โกเบ...เมืองแห่งความโรแมนติก
หวัดดีจ้า~
ตอนนี้คงสอบกันเสร็จแล้วอ่ะดิ
ตอนนี้กลังจากหิมะตกเมื่อวันนั้น....
มันก็ละลายไปหมดแล้วล่ะ สวยอยู่แค่วันเดียว เหอๆ
ส่วนอากาศก็หนาวธรรมดาเมื่อไม่มีลม
แต่ถ้าลมพัดมาเมื่อไหร่ จะกลายเป็นหนาวสุดๆ
ไม่ทราบว่าจะมีชีวิตอยู่รอดภายใต้บิลค่าไฟสุดแพงได้ต่อไปอีกนานแค่ไหน
เหอๆ....
ขอกำลังใจด่วนๆ
............................
หลังจากอยู่โอซาก้ามาครบสามเดือนแล้ว (เร็วเหมือนกันเน๊อะ)
เพิ่งจะมีโอกาสได้ไปเที่ยวโกเบอย่างจริงๆจังก็เมื่อวานนี้เอง
พอดีว่าพี่ๆสมาคมนักเรียนที่เฮียวโกะเค้าจะจัดงานเลี้ยงปีใหม่
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา...ตอนแรกก็ไม่ได้กะจะไปหรอกเพราะว่าไม่รู้จักใคร
แต่พอดีพี่ใหม่ (เกียวโต) ชวนไป แถมยังแถมที่พักให้อีกหนึ่งคืน
คือไปค้างกับเพื่อนพี่ใหม่ที่เป็นคนฟิลิปปินส์
และวันต่อมาจะมีทัวร์เที่ยวโกเบอีก
เราก็ใจง่าย....
เค้าชวนไปก็ไป เค้าให้ไปค้างก็ค้าง เหอๆๆๆ
วันศุกร์ก็ไปกินข้าวกันที่ร้านอาหารไทยชื่อ "บ้านสมเด็จ" ที่โกเบ
แถมด้วยมีคาราโอเกะไทยอีก....มีหรือขจีภรณ์จะพลาด
แต่คราวนี้เราว่าเรารมีมารยาทขึ้นเยอะเลยนะ
เพราะว่าไม่แย่งใครร้องแล้ว
แถมก่อนจะเลือกเพลงต่อไปยังรอให้คนอื่นเลือกไปก่อนอีกตะหาก
เหอๆ...เราเปลี่ยนไป
![](http://photos1.blogger.com/blogger/5473/2415/320/IMG_4271.jpg)
แล้วก็ออกจากร้านตอนเที่ยงคืนพอดีเพราะจะต้องจับรถไฟเที่ยวสุดท้ายไปบ้านเพื่อนพี่ใหม่
พอไปถึง เจ้าของบ้านก็ออกมาต้อนรับ เป็นคนฟิลิปปินส์ชื่อแมรี่
เราก็นะไม่ได้รู้จักมักจี่ไรกะเค้าเลย ก็แอบเกรงใจอยู่เหมือนกัน
แต่ก็เท่านั้นแหละ....ก็ต้องนอนบ้านเค้าอยู่ดี เหอๆ
ตกกลางคืนมีสงครามเงียบแย่งผ้าห่มกับพี่ใหม่อยู่เป็นระยะๆ
แต่รู้สึกว่าเราจะแพ้ทุกครั้งนะ เพราะเรารู้สึกว่าตัวเราหนาวไปครึ่งนึงตลอด เหอๆ
เห็นตัวเล็กๆ แรงดึงผ้าห่มเยอะเหมือนกันนะพี่ใหม่
พอถึงตอนเช้า
ตื่นมาตอบสิบโมงยี่สิบ.....
แต่นัดพี่น็อตไว้ตอนสิบเอ็ดโมง!!!
ตาลีตาเหลือก ล้างหน้าล้างตาแต่งตัวกันสุดๆ
อ่อ...ที่วันนี้จะมีไปทัวร์โกเบกันอ่ะนะ
ก็เพราะว่าพี่น็อต (เกียวโต) จะพาเพื่อนสองคนที่มาจากอเมริกามาเที่ยวกัน
รวมถึงมีพี่ๆจากเกียวโตมาอีกด้วย
เราก็เลยได้อานิสงค์นี้ไปด้วย เหอๆๆ
แต่ถึงแม้จะตื่นสาย....
ก็ยังไม่ถึงสถานที่นัดตามเวลา เชื่อไหมล่ะ อิอิ
ก็เริ่มการทัวร์จาก China Town เลย
![](http://photos1.blogger.com/blogger/5473/2415/320/IMG_4274.jpg)
แต่ China Town ที่นี่แพ้เยาวราชไปเลยนะ เพราะมันเป็นแค่ถนนเส้นนึง
ที่มีการตกแต่งแบบจีน และมีคนยั๊วเยี๊ยะไปหมด
บางร้านมีคนต่อแถวรอกินตั้งแต่หัวถนนจนถึงสุดถนน...
ก็สงสัยอยู่ว่าเค้าจะได้กินกันตอนกี่โมง
ส่วนพวกเราก็แคร์ที่จำนวนคนเหมือนกัน แต่ขอเลือกคนน้อยนะ
เลยไปสุดท้ายที่ร้านอาหารจีนแห่งหนึ่ง ซึ่งมีซาลาเปารูปคิตตี้จัง อิอิ
จะก็อปไอเดียไปขายตอนงานลอยกระทงปีหน้าก็ไม่ว่ากัน รับรองขายดีๆ
เพราะอย่างน้อย เราแก่ป่านนี้แล้วมันก็ยังหลอกให้เราซื้อมันมากินได้ เหอๆ
![](http://photos1.blogger.com/blogger/5473/2415/320/IMG_4286.jpg)
เมื่อกินกันอิ่มหนำแล้วก็พากันทัวร์ต่อไปยัง
อนุสรณ์สถานเหตุการณ์แผ่นดินไหวที่โกเบ เมื่อปี 1995
คราวที่แล้วจำได้ไหมที่เราบอกว่าเค้าจัดแสดงไฟยิ่งใหญ่ทุกปีที่โกเบ ชื่อ Luminalia
เพื่อเป็นการรำลึกถึงผู้เสียชีวตในเหตุการณ์นั้น
ใครจำไม่ได้กรุณากลับไปอ่านไดอารี่เราหัวข้อ "ครอบครัว" แล้วจะเข้าใจมากขึ้น อิอิ
อนุสรณ์สถานนี้เค้ายังคงเก็บรักษาซากปรักหักพังที่เกิดจากแผ่นดินไหวครั้งนั้นไว้อยู่
อย่างรูปข้างล่างนี้สังเกตุว่าเสาไฟสามสี่ต้นที่อยู่ด้านหลังมันจะเอียงๆใช่ป่ะ
นี่แหละเกิดจากเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งนั้น
![](http://photos1.blogger.com/blogger/5473/2415/320/IMG_4297.jpg)
รูปต่อมาถ่ายกับโกเบทาวเวอร์ ที่เห็นเป็นสีแดงๆข้างหลังน่ะแหละ
อยู่บริเวณ Port of Kobe เป็นสัญลักษณ์ประจำเมืองเลยนะ
อ่อ...โกเบนี่เป็นเมืองท่าแรกๆของญี่ปุ่นที่เปิดให้มีการค้ากับตะวันตกเลยนะ
นั่นทำให้สถาปัตยกรรมบางอย่างของโกเบดูเป็นตะวันตกมาก
รวมถึงภาษาที่ใช้กันในโกเบก็ไม่ได้ใช้ภาษาคันไซอย่างที่เกียวโตหรือโอซาก้าใช้กัน
ทั้งๆที่ตั้งอยู่บริเวณคันไซ...แต่กลับใช้ภาษากลาง
![](http://photos1.blogger.com/blogger/5473/2415/320/IMG_4358.jpg)
หลังจากนั้น....
แมรี่ก็พูดว่า "Someone is happy"
ช่ายยยยย เราเอง...พอดีนะเราร้องมาแต่เช้าแล้วว่าอยากไป
Sweet Habour Land มันคือร้านขนมที่ใหญ่มาก และมีชื่อเสียงมากของโกเบ
พอมาถึงก็ไม่วายจะดีใจ เย้ๆ ได้กินเค้กแล้ว
แต่ดีใจอยู่สักพักนึง พอเดินเข้าไปก็เจอฝูงชนจำนวนมหาศาลแย่กันซื้อ
แย่งกันนั่ง แย่งกันทำทุกอย่าง....
เอ...หรือว่าที่ขนมที่นี่มันอร่อยก็เพราะว่ามันต้องเหนื่อยก่อนตอนหาที่นั่ง
และตอนหาซื้อขนมที่อยากกินหว่า พอมานั่งกินมันก็เลยอร่อย
เหอๆ....เป็นได้นะ
อันนี้เราลืมถ่ายรูปขนมที่เราได้กินไป พอนึกได้ก็กินหมดไปซะแล้ว
เลยเอารูประหว่างซื้อมาให้ดูกันละกันเน๊อะ...
![](http://photos1.blogger.com/blogger/5473/2415/320/IMG_4373.jpg)
![](http://photos1.blogger.com/blogger/5473/2415/320/IMG_4379.jpg)
นี่คือจำนวนคนที่ยืนต่อแถวรอเข้าบริเวณ Sweet Habour Land กันอยู่
แต่อันนี้ไม่รู้ว่าเค้าโง่หรือเราเสียมารยาท เพราะตอนที่เราเข้าไปอ่ะ
เราไม่ได้เข้าประตูที่เค้ายืนต่อแถวรอกันยาวเหยียดอยู่เนี่ย
คือ...มันมีอีกประตูนึงที่มันเข้าได้ง่ะ แล้วก็ไม่ยักะมีใครเฝ้าด้วยอ่ะดิ
เอาล่ะ...
กินของหวานกันเสร็จแล้ว
ก็ไปเดินย่อยกันหน่อยที่คิตาโน่...
คิตาโนเป็นย่านที่มีสถาปัตยกรรมแบบตะวันตก
แล้วเค้าก็ยังอนุรักษ์ตึกพวกนั้นซึ่งเคยเป็นสถานทูตของประเทศต่างๆในอดีตไว้
ทุกวันนี้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวไปแล้ว
![](http://photos1.blogger.com/blogger/5473/2415/320/IMG_4388.jpg)
บ้านหลังนี้จำไม่ได้แล้วว่าเป็นสถานทูตประเทศอะไร
รู้สึกว่าจะเยอรมันล่ะมั้ง เหอๆ...ใครเข้ามาดูแล้วรู้ว่ามันผิดช่วยมาแก้ด้วยนะ
บ้านหลังนี้ก็เป็นสัญลักษณ์หนึ่งของโกเบนะ นอกจากโกเบทาวเวอร์แล้วน่ะ
หลังจากนั้นก็มืดพอดี...รวมทั้งหิมะที่เริ่มโปรปรายลงมาเล็กๆน้อยๆให้หนาวเล่นๆ
ตรงถนนบริเวณคิตาโน่ก็มีประดับไฟคริสต์มาสสวยงาม
![](http://photos1.blogger.com/blogger/5473/2415/320/IMG_4404.jpg)
จบการทัวร์วันนี้...ต้องขอได้รับความของคุณจากบุคคลต่อไปนี้
พี่ใหม่ - ที่ชวนโบมาด้วยอ่ะนะ ไม่งั้นโบคงนอนเบื่ออยู่บ้านเหมือนวันปกติทั่วไป
แมรี่ - ที่พัก และอาหารเช้า รวมถึงการเป็นไกด์พาเที่ยวที่ดีมากๆค่า
พี่น็อต พี่ต้น พี่กอล์ฟ พี่โอ พี่กุ๊กและพี่ปุ้ย - เพื่อนร่วมทางที่แสนวิเศษ
ขอบคุณมากค่าาาาาา
...............................................
อ่อ สงสัยกันมั้ยคะคุณผู้อ่าน ว่าทำไมเราถึงตั้งหัวข้อไว้ว่า
"โกเบ เมืองแห่งความโรแมนติก"
คือ ถึงแม้เราจะไม่ได้มีอารมณ์โรแมนตกกะเค้าเท่าไหร่
แต่ท่าทางว่ามันจะโรแมนติกจริงๆหว่ะ
เออ และมันอาจจะเป็นคริสต์มาสอีฟด้วยล่ะมั้ง
มองไปทางไหน ก็ทำให้เห็นแต่คนที่มาเป็นคู่ๆ คู่ๆ คู่ๆ
กลุ่มคี่เก้าคนแบบเราก็ท่าทางจะเป็นกลุ่มที่แปลกไปสักหน่อยสำหรับการมาเดินเมืองนี้ เหอๆ
อ่อ...รู้กันใช่ไหม ว่าหนุ่มสาวญี่ปุ่นเค้าไปทำอะไรกันวันคริสต์มาสอีฟ
คงไม่ต้องเล่าให้ฟังนะ....เหอๆ
![](http://photos1.blogger.com/blogger/5473/2415/320/IMG_4325.jpg)
สุดท้ายแล้ว...
วันนี้ทั้งเล่าเรื่องและมีรูปประกอบเต็มที่
ขอบคุณทุกคนนะสำหรับกำลังใจที่ให้กับเรามาตลอด
ตอนนี้เราว่าเรากลับมาหายบ้าแล้วล่ะ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอาการนั้นมันจะกลับมาอีกหรือเปล่า
ยังไงก็ขอบคุณนะ แล้วก็ถ้าเราเกิดบ้าขึ้นมาอีก ก็ช่วยอยู่ข้างๆเราเหมือนเดิมนะ
คิดถึงมาก
Merry Christmas จ้าา
4 Comments:
บ่เป็นหยั๋งคร้าบบบ ยินดีๆ ไว้คราวหน้าไปเที่ยวไหนแล้วจะแวะมาชวนอีกน้าา (แล้วส่งรูปมาให้ด้วยดิ..)
อยากกินซาลาเปาคิตตี้นะเนี่ย
ขนมน่ากินมากๆ
แต่ท่าทางอากาศจะหนาวมาก ระวังจะไม่สบายนะคับ
Merry Christmas
มีความสุขมากๆ นะคับ
take care
เปนห่วงนะ -_-
ดีแล้วแก มีความสุขน่ะ
น่าร้ากกกกกก ซาลาเปาคิตตี้อ่ะ
อยากกินนนนนน
อิอิ ไว้พี่จะถ่ายซาลาเปาหน้าบินลาเดนไปให้ดูจากจอแดนมั่งนะ
Post a Comment
<< Home