zz *Bow's Journey Under the RainBow*: มีเพื่อนเป็นนายแบบ...สนใจติดต่อได้ หุหุ

*Bow's Journey Under the RainBow*

And this is a little journey of me...

Saturday, May 27, 2006

มีเพื่อนเป็นนายแบบ...สนใจติดต่อได้ หุหุ

หวัดดีจ้า..
วันนี้ไม่มีเรื่องจะเล่า
แต่มีอะไรจะมาอวด หุหุ

หนุ่มๆที่ไม่สนใจก็เชิญฝากคอมเมนต์ไว้แล้วก็จากไปได้
ส่วนสาวๆก็เชิญติดตามเรื่องต่อไปนะ

แต่ถ้าไม่ใช่สเป็คก็ต้องขอโทษที หุหุ

พอดีเมื่อสองสามวันก่อนได้คุยกับเพื่อนคนนึง
ทางเอ็มเอสเอ็นน่ะ เพื่อนคนนี้ได้เจอกันที่ HPAIR เมื่อปีที่แล้ว
(มีเพื่อนที่รู้จักจาก HPAIR เยอะเหมือนกันนะเนี่ย
เมื่อตอนไปโตเกียวก็ไปเจอมาคนนึง ใครที่ยังไม่ได้อ่านก็
คลิ๊ก ที่นี่ เลยจ้า

ตอนแรกก็แอบงงๆอยู่ว่าทำไมจู่ๆถึงมาทัก
คือตั้งแต่เรามาญี่ปุ่นนี่ก็ยังไม่ได้คุยกะเค้าเลยนะ
เพื่อนคนนี้ชื่อ TAC เป็นคนฟิลิปปินส์

ตอนนี้เรียนอยู่ที่เมือง Beppu เกาะคิวชู
อาชีพเสริม... ถ่ายแบบ ฮ่าๆๆ

เค้าบอกว่าวันศุกร์และเสาร์นี้จะมาทำงานที่โอซาก้า
ให้ไปเจอกันหน่อยไหม..

ตอนแรกคิดว่าจะออกไปหาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
แต่อารามขี้เกียจหนัก แถมเฮียเลิกงานเที่ยงคืน..
แล้วชั้นจะกลับบ้านยังไงยะ.. รถไฟมันหมดเที่ยงคืน
ก็เลยแอบอ้างไปว่าไม่ว่าง ให้มาเจอกันวันนี้แทน

พอวันนี้...
ก็ได้เจอกันจริงๆ

ไม่ได้เจอกันนาน หน้าตายังเหมือนเดิม
......
มีคนถามว่าเป็นเกย์หรือเปล่า อันนี้ไม่รู้เหมือนกัน
แต่ขอเดาว่าเป็นผู้ชายหน้าหวานละกัน อ่ะเหอๆๆๆ


นอกจากนี้เฮยยังพาเพื่อนมานั่งคุยเป็นเพื่อนเราอีกคน
ชื่อ Leo เป็นลูกครึ่ง บราซิล-ญี่ปุ่น-ฮังกาเรียน

โอ้... แขนหญ่ายมากกกกกก เราแพ้ไปเลย เหอๆๆ
มีคนบอกว่าหน้าเหมือนแบรด พิตต์
เหมือนไหมนะ.. ช่วยกันวิจารณ์หน่อย

อ่อ..
แต่ท่าทางเค้าจะมีปัญหาทางสายตาเล็กน้อยนะ
เพราะเค้าถามเราว่า "คุณทำงานเป็นนางแบบหรือเปล่า"

???!!??!?!???!!!

วันนี้ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ เอารูปมาอวดเฉยๆ
ถูกใจไม่ถูกใจอย่างไรก็ว่ากันมาเลยยยยย หุหุ

สุดท้ายแถมรูปที่ทัคกี้ส่งมาให้ งานโฆษณาเมื่อคืนนี้


งานนี้ต้องขอบคุณ HPAIR ที่ทำให้เรามีเพื่อนมากมายทั่วประเทศญี่ปุ่น
ทำให้การไปเที่ยวของเราหลายๆครั้งสะดวกสบายมากมาย ฮ่าๆๆ

แล้วเจอกันคิวชู หุหุ

อ่อ..
ไปซื้อพิมพ์ทำเค้กด้วยไมโครเวฟมาล่ะ ฮ่าๆๆ
ตื่นตาตื่นใจมาก เจออุปกรณ์ทำอาหารด้วยไมโครเวฟหลายอย่าง
เช่น หม้อหุงข้าว (อันนี้ธรรมดา) ไข่ลวก ไข่ต้ม ไข่คน เค้กสารพัดชนิด
ที่ลวกเส้นพาสต้า และบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป (อันนี้มันจะสบายไปเปล่านะ -_-")

ก็คอยติดตามต่อไปแล้วกัน ว่าอีพิมพ์ทำเค้กด้วยไมโครเวฟของเรา
มันจะออกมากินได้หรือเปล่า ฮ่าๆๆๆๆ

นี่ชั้นพยายามมากเลยนะเนี่ย.. เหอๆๆ

แล้วพบกันใหม่ โอกาสหน้าจ้า~

9 Comments:

Anonymous Anonymous said...

แขนใหญ่จริงๆ(ไม่เห็นเหมือนแบรตพิตเลย)

ดูแล้วอยากไปอยู่ญี่ปุ่นจัง (บร๊าาา~)


take care
เปนห่วงนะ -_-

11:08 PM  
Blogger NoTtO said...

แขนโตตตต สู้น้องโบว์ได้เลยยย
เอ้ยย โตกว่าๆ อิอิ

11:11 PM  
Blogger noomai said...

แขนใหญ่อึ้งไปเร้ย.. ถ้าน้องโบว์ไม่แพ้เค้าเนี่ยะ.. พี่ก็ไม่รู้จะว่าไงแล้วล่ะนะ -"-

น้องโบว์สวมรอยคุณเพื่อนไปเลย... เผื่อได้ค่าขนมเอาไปเที่ยวได้ (อย่าไปว่าเค้าสายตาไม่ดีดิ.. งิงิ)

12:03 AM  
Anonymous Anonymous said...

ลีโอแขนโตกว่าหัวอีกอ่า กร๊ากๆๆ

12:24 AM  
Anonymous Anonymous said...

ถ้างั้น ก็เลิกวิตกกังวลว่าตัวเองแขนโตได้แล้ว
..เพราะเหนือฟ้ายังมีฟ้า..555

ว่าแต่ มาทักกันอย่างงี้ แสดงว่าหน้าตาโบว์ต้องแอบเข้าขั้นนะเนี่ย

ได้ข่าวว่าจะสอบแล้ว kambatte นะจ๊ะ

4:12 AM  
Anonymous Anonymous said...

สวัสดีครับน้องโบว์ (ขออนุญาตเรียกน้องละกันนะจะได้ดูสนิทๆ หน่อย) ขอโทษทีครับ เหตุขัดข้องหลายประการทำให้ไม่ได้เล่นเนตหลายวัน...

ชอบรูปแสงเหลืองๆ จังครับสวยดี แต่คุณลีโอแกแขนใหญ่จริงๆ แฮะ

ปล.ได้รับโปสการ์ดจาก Tottori แล้วนะครับ ขอบคุณกั๊บ ชอบอีกแล้ว : ) น้องโบว์ได้เที่ยวบ่อยเลยเน๊อะ...อิจฉาจัง

ซักวันต้องไปเที่ยวญี่ปุ่นให้ได้..โย้วว

2:12 PM  
Anonymous Anonymous said...

ไม่เปคอ่ะ
เอาตี๋ๆ

3:36 PM  
Anonymous Anonymous said...

ริจะมีกิ๊ก
หึหึ

11:12 PM  
Blogger Huineken said...

เหอๆ แขนเค้ายังกะขาเรา...

12:59 AM  

Post a Comment

<< Home