่ดูเหมือนจะยิ่งใหญ่กว่ามาก

วันหนึ่ง...เราจำได้ที่สภากาชาดไทย
เรามองเห็นกองของบริภาคเป็นภูเขา...
เรา...ซึ่งตอนนั้น คงช่วยอะไรไม่ได้มากนอกจากการไปร่วมกับเพื่อนๆที่คณะ
ไปเป็นอาสาสมัครช่วยเหลืออะไรเล็กๆน้อยๆ
ซึ่งเราประทับใจมาก เพราะวันนั้นไม่ใช่แค่เราและเพื่อนๆที่คณะ
แต่มีใครก็ไม่รู้อีกมากมายเบียดเสียดกันเข้าไปช่วยงานสภากาชาดไทย

ตอนแรกเราตั้งใจจะบริภาคเลือด เพราะรู้สึกว่าเลือดกรุ๊ป O ของเราคงจะช่วยเหลือคนได้หลายๆคน
แต่ว่าคิวยาววววมากกกก เจ้าหน้าที่บอกเราว่า "น้องต้องรอสักหนึ่งสัปดาห์นะคะ"
นี่ขนาดจะบริจาคเลือกยังต้องเข้าคิว ว่างั้นอ่ะ

สรุปว่า...วันนั้นท่าทางเราจะไม่ได้ช่วยอะไรเท่าไหร่
นอกจากไปนั่งแยกเสื้อผ้า ที่ถึงแม้จะมีของประหลาดๆ เช่น กางเกงในจีสตริงที่ไม่รู้ว่าจะแยกเป็น
ของผู้ชายหรือของผู้หญิงดี -_-"
และถึงแม้จะทำให้เห็นภาพของหลายๆคนที่ถือโอกาสจากการสูญเสียครั้งนี้มาเพื่อสร้างโอกาสให้กับตัวเอง

แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ดี...
ความช่วยเหลือที่หลั่งไหลเข้ามาในครั้งนั้นก็ทำให้เราประทับใจ

และรู้สึกว่า...
ดีใจจัง ที่ได้เกิดมาในประเทศที่ผู้คนมีน้ำใจมากมายขนาดนี้

ครบรอบหนึ่งปีสึนามิ...คงไม่มีใครที่สามารถจะลืมเลือนความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ครั้งนั้นได้
ครอบครัว ญาติพี่น้อง เพื่อนมนุษย์ต่างสูญเสีย

สุดท้าย...ขอส่งกำลังใจเล็กๆไปเพื่อรำลึกถึงเหตุการณ์ในครั้งนั้น
และขอให้กำลังใจที่ส่งไปให้ในครั้งนี้ ทำให้ผู้คนที่สูญเสียมีกำลังใจที่จะเดินหน้าต่อไป
เราเชื่อว่าหลังจากพายุได้ผ่านพ้นไป สิ่งที่รออยู่เบื้องหน้าก็คือท้องฟ้าที่สดใสอย่างแน่นอน

2 Comments:

Anonymous Anonymous said...

ขอไว้อาลัยให้กับผู้ที่จากไป และผู้ที่ได้รับผลจากคลื่นลูกนี้
ขอให้พบกับความหวัง และอนาคตที่สดใสในวันข้างหน้า
สู้ๆ ไฟต์โตะ

อาทิตย์ก่อนได้จดหมายเชิญไปร่วมงานรำลึกสึนามิด้วย
แต่อ่านแล้วรู้สึกจะเป็นงานมอบโล่ เลยไม่ได้ไป

take care
เปนห่วงนะ -_-

6:36 PM  
Anonymous Anonymous said...

อ่านช้าไป 2 วันแต่ก็ขอไว้อาลัยด้วย

เพิ่งเข้ามาอ่านครั้งแรกอ่ะ น้องเขียนเยอะมากๆ
ไว้สอบเสร็จแล้วจะมาทยอยตามดูนะจ๊ะ

ps รูปที่ถ่ายมาลงสวยดีนะ

miss miss จ้า ^_^

6:36 PM  

Post a Comment

<< Home