คุณครูจำเป็น และนักเรียนที่น่ารัก
จากซ้ายไปขวา: (บน) อายาโนะ คาสึมิ เรียว เทรุโอะ โบว์ (ล่าง) มิโฮ อาสึชิ
เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา..
มีโอกาสได้ไปทำงานพิเศษมา
งานพิเศษที่ว่า พี่ใหม่แนะนำให้ไปทำแหละ
เป็นโครงการของ WAK (Women Association of Kyoto)
เหมือนว่าเป็นโครงการให้คนญี่ปุ่นได้แลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกับชาวต่างชาติ
งานของเราวันนี้ก็คือการไปเป็นคุณครูจำเป็น
คือ มันจะมีเด็กมาทัศนศึกษาที่เกียวโตอ่ะ
เป็นเด็ก ม.3 ของโรงเรียนมัธยม Yamato จังหวัด Kanagawa
หน้าที่ของเราก็คือ เหมือนเป็นพี่เลี้ยงประจำกลุ่มของนักเรียนหกคน
และไปพูดภาษาอังกฤษด้วย
ก่อนหน้านี้พี่ใหม่เคยบอกว่า มันมีเด็กหลายประเภทนะ
เด็กบางประเภทก็จะไม่พูดเลย ไม่มีส่วนร่วมใดๆทั้งสิ้น
แต่เราว่าเด็กเรากลุ่มนีน่ารักมากอ่ะ
ถึงแม้มันจะพูดไม่ค่อยได้ ฟังเราไม่ค่อยรู้เรื่อง
แต่มันก็พยายามจะพูดให้ได้อ่ะ
ตอนแรกที่เจอเด็กนะ ทุกคนก็อ่านตามโพยที่ตัวเองจดมา
ประมาณว่าชื่ออะไร อายุเท่าไหร่ ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ประมาณนี้
ไอ้เรากับคนยูโกสลาเวียข้างๆ ก็นั่งเม้าท์เด็กกัน
โดยเม้าท์เป็นภาษาอังกฤษแหละ แต่พูดให้มันเร็วๆๆๆๆๆ มันจะได้ฟังไม่รู้เรื่อง
ฮ่าๆๆๆๆๆ แกล้งเด็กๆ
แต่เด็กมันก็พยายามจริงๆนะ
คือทางโปรแกรมบอกเราว่าให้เราแกล้งทำเป็นว่าฟังภาษาญี่ปุ่นไม่รู้เรื่อง
(ซึ่งคงไม่ต้องแกล้งมากเท่าไหร่ เพราะมันไม่ค่อยได้จริงๆ ฮ่าๆ)
แต่คือเราก็ฟังออกบ้างนะ บางทีเด็กไม่รู้จะพูดยังไง
พอถามเพื่อนเป็นภาษาญี่ปุ่น เราก็ฟังออกไง เราก็เลยทวนประโยคนั้นเป็นภาษาอังกฤษให้
หลังจากทริปนี้เราได้ยินเด็กๆหลายคนพูดว่า
"อยากพูดภาษาอังกฤษเก่งๆจังน้า~~~"
ได้ยินก็รู้สึกดีแล้วอ่ะ ที่เด็กมันพยายาม
ทริปนี้ถึงแม้จะได้คุยกับเด็กๆผู้ชายมากกว่า
(เพราะคุยเรื่องบอล ฮ่าๆ) และมักมีเด็กกรุ๊ปอื่นมาแจมคุยเรื่องบอลด้วย
แต่เด็กผู้หญิงก็ทำให้เราขำอยู่เรื่องนึง
เรื่องของเรื่องคือ..
มิโฮะจังเดินเข้ามาถามเราด้วยภาษาอังกฤษงูๆปลาๆของเธอ
ซึ่งเราฟังไม่ออกหรอก แต่เราฟังภาษาญี่ปุ่นของเธอออกมากกว่า
จับเนื้อความได้ประมาณว่า ชอบผู้ชายอยู่คนนึง ทำยังไงดี
แล้วเธอก็ชี้ไปที่นักเรียนอีกกลุ่มนึง
ซึ่งมีเพื่อนคนยูโกสลาเวีย ชื่อ Josef ที่เม้าท์กันในรถเมื่อกี้เป็นพี่เลี้ยง
ด้วยความเป็นพี่เลี้ยงที่ดี ต้องการให้ความรักน้องสมหวัง
เราก็เลยบอกน้องว่าให้เข้าไปคุยเลยยย
แล้วก็พาเด็กๆกลุ่มเราไปรวมกับกลุ่มนั้น
แล้วเราก็กระซิบกระซาบกับ Jozef ว่า..
เนี่ยๆ มีเด็กกลุ่มเราชอบเด็กกลุ่มเธออยู่
พลางก็มองในกลุ่มนั้น.. เอ๊ะ ไม่เห็นจะมีผู้ชายคนไหนหน้าตาดีเลยนี่หว่า
แต่ทว่า...
คนที่มิโฮจังชอบก็คือ..
Jozef -_-"
เพราะเมื่อเธอถามชื่อเค้าเสร็จแล้ว
เธอก็เรียกเค้าว่า "Jozef, my lover boy"
-_-"
เราก็เลยบอกตา Jozef ว่า..
"The boy she likes is you.."
แกก็ตกใจ.. หา "It's me!?!"
แต่ก็ได้ถ่ายรูปกันไปตามระเบียบ
.......................................
บทสรุป..
ถึงแม้อากาศจะแย่แค่ไหน
ฝนตกตลอดเวลา รองเท้าแฉะ กางเกงเปียกไปหมด
ถึงแม้ว่าเด็กผู้ชายกลุ่มเราจะหล่อสู้เด็กกลุ่มอื่นไม่ได้
เพราะอยู่ชมรมบอล และเบสบอลก็ต้องโกนหัวตามระเบียบ
ถึงแม้จะสื่อสารกับเด็กๆงูๆปลาๆ และดูเหมือนเราจะเข้าใจเด็กมากกว่าเด็กเข้าใจเรา
แต่การได้มาทำงานวันนี้...
และค่าจ้างอันน้อยนิดกลับไม่ทำให้เราเซ็งเลย
และรู้สึกดีใจที่ได้เห็นเด็กๆได้พยายาม ^^
posted by *BoW* @ 11:18 PM
6 Comments:
ซาหวาดดีค้าบคุงครู
น่าหนุกดีจังแฮะ
สุดยอดอาจารย์น้อง โบวววววววว อิอิ
ได้เนียนเด็กๆ ล่ะสิ อิอิ
อยากไปเนียนมั่งจัง
โชคดีแล้วววว เด็กกลุ่มนี้เวิร์คมาก.. กล้าดี.. ประทับใจ ^^
มีงานพิเศษทำด้วย ดีจัง
เด็กน่ารักอีก ท่าทางสนุกน่าดู
take care
เปนห่วงนะ -_-
Post a Comment
<< Home