งานฉลองครบรอบ ๖๐ ปีการขึ้นครองราชย์

สวัสดีจ้า..
สองสามวันนี้เป็นช่วงวันที่รู้สึกอิจฉาคนที่อยู่เมืองไทยมาก
เพราะได้มีโอกาสได้ไปขอรับเสด็จในหลวง
หรือมีโอกาสได้ดูถ่ายทอดสดทางทีวีซึ่งชัดแจ๋วแหวว

เราอ่ะเหรอ..
วันศุกร์รีบบึ่งกลับบ้านมาเปิดทีวีออนไลน์ดู
โอ้ววววว กระตุกอย่างเหลือเชื่อ

แต่ก็ไม่แปลกอ่ะนะ
สงสัยว่าคนไทยจากทั่วโลกก็คงนั่งอยู่หน้าจอคอม
แล้วก็นั่งซาบซึ้ง น้ำตาอาบกันอยู่แน่ๆ

ไม่ต่างจากเราเลย...
ยิ่งฉากที่พระองค์ทรงโบกพระหัตถ์ให้ประชาชนที่มารอรับเสด็จ
ที่หน้าพระที่นั่งอนันตฯ นะ

โอ้ววว.. ดูกี่ครั้งก็ขี้แงทุกที

รวมถึงอีกพวกโฆษณาทั้งหลายทั้งแหล่ที่ออกอากาศช่วงนี้นะ
ช่างเรียกน้อตาได้ดีแท้ แงแงแงแง

ก็มันซึ้งง่ะ..

เข้าเรื่องดีกว่า..
เพราะเนื่องจากโอกาสนี้แหละ
วงดนตรีนักเรียนคันไซจึงได้มารวมตัวกันอีกครั้ง

ภาพบรรยากาศการซ้อมก่อนวันแสดงจริง ณ บ้านปะป๊าน็อต

เช้าวันเสาร์ที่ 10 มิถุนายน
เหล่าชาวคณะแก๊งค์เสื้อเหลืองก็บุกโอซาก้ากันค่า
ระหว่างการเดินทาง พวกเราคงทำให้คนญี่ปุ่นหลายคนแอบสงสัย
ว่าพวกมันจะไปงานกีฬาสีกันหรือเปล่า ฮ่าๆๆๆ
เหลืองกันมาเชียว

แต่จะบอกว่าพวกเราก็รู้สึกภูมิใจนะ ไม่ได้อายเลย
ยิ่งพอไปถึงงานแล้วเห็นคนไทยทุกคน
พร้อมใจกันใส่เสื้อเหลืองแล้ว ก็ยิ่งปลื้ม

สมาชิกวงดนตรี หน้าเดิม ฮ่าๆ


ซ้อมกันก่อน มีการซาวด์เช็คเล็กน้อยก่อนงานจะเริ่ม


เริ่มงานเมื่อท่านกงสุลเปิดงาน


ตามด้วยรำอวยพร


รูปนี้แถม ถ่ายกะพี่ใหม่ ฮ่าๆ


จุดเทียนถวายพระพรค่ะ (คนที่ไม่ได้ใส่เสื้อเหลืองเป็นคนญี่ปุ่นอ่ะนะ เหอๆ)


อาหารไทย หัวใจของงานหรือเปล่านะ เพราะพออาหารหมดคนก็หายๆกันไป เหอะๆ

ได้เวลาขึ้นเวทีแล้วจ้า
ถึงแม้จะมีการผิดพลาดทางเทคนิคอยู่บ้าง
เนื่องจากไมค์หอน ไมค์ไม่ออก ไมค์เบาไป
ซึ่งก็แอบบงงเหมือนกันนะเพราะก่อนงานจะเริ่มก็ซาวด์เช็คกันมาแล้ว
แต่แล้วก็จบลงด้วยดีค่ะ

วีทีอาร์ที่อัดมาจากข่าวในพระราชสำนักเมื่อคืน ก็เรียกน้ำตา
และความปลาบปลื้มจากคนไทยที่อยู่ไกลบ้านไปได้ไม่น้อยเลย
เห็นแล้วก็ปลาบปลื้มแทนในหลวงนะ
ว่าคนไทยทั่งโลกต่างก็รักในหลวงกันมากมายขนาดนี้

เอาวีดีโอที่พี่น็อตทำหนังซูมมาให้ดูส่วนหนึ่ง


และการแสดงส่วนหนึ่งของวงเรา
ขอเอาส่วนที่เราร้องมาแปะละกัน
(ไม่มีรูปถ่ายเพราะอัดวีดีโอมาแทนอ่ะนะ)


ไม่ใช่แค่วงเราเท่านั้นนะที่แสดง
แต่ยังมีวงดนตรีจากโตเกียว
ซึ่งจริงๆแล้วเป็นวงผสมคนไทยและญี่ปุ่น
แต่งานนี้มาแค่ส่วนหนึ่งซึ่งเป็นคนญี่ปุ่นล้วนๆ

แต่..
ร้องเพลงไทยชัดมากกกกกกกก
นักร้องนำมีสาวไทยกรี๊ดตามๆกันไป


นอกจากนี้ยังไม่พอ..
เค้าได้เชิญเรากะพี่ใหม่ไปร้องเพลงด้วย
เพราะว่านักร้องหญิงของวงเค้าไม่มา
เรากะพี่ใหม่ได้รับไปคนละเพลง
ซึ่งได้เนื้อกันก่อนเวลาเล่นสองชั่วโมง เหอๆๆ

ถึงแม้ว่าจะเป็นเพลงที่เคยฟังกันมา
แต่มันจำเนื้อไม่ได้นี่หว่า

ไอ้เราพอถึงเวลาขึ้นเวทีแล้ว ก็เลย..
มั่วแหลกกกกก ฮ่าๆๆๆ แต่งเนื้อให้เค้าใหม่ซะงั้นเลยอ่ะ
เราได้เพลง "ไม่ใช่ ไม่ใช่" ไป.. ซึ่งอยากเปลี่ยนเนื้อเป็น
"จำเนื้อไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ได้จริงๆนะ"

ส่วนพี่ใหม่ได้เพลง "อยากร้องดังดัง"
ได้เพลงปาล์มมี่เข้ากับการแต่งตัวพอดีเลย เหอๆ

แต่เกินคาดแฮะ..
คนกลับจำได้เพราะสองเพลงนี้
สงสัยมันจะมั่วมาก ฮ่าๆๆๆๆ


ปิดท้ายด้วยการถ่ายรูปรวมค่ะ


และถ่ายรูปกะวงดนตรีคนญี่ปุ่น(พี่จิ๋วแอบกลับไปก่อน อดอดอด ฮ่าๆ)

จบงานพร้อมด้วยความปลาบปลื้ม
ถึงแม้จะมีการหงุดหงิดเล็กน้อยกับระบบการจัดงาน
ความไม่พร้อมของหลายๆอย่าง เหมือนไม่ตั้งใจจะจัดให้มันดีๆอ่ะนะ
จนเหมือนว่าเป้นพวกเราเท่านั้นที่ทำให้งานออกมาดูดี

แต่สุดท้ายแล้ว..
เราก็คนไทยด้วยกัน ซึ่งรักในหลวงเหมือนกัน
ไม่ว่างานจะออกมาเป็นยังไง
อย่างน้อยพวกเราก็มาทำงานนี้ มารวมงานนี้
ด้วยใจที่รักพระเจ้าอยู่หัวของเราทุกคน

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ