งานประกวดชุดกิโมโน ... กับสิ่งที่ไม่คาดฝัน
อัพเดทสองวันซ้อน..
มันจะตามอ่านกันทันไหมเนี่ย อุอุ
เออ.. น่าจะเขียนว่ามันยังมีคนอ่านอยู่ป่าวเนี่ย เหอๆ
เอาเหอะ ถึงแม้จะไม่มีคนอ่าน เราก็จะอัพต่อไป สนองตัณหาตัวเอง หึหึหึ
เข้าเรื่องดีกว่า..
หลังจากงานกีฬา และคันไซสัมพันธ์แล้ว พลพรรคก็ยกพวกกันไปร้องเพลงคาราโอเกะกันต่อ จนถึงห้าทุ่มกว่าๆ... แล้วก็ตกรถไฟ เหอๆ เป็นครั้งที่สองที่ตกรถไฟที่ญี่ปุ่น ครั้งแรกเดินกลับเพราะยังดีมันแค่สถานีเดียว แต่อันนี้ช่างไกลโพ้นเหลือเกิน เดินกลับก็คงจะฟิตไปหน่อย นั่งแท็กซี่ก็ไม่ได้รวยขนาดนั้น ก็เลยระเห็จไปนอนบ้านพี่ปอยพร้อมกับพี่ใหม่ พี่ต้น และพี่กั๊ก.. เพราะว่าเช้าวันต่อมายังไงก็ต้องไปด้วยกันอยู่ดี
จะไปไหนน่ะหรือ??
พอดีมีประกาศในเว็บเด็กคันไซไว้นานมาแล้ว ว่าประกาศรับสมัครคนแต่งชุดกิโมโน โดยแต่ละคนจะได้ของขวัญกลับไปเป็นชุดยูกาตะ อ่ะโห..ของฟรีใครมันจะไม่เอาล่ะเค๊อะ หุหุ
ออกจากบ้านแต่เช้าพร้อมพี่ๆ ไปยังสถานที่นัดคือที่นี่
พอไปถึงก็เจอสาวๆอีกหลายคน แต่ละคนดีกรีนางงามทั้งน๊านนนน ดีนะ..งานนี้เค้าไม่ประกวดหน้า และหุ่น เหอะๆๆ
พอไปถึงงานก็มีพิธีเปิด ดูยิ่งใหญ่ทีเดียว
คือจริงๆแล้วตัวเราเองก็ไม่รู้หรอกนะว่ามันเป็นงานอะไร ชื่ออะไร รู้แต่ว่าเค้าให้มาแต่งชุดกิโมโน แล้วได้ของฟรีเราก็เลยมา หึหึ
แต่พอมาถึงแล้วก็พอรู้ได้เลาๆว่ามันเป็นงานประกวดใส่ชุดกิโมโนนั่นเอง โดยแบ่งเป็นสองรุ่น
รุ่นเล็ก..
แต่งออกมาเสร็จจะเป็นแนวนี้
มาดูใกล้ๆ
ตอนแรกจะมาพูดเรื่องชุดกิโมโน.. แต่ว่าพอเข้าไปอ่านแล้วมันมีหลายร้อยแบบมากเลย โอ้วววว ไม่สามารถอธิบายได้หมด ขอพูดแค่เรื่องสองชุดที่มาแต่งในงานนี้ละกัน
ชุดแรกที่เห็นข้างบนนี้เรียกว่า Furisode(振袖) แปลตามตัวแปลว่า แขนเสื้อที่ไกวแกว่ง โดนแขนเสื้อที่เห็นนี้จะมีความยาวถึง 39 - 42 นิ้ว โดยชุดนี้เป็นชุดที่ผู้หญิงสาว ที่ยังไม่ได้แต่งงานใส่กัน จะเห็นกันเยอะมากในงานวันที่อายุครบ 20 ปี ที่เรียกว่า Seijin shiki (成人式) และรวมถึงใส่ในงานแต่งงาน โดยเป็นชุดเพื่อนเจ้าสาวนั่นเอง
ชุดที่โฮสแฟมิลีเคยแต่งให้เราเมื่อตอนเดือน ธค. ก็เป็นชุดแบบนี้แหละ จำกันได้ป่าว จำไม่ได้มีรูปมาเตือนความจำ หุหุ
อ่อ ที่แข่งแต่วชุดกันเนี่ยนะ รอบแรกให้เวลาแต่ง 8 นาทีนะ ตั้งแต่ต้นจนจบ เหวอออออ ตอนนั้นชั้นใส่เป็นปีเลยเธออออ
อีกรุ่นนึงเป็นรุ่นใหญ่
ชุดนี้เรียกว่า Kurotomesode (黒留袖) เป็นชุดทางการสำหรับผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว เป็นชุดสีดำทั้งหมด มีลายอยู่ตรงชายกระโปรงเท่านั้น จะเห็นได้มากในงานแต่งงาน โดยชุดนี้จะถูกใส่โดยแม่ของเจ้าบ่าว และเจ้าสาวนั่นเอง
หลังจากนั้น สาวๆก็ไปแต่งตัวกัน..
แล้วก็ได้รู้ว่า จริงๆแล้วเค้าไม่ได้ให้เรามาใส่กิโมโนอ่ะ เค้าให้มาใส่ยูกาตะกัน!!!
ทุกคนช็อคคคคคค เพราะทุกคนมาหน้าเปล่า หัวยุ่ง เราก็เช่นกัน ไม่ได้แต่งหน้ามาแม้แต่น้อย เพราะคิดว่าเค้าจะต้องมาแต่งหน้าทำผมให้เราแน่นอน...
เรื่องราวกลับตาลปัตร.. เหอๆๆ
แต่จริงๆแล้ว ไม่มีใครบ่นนะที่ไม่ได้ใส่ชุดกิโมโน แต่ว่าคือไม่ได้เตรียมตัวไง แต่งหน้ากันตรงนั้น ทำผมกันเองตรงนั้น บางคนถูกป้าบางคนจับมันแกละสองข้าวเหมือนนักเรียนโรงเรียนอนุบาลหมีน้อย..เราก็เป็นหนึ่งในนั้น ถูกจับคาดผมด้วยที่คาดผมสำเพ็ง เหอๆๆ
ที่เค้าให้ทำก็คือ ให้ออกไปยืนเฉยๆ ใส่ยูกาตะเรียบร้อยแล้ว แต่ให้อาจารย์ที่เป็นโปรเรื่องกิโมโนมาผูกโอบิให้ดูบนเวที (โอบิคือผ้าที่พันๆเอวน่ะ)
ก่อนจะออกไปบนวที เชิญชมรำไทยกันก่อน
พอออกไปบนเวที... ก็ออกมาเป็นสภาพแบบนี้
แต่สวยนะโอบิของแต่ละคนออกมาสวยสดงดงาม ไม่เหมือนกันเลยซักอัน เท่มากๆ
แล้วก็มีถามความรู้สึกกันเล็กน้อย ดีนะไม่ได้ถามไรเรามากมาย ไม่งั้นอาจปล่อยโง่ไปบนเวทีได้ เหอๆ
อ่อ.. เค้าถามเป็นภาษาญี่ปุ่นน่ะนะ
ก่อนจะมีการประกาศผลการใส่ชุดกิโมโน ก็มีการแสดงขั้นกลาง
อันนี้ขอตั้งชื่อว่า การแสดงของแก๊งค์มอร์เตอร์ไซค์ ฮ่าๆๆ เหมือนซะ
ตอนแรกเดินสวนกันแถวห้องแต่งตัวก็แอบตกใจเล็กน้อย มีแก๊งค์มอร์เตอร์ไซค์มาทำไม
เห็นพี่ใหม่บอกว่านี่เป็นการแสดงอย่างหนึ่งของญีปุ่นนะ เหมือนรำไทยอะ แต่จะหาดูได้เฉพาะหน้าร้อนเท่านั้น
อันนี้อะไรก็ไม่รู้น่ะ...
และแล้วก็เป็นการประกาศผลการแต่งชุด..
รางวัลรุ่นเล็กตกไปที่คนนี้...
คนที่ร้องไห้อยู่ข้างๆ คืออาจารย์เค้าอ่ะนะ คือ สงสัยว่ามันจะงานใหญ่จริงๆ เพราะร้องไห้กันอย่างกับได้นางงามจักรวาล
อ่อ ได้มงกุฎด้วยนะ แต่หัวเข้าแขงมากอ่ะนะ กว่าจะเสียบเข้าได้ ลุ้นแทบบตายยย
รุ่นใหญ่ คนนี้ดีได้ค่ะ รางวัลเป็นธง เอาธงไปเก็บที่บ้านหนึ่งปี ปีหน้าเอามาคืน
จบงานแล้ว..ก็ออกไปถ่ายรูปกัน อิอิ
ขอรูปเดียวก่อน..
อันนี้ถ่ายกับพี่ๆ หน้าเด็กกันทั้งน๊านนนน
พี่เปิ้ล พี่ปอย พี่เอ๋ พี่ใหม่ และเราเอง ท่านี้โชว์โอบิน่ะนะ
จบงาน...
เกิดสิ่งที่ไม่คาดฝันขึ้น..
คือ...
กล้องตก!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ตกเป็นสิบรอบไม่เคยฟัง แต่วันนี้น้อง Canon IXUS40 อายุหนึ่งขวบกว่าๆได้จากเราไปแล้ว ปุ่มชัตเตอร์หายไปเลย.. เปิดมาถ่ายไม่ได้แล้ว มีแต่ความมืดมัวววววว โอ้ววววว วันอังคารต้องใช้ง่ะ เอาไงดี...
วันนี้เลยออกไปซื้อ..มาซะเลย เหอๆ
แต่ทว่า.. ด้วยความใจร้อน อารมณ์ชั่ววูบ และความไม่คิดของเราเอง ทำให้ซื้อของแพงมา
คือร้านที่ซื้อประจำมันเก็บแต้มได้ไง แล้วก็เอาแต้มไปใช้แทนเงิน คือถ้าซื้อจากร้านนี้เราจะได้แต้มมาใช้แทนเงินได้ 9,000 กว่าเยน
แต่ทว่า... ร้านนี้ของหมด
เลยไปซื้อร้านอื่น ซึ่งราคาเท่ากันแต่ไม่ได้แต้มมมมม
โอ้วววววววววววววววววววววววววว เสียใจนะ
แล้วก็โกรธตัวเองที่ไม่ยอมรอ แค่นี้เอง..
แต่เอาเหอะ ซื้อมาแล้ว กลับไปคิดมันก็เสียใจเปล่าๆ พรุ่งนี้จะได้มีรูปสวยๆมาอวดละกันนะ
หน้าตาแบบนี้..
ถ่ายจากมือถือ เลยโฟกัสไม่ได้ ต้องขออภัยอย่างสูง..
นอกจากนี้ ยังได้ของที่มาส่งอีก..
นั่นก็คือ...
เหอๆๆๆๆ น้อ Nintendo DS และเกม The New Super Mario Brothers ซึ่งหายากมาที่ญี่ปุ่นตอนนี้ขาดตลาด ให้คุณเก่งไปประมูลให้มา
มาดูใกล้ๆ
ตอนนี้...
เลยจนมาก เสียเงินไปเกือบแสนแล้วเดือนนี้ (ไม่ร่วมค่าเช่าบ้านนะ)
โอย ซีด...
จน...
เครียด...
กินน้ำแอ็ปเปิ้ลลลลลลล....
posted by *BoW* @ 10:36 PM
5 Comments:
น้องโบว์น่ารักมั๊ก ๆ
ไม่หวาย ๆ พี่แพ้ ยูกะตะ เข้า อย่างแรง
นักเรียนอนุบาลหมีน้อยรายงานตัว
สองแกละนี่เดี๊ยนรับไมได้จริงๆ =[]=!
ยินดีต้อนรับสมาชิกพรรคนินเทนโดDSLจ้า (กลับไทยแล้วจะเป็นพรรคแผ่นปลอม)
กล้องพังซื้อใหม่เลยเหรอ โอ้ว ทำยังกะทิชชู่หมด
pbowww....pai buy whereee
why mai dai point arrrr
กะลังเล็งอยู่ว่าจะซื้อ 80 หรือ 800IS ดี
ใช้แล้วเป็นไงมั่งอะ มันใหญ่กว่าเดิมเยอะเหมือนกัน ไอ้ 800IS เนี่ย อย่างหนา
80 น้องเพิ่งฝากซื้อ
จอใหญ่สะใจดีแฮะ (แต่ไม่มี Optical Viewfinder)
Post a Comment
<< Home